Ο ταραχοποιός Ερντογάν και το ανταγωνιστικό κόμπλεξ της Ρωσίας με την Ελλάδα

Ο Ταγίπ Ερντογάν αναδεικνύεται σε «ταραχοποιό» της γειτονιάς, ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει την Τουρκία σε μια «Δημοκρατία» οθωμανικού τύπου.

Αναλυτικότερα, τα χαρακτηριστικά της νέας αυτής υβριδικής οντότητας, απαρτίζονται από μια σειρά γεγονότων τα οποία σφυρηλατούν αυτή τη νέα φυσιογνωμία.

Όταν λοιπόν, τα εκλογικά αποτελέσματα δεν είναι αρεστά, λόγω ότι μπορεί να εκλέγονται είτε Κούρδοι υποψήφιοι, είτε πολιτικοί αντίπαλοι, η Οθωμανική «Δημοκρατία» αμφισβητεί τα αποτελέσματα, πολλάκις τα ακυρώνει και ενίοτε τοποθετεί εγκάθετες Διοικήσεις.

Εξαπολύει ασταμάτητο τυφλό πογκρόμ, σε εκαντοντάδες χιλιάδες Δημόσιους υπάλληλους και απλούς πολίτες, με την υποψία ότι ενδεχομένως μελλοντικά θα υπονομεύσουν τον Σουλτάνο και καταστρέφει ανενδοίαστα οικογένειες, καριέρες και εν τέλει ανθρώπινες ζωές, τις οποίες ωθεί στην απόγνωση.

Παζαρεύει ανθρώπινες ψυχές, όπως οι Έλληνες στρατιωτικοί και ο Αμερικάνος Πάστορας, προκειμένου να αποκομίζει πολιτικά οφέλη.

Εισβάλλει σε γειτονικά νησιά, διαιρώντας, διχάζοντας και αιματοκυλώντας αθώους πολίτες όπως ο Σολωμός Σολωμού, αντιπαλεύοντας την Ειρηνική Συνύπαρξη και την Δημοκρατική και Ελεύθερη Διακυβέρνηση.

Καταπολεμάει, την αυτοδιάθεση ενός ολόκληρου Λαού των Κούρδων με κάθε τρόπο, χαρακτηρίζοντας τους ως τρομοκράτες, ενώ ταυτόχρονα κολυμπάει στο «βρώμικο» χρήμα του ISIS το οποίο έχει αιματοκυλίσει την Δύση, αφαιρώντας τις Ζωές αθώων και ανυποψίαστων ανθρώπων.

Διαβιεί σε ασύλληπτο πλούτο και ανείπωτη χλιδή, την στιγμή όπου εκατομμύρια συμπολιτών του επιβιώνει μετά βίας.

Ως γνήσιος ρέκτης και νταής, δεν δύναται να διέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά υπακούει μόνο στο Δικό του Δίκαιο!

«Τιμά» με τον δικό του τρόπο τους Συμμάχους του, υποστηρίζοντας τους Διεθνείς «Ταραξίες».

Απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θέτει τα στοιχειώδη κριτήρια ενός κράτους Δικαίου, διότι νιώθει πιο άνετα με αντίστοιχες «Δημοκρατίες» όπως αυτές της Χαμάς, του Ιράν, της Συρίας και της Ρωσίας.

Ως αποτέλεσμα, των «ειρηνικών» ανησυχιών του για την σταθερότητα της περιοχής, θέλει να τοποθετήσει τους S-400 στα Δαρδανέλια, την Ανατολική Θράκη και τα παράλια της Μ. Ασίας, «λοκάροντας» το Αιγαίο και την Θράκη, πάντοτε με την συνδρομή των «άσπονδων Ρώσων φίλων μας».

Η Ρωσία, εμφορούμενη διαχρονικά από ανταγωνιστικό Σύμπλεγμα απέναντι στην Ελλάδα, λόγω του συμβολισμού, της Βαρύτητας και της Δυναμικής Προοπτικής όπου σηματοδοτεί το Πατριαρχείο, ως ο ιστορικός κρίκος όπου συνδέει την σύγχρονη Ελλάδα με το Βυζάντιο και των Δυνητικών επιρροών σε Βαλκάνια και Εύξεινο Πόντο, δυστυχώς ιστορικά υποσκάπτει την ανεξαρτησία της Ελλάδας, υποκινώντας αντιπαλότητες και εχθρούς.

Υποστηρίζοντας μέχρις εσχάτων τα Σκόπια να επιμείνουν στην ονομασία Μακεδονία, υποκινεί την αντιπαράθεση και την αντιπαλότητα μεταξύ δύο Ομόθρησκων, Ορθόδοξων Λαών, οι οποίοι διαβίωναν ειρηνικά από την εποχή ακόμη του Βυζαντίου.

Ως γνωστών, εάν η Ελληνική Επανάσταση ανέμενε την Ρώσικη Βοήθεια προκειμένου να ξεκινήσει, πιθανό να είμαστε μέχρι σήμερα περιφέρεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σήμερα «οπλίζει» το χέρι της Τουρκίας, αμφισβητώντας το δικαίωμα της χώρας μας να αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο της, με βάση τα οριζόμενα στις Διεθνείς Συνθήκες.

Συνοπτικά, αυτά είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της Οθωμανικής «Δημοκρατίας» του Ταγίπ Ερντογάν και των «νέων» φίλων του, με τους οποίους αγωνίζονται να διασφαλίσουν την εδραίωση της Πλουτοκρατίας και της Ολιγαρχίας στις χώρες τους, αδιαφορώντας πλήρως για το ανθρώπινο τίμημα, την ειρήνη, την Ελευθερία και την Δημοκρατία.

Οι Έλληνες με βαθιά ιστορική επίγνωση, με σύνεση και σεβασμό στο Δίκαιο, θα διαφυλάττουμε την Ανεξαρτησία και την Ελευθερία μας, απέναντι σε κάθε επιβουλή, αναλαμβάνοντας τον ιστορικό ρόλο μας, σε μια κρίσιμη αλλά και ενδιαφέρουσα περίοδο.