Η ψυχή των Ελλήνων δεν έχει ηττηθεί κ. Παπαβασιλείου

«Ως ψυχές, οι Έλληνες έχουν ηττηθεί» υποστήριξε σε συνέντευξή του στη Γιώτα Συκκά ο θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός Βασίλης Παπαβασιλείου (Καθημερινή 16.12.2018), ενώ λίγες σελίδες πιο κάτω υπήρχε ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Υπερπληθώρα ψυχιάτρων στην Ελλάδα της κρίσης – Στην 4η θέση της ΕΕ».

Η σύμπτωση είναι διαβολική, -προφανώς δεν πρόκειται για κάποια δημοσιογραφική συνομωσία-, καθώς το δεύτερο ρεπορτάζ έρχεται να ενισχύσει τον αφορισμό του Παπαβασιλείου.

Παρ΄ όλα αυτά, ο όντως σεβαστός δάσκαλος Παπαβασιλείου κάνει λάθος στην εκτίμησή του…

Πράγματι, στην Ελλάδα της κρίσης, ενώ 18.000 γιατροί εγκατέλειψαν τη χώρα, σύμφωνα με την Eurostat, στη χώρα μας αυξήθηκαν οι ψυχίατροι από 16,6 ανά 100.000 κατοίκους (2011) στους 22,9 (2016) με τη Γερμανία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία να προηγούνται μόνο από μας.

Σημειώνεται δε ότι το ετήσιο κόστος των ψυχικών παθήσεων στην Ελλάδα εκτιμάται στα 5,3 δισ. ευρώ.

Χωρίς αμφιβολία η κρίση προκάλεσε βαριά κατάθλιψη στον πληθυσμό, προκάλεσε χιλιάδες αυτοκτονίες και οδήγησε στην αύξηση της κατανάλωσης αντικαταθλιπτικών, αλκοόλ και ναρκωτικών.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες έχουν ηττηθεί ως ψυχές.

Τραυματισμένοι μπορεί να είναι, σε αδιέξοδο μπορεί να βρίσκονται, χαμένα μπορεί να τα ΄χουνε, αλλά ηττημένοι δεν είναι.

Ο Παπαβασιλείου απαντώντας στο ερώτημα ποιο είναι τώρα το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα απαντά πως «δεν είναι η πτωχοποίηση, αλλά το πώς οι συμπολίτες μας έχουν ηττηθεί ως ψυχές και έχουν συντριβεί ως μυαλά.

»Πολλές φορές θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των ηττημένων διανοητικά και ψυχικά συνελλήνων.

»Αυτό υψώνει το καθήκον της επόμενης μέρας σε τέτοιο βαθμό, που τρομάζει κανείς».

Κατ΄ αρχήν έχει δίκιο για το καθήκον της επόμενης μέρας.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο η ανασυγκρότηση της οικονομίας, αλλά η αναστήλωση του πνεύματος ενός γενναίου έθνους που προδόθηκε από τις εγχώριες ελίτ οι οποίες καταλήστευσαν τη χώρα και κατέθεσαν την υπεραξία της στις offshore, αλλά και από το ύποπτο σύστημα αγορών-τραπεζών-πολιτικών που έχουν υποβιβάσει τη δημοκρατική λειτουργία στην Ευρώπη στο επιεικώς φαίνεσθαι.

Εννοείται πως αυτό το καθήκον δεν μπορεί να το επιτελέσει το παλιό καθεστώς, αυτό το αποφάσισε δύο φορές το 2015 ο λαός.

Αλλά ούτε και τώρα οι κληρονόμοι του παλιού καθεστώτος μπορούν ηθικά και διανοητικά, όσο κι αν σε σύγκριση με την διακυβέρνηση της αριστεράς κατέχουν καλύτερες δεξιότητες και επιτηδειότητες.

Πρώτον, γιατί οι στόχοι τους δεν είναι η αναστήλωση του ηθικού «των ηττημένων διανοητικά και ψυχικά συνελλήνων», αλλά η μείωση των φόρων για να αναπτύξουν δήθεν τις επιχειρήσεις τους και να βγάλουν κι άλλα λεφτά έξω.

