Δεκαετία ραγδαίων γεωπολιτικών εξελίξεων – Ο ρόλος της Ελλάδας ως ηγέτιδας

Οι ραγδαίες εξελίξεις στην γεωπολιτική σκακιέρα της γειτονιάς μας, αναδεικνύει τις προκλήσεις και τις προοπτικές για την χώρα μας την επερχόμενη δεκαετία.

Η Τουρκία υπό την ηγεσία του άφρονος αλαζόνα Ταγίπ Ερντογάν, οδηγείται σε καταστροφικά αδιέξοδα, διακινδυνεύοντας την οικονομική σταθερότητα της χώρας του, αλλά και την ίδια την εθνική ακεραιότητα της.

Το όραμα της αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια και την Μ. Ανατολή, τον παρωθούν σε επιθετική, αμετροεπή και αναξιόπιστη πολιτική, καθιστώντας τη χώρα του ασύμφωνη των Δυτικών αξιών.

Η Δημοκρατία, η Ελευθερία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Πλουραλισμός και η Ειρήνη, δεν είναι αθεμελίωτα κατοχυρωμένα Δικαιώματα, αλλά έχουν κατακτηθεί μέσω αναρίθμητων εθνικών, πολιτικών και κοινωνικών αγώνων ανά των αιώνων και θεματοφύλακας τους, μετά την οδυνηρή παγκόσμια εμπειρία του Ναζισμού και του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, αναδείχθηκε η Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Η Ελλάδα, ενισχύοντας τις σχέσεις της με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ από το 2010 και εφεξής, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου, στην συνέχεια με την κυβέρνηση της ΝΔ του Α. Σαμαρά και μετέπειτα με τον Α. Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εξέρχεται δυναμικά από το τέλμα, την αδράνεια, την ηττοπάθεια και την μιζέρια της μικρής Ψωροκώσταινας, την οποία βιώσαμε αργά αλλά σταθερά από το 1996 και εντεύθεν και η οποία μας οδήγησε στην ηθική κατάπτωση αλλά και την οικονομική και πολιτική χρεωκοπία.

Στη Συμφωνία των Πρεσπών, αποτυπώνονται με καθαρότητα οι δυνατότητες οι οποίες διανοίγονται για την πατρίδα μας, αλλά και οι διαχρονικές αδυναμίες του εγχώριου πολιτικού συστήματος.

Οι σύμμαχοι μας, ασκώντας πιέσεις στην Βόρεια Μακεδονία ως μέλος του ΝΑΤΟ, συνετέλεσαν ούτως ώστε να εξοβελιστούν οι Τούρκικοι σχεδιασμοί, για δημιουργία Βάσης στην «πλάτη» της χώρας μας, αναχαιτίζοντας τις προιούσες αμυντικές και οικονομικές συνεργασίες τους.

Οι Βόρειοι γείτονες μας, αλλάζοντας το συνταγματικό όνομα τους, αναγνωρίζοντας την ελληνική ιστορία και τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, απεκδυόμενοι τους αλυτρωτισμούς είς βάρος της χώρας μας και προσυπογράφοντας την κοινή αμυντική συνεργασία, η οποία τους καθιστά στρατιωτικά εξαρτόμενους από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ουσιαστικά ταυτίζονται με τα ελληνικά συμφέροντα και εντάσσονται στην άμεση σφαίρα επιρροής μας.

Η Ελλάδα, πολλάκις κατά το παρελθόν πλήρωσε βαρύ τίμημα, οσάκις τα εθνικά θέματα διαλαμβάνονται μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, με κορωνίδα όλων την Μικρασιατική καταστροφή.

Η Συμφωνία των Πρεσπών, συνιστά δυστυχώς, ακόμη μια τέτοια περίπτωση κομματικής εκμετάλλευσης, στον αντίποδα των πολλών θετικών, τα οποία εμπεδώνει για την χώρα μας.

Παρότι, η σοβαρότητα του ζητήματος απαιτούσε εθνική συνεννόηση, συναίνεση και ομοψυχία όλων των πολιτικών Δυνάμεων, προκειμένου να επιτευχθεί η κατά το δυνατόν καλύτερη εθνική διαπραγμάτευση, αλλά και να διασφαλιστεί το αρραγές εσωτερικό Πατριωτικό Μέτωπο, απέναντι στην υπονομευτική παρείσφρηση αλλότριων Ξένων Δυνάμεων αλλά και τον μικροκομματικό Λαϊκισμό, δυστυχώς επικράτησε η μικροπολιτική λογική και οι μικρόψυχες κομματικές σκοπιμότητες, με παρεπόμενη επίπτωση τον διχασμό των Ελλήνων, το υψηλό ρίσκο απόρριψης της συμφωνίας και εντέλει την συνολική απαξίωση του πολιτικού συστήματος, εξαιτίας των αδέξιων πολιτικών χειρισμών.

Η Εθνική στρατηγική θέση της χώρας μας στα ζητήματα της Εξωτερικής πολιτικής, συνιστά το κοινό έδαφος των συγκλίσεων, της συνεργασίας και της ενότητας και επουδενί πολιτικός χώρος κομματικών αντιλήψεων.

Το ζήτημα της Βενεζουέλας, αποτελεί απτό παράδειγμα ιδεοληπτικών κομματικών επιδιώξεων, οι οποίες θυσιάζουν την αξιοπιστία της χώρας μας και αντιστρατεύονται την Πολιτική Αρχών, η οποία οφείλει να προσδιορίζει μια χώρα – μέλος του Δυτικού Πολιτισμού.

Η Ελλάδα, σε αυτήν την κρίσιμη Διεθνή συγκυρία, αναλαμβάνοντας τον ιστορικό ρόλο της, μπορεί να αναδειχθεί τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, σε σημαντική και αξιόπιστη περιφερειακή Δύναμη Σταθερότητας, Συνεργασίας, Ειρήνης, Δημοκρατίας και Ευημερίας.

Τα Ενεργειακά Ζητήματα, οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, η αξιοποίηση του εγχώριου πλούτου αλλά και του μοναδικού ανθρώπινου Δυναμικού, θα απογειώσει τις δυνατότητες του Λαού μας, θα δημιουργήσει άμεσο και μεγάλο πλούτο για όλους τους Έλληνες και θα μας «βγάλει» από την μιζέρια της χρεωκοπίας, της φτώχειας και της ανυποληψίας.

Απαιτούνται όμως, πολύ υψηλές ταχύτητες, βούληση και άμεση υλοποίηση, προκειμένου να αναπληρωθεί το «χαμένο» οικονομικό έδαφος της τελευταίας δεκαετίας, διαφορετικά εάν εξακολουθήσουμε να πολιτευόμαστε στους ίδιους αργούς ρυθμούς, θα χρειαστούν περισσότερα απο 20 χρόνια για να φθάσουμε σε επίπεδα ζωής, αντίστοιχα του 2008.

Οι Πολιτικές Δυνάμεις και οι κυβερνήσεις αξιολογούνται απο τους πολίτες, για όλα όσα υλοποιούν, είτε θετικά, είτε αρνητικά, αλλά κυρίως κρίνονται – αυστηρά – για όλα εκείνα τα οποία ποτέ δεν έκαναν και τα οποία μπορούσαν να αλλάξουν θετικά τις Ζωές των Ανθρώπων.