Ο Φ.Π.Α. και οι… «πειρατές του Αιγαίου»

Ακούγοντας δηλώσεις -επαγγελματιών του τουρισμού- σχετικές με την ανακοπή της αυξητικής δυναμικής του κλάδου, σύμφωνα με τις οποίες για το γεγονός ευθύνεται φυσικά… η πολιτεία, απορείς πως αντέχουν ακόμα με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση να στέκονται στις επάλξεις.

Την μία είναι ο Φ.Π.Α. στην ρίγανη που, παραμένοντας ψηλά, τους εμποδίζει να τιμολογήσουν την χωριάτικη σαλάτα, την άλλη δηλώνουν ευθαρσώς… ότι δεν πρόκειται να μειώσουν τις τιμές γιατί όταν είχε αυξηθεί ο φόρος αυτοί είχαν θυσιαστεί για το καλό μας «απορροφώντας την αύξηση».

Βεβαίως, όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, πριν αυξηθεί ο Φ.Π.Α. ήταν όλοι νομοταγείς. Έκοβαν αποδείξεις, ασφάλιζαν τους εργαζόμενους, πλήρωναν τους φόρους και τις εισφορές.

Επομένως είναι φανερό, σε κάθε καλόπιστο, ότι για όλα φταίει το κράτος. Εκτός από τις ημέρες που χαλάει ο καιρός, αλλά και τότε ίσως να φταίνε οι ψεκασμοί…

Φυσικά το γεγονός ότι η μπύρα χρεώνεται 25€, τα καλαμαράκια 100€, η σαλάτα 20€, το νερό 9€, η «ΑΜΙΤΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ» 18€ δεν παίζει κανένα ρόλο.

Για όλα φταίει ο Φ.Π.Α. και όχι μόνο. Φταίει η επιθεώρηση εργασίας που τους υποχρεώνει να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους, φταίει η εφορία που θέλει να γίνει «συνέταιρος» στον «ιδρώτα» τους, φταίει ο Σ.Δ.Ο.Ε. που τους αναγκάζει να «βγουν στο κλαρί».

Η περίπτωση του λογαριασμού της ΜΥΚΟΝΟΥ διέσυρε τον τουρισμό της χώρας διεθνώς προκαλώντας τεράστια ζημιά σε έναν τομέα που η πολιτεία οφείλει να θωρακίσει από τους «πειρατές» αφού αποτελεί την «βαριά βιομηχανία» της χώρας.

Είναι ακραία η περίπτωση αλλά, σε άλλη κλίμακα φυσικά, η κακή προσέγγιση της επιχειρηματικής ιδιότητας είναι σύνηθες φαινόμενο έστω και αν -ή ακριβώς επειδή είμαστε εθισμένοι χρόνια σε αυτήν- την ανεχόμαστε.

Εδώ η απουσία του κράτους είναι όντως κραυγαλέα, αλλά και τα Μ.Μ.Ε. δεν συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος όχι μόνο στηλιτεύοντας τις πρακτικές, αλλά και τις εξωφρενικές δηλώσεις αντί να τις προβάλλουν.

Όταν, το 2007 στην Βαρκελώνη, σε ακριβό (Time Out, “Times”) εστιατόριο -“Set Portes” στην Barceloneta- ένα καλό εμφιαλωμένο κόκκινο κρασί κόστιζε 12€ και την ίδια χρονιά στην Ανάβυσσο -σε μαγαζάκι μια απ’ όλα(καφετέρια, πιτσαρία, σουβλατζίδικο, ουζερί)- η χύμα χημική προσομοίωση κρασιού χρεωνόταν ακριβώς το ίδιο (12€), τότε αντί να απορούμε για την μείωση έπρεπε να δοξάζουμε το Θεό που έρχονται ακόμα τουρίστες.

Όσο απαράδεκτο είναι να κλείνουν στα καλά καθούμενα η Ακρόπολη και τα μουσεία λόγω κινητοποιήσεων, άλλο τόσο απαράδεκτο, αντιεπαγγελματικό και εν τέλει αντεθνικό είναι να αφήνονται όχι μόνο οι ξένοι αλλά και οι Έλληνες πολίτες στο έλεος ληστρικών πρακτικών.

Εν προκειμένω όχι μόνο η πολιτεία πρέπει να ασκεί αυστηρό έλεγχο, αλλά και οι επαγγελματικές ενώσεις θα έπρεπε να πρωτοστατούν και να απαιτούν την συμμόρφωση ή την αποβολή όσων, επιδιώκοντας το εξωφρενικό κέρδος, «δολοφονούν την αγελάδα που κάνει το γάλα».

Γιατί, ασφαλώς δεν θα αλλάξει ουσιαστικά η κατάσταση αν η μπύρα αντί για 25€ χρεώνεται 22,5€ -αν μειωθεί ο Φ.Π.Α.- επομένως αυτό που προέχει είναι να ελεγχθούν, επιτέλους, άμεσα οι «πειρατές του Αιγαίου».