Δεύτερον, γιατί η πρόσληψη και η γνώση της ανθρώπινης κατάστασης των κατεστραμμένων μεσαίων στρωμάτων και των εξαθλιωμένων μαζών των ανέργων ή των μερικώς αμειβόμενων στηρίζεται αποκλειστικά σε κάτι δείκτες, δεν είναι βιωματική.

Τούτων διευκρινισθέντων, είναι σκόπιμο τώρα να σταθούμε στο αφορισμό του Παπαβασιλείου περί ψυχικής ήττας των Ελλήνων.

Πώς είναι δυνατόν να έχει ηττηθεί ο Έλληνας που άντεξε από τις πυρκαγιές του 2007 μέχρι σήμερα τον ανηλεή καθημερινό βομβαρδισμό του συστηματικά με αρνητικά μηνύματα (σκάνδαλα, δομημένα ομόλογα, περικοπές συντάξεων και μισθών, φόροι και άλλοι φόροι, επιτόκια, το ανήθικο κούρεμα του PSI, την παράδοση του χρέους στο αγγλικό δίκαιο, τις ληστρικές ρυθμίσεις δανείων από τις τριπλά ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες κ.ο.κ.).

Ποιος λαός της Ευρώπης θα άντεχε όλα αυτά; Οι Γερμανοί και η Deutsche Bank; Και τι έπρεπε να γίνει; Επανάσταση; Κατάληψη του Νομισματοκοπείου ή έξοδος από το ευρώ; Δεν λέει ο κ. Παπαβασιλείου, μόνο διαπιστώνει, μόνο σαρκάζει.

Όχι! Οι Έλληνες δεν ηττήθηκαν ψυχικά.

Οργισμένοι και έξαλλοι είναι με τους κλέφτες, τους εταίρους και το ΔΝΤ που μας τρέλαναν με τους λανθασμένους πολλαπλασιαστές, τους ανίκανους τραπεζίτες, τα κομματόσκυλα και τους οπορτουνιστές της αριστεράς.

Είναι οργισμένοι με την υποκρισία του παλιού καθεστώτος και με την ατιμωρησία της κλεπτοκρατίας.

Είναι οργισμένοι με την δικαιοσύνη, με τον αφοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων από τους μιζαδόρους, με τους τζιπάτους συνδικαλιστές και την απουσία ενός πολιτικού λόγου ουσίας.

Όχι! Οι Έλληνες δεν ηττήθηκαν ψυχικά. Αποδέχθηκαν στωικά το 3ο μνημόνιο και το διεκπεραίωσαν ευρωπαϊκά, παρά το θυμό τους.

Ανέχθηκαν τις λοιδορίες της Bild και τον αθέμιτο ορθολογισμό του Σόιμπλε και επιδεικνύουν απίστευτη ψυχραιμία στους τσαμπουκάδες της Τουρκίας.

Κι όλα αυτά όχι από ενοχή, διότι δεν τα φάγαμε μαζί, ούτε από ηττοπάθεια (ντεφετισμό), ούτε επειδή δήθεν διαθέτουμε την επιτηδειότητα της μεταφοράς της ευθύνης στους άλλους, αλλά γιατί έχουμε ιστορικά αποκτήσει το σθένος και την ευφυΐα να επιβιώνουμε προσαρμόζοντας (κατά Δαρβίνο) το Είναι μας στις εκάστοτε συνθήκες. Αυτό δεν είναι «αστείο» ούτε «ανέκδοτο».

«Ενόψει του 2021 και του εορτασμού της επετείου της Επανάστασης» ο Βασίλης Παπαβασιλείου προτείνει σαρκαστικά το σύνθημα «τα πρώτα διακόσια χρόνια είναι δύσκολα».

Πράγματι, τα πρώτα διακόσια χρόνια με το καθεστώς των κοτζαμπάσηδων ήταν δραματικά δύσκολα και στέρησαν πολλά από τον φιλότιμο ελληνικό λαό.

Το 2019 θα παιχτεί η απαλλαγή από αυτούς. Βέβαια, στην ιστορία όπως και στη ζωή, σιγουριά δεν υπάρχει, ειδικά μετά την τραγική εμπειρία της κομμουνιστικής αριστεράς, αλλά και του μεταπολιτευτικού ΠΑΣΟΚ.

Έτσι, το μόνο που μας απομένει είναι να διορθώνουμε και να βελτιώνουμε το υπαρκτό όχημα εν κινήσει.

extrapolation