Είναι άπιαστο λαγωνικό ο «ιοβόλος οπίσθιος αρθρογράφος», και δεινός «φιαλορρίπτης», του πάλαι ποτέ κραταιού συγκροτήματος –το οποίο συνδιοικώντας ανέβαζε και κατέβαζε υπουργούς και κυβερνήσεις- που σήμερα ψάχνει «νέα εδάφη» για να στεριώσει και να συνεχίσει να διαφεντεύει την χώρα.
Δεν του ξεφεύγει «Καραμανλικό πουλί πετάμενο», τα εντοπίζει στο φτερό και δεν τα αφήνει σε ησυχία.
Ευτυχώς για ορισμένους που είναι και αυτός και ασχολείται μαζί τους γιατί διαφορετικά ποίος θα τους θυμόταν.
Αλλά βεβαίως ο στόχος δεν είναι οι «όποιοι Καραμανλικοί» χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα των επιθέσεων αλλά ο ίδιος ο Καραμανλής.
Αυτόν στοχεύουν αναζητώντας αστείες αφορμές για να εξακοντίσουν το δηλητήριό τους.
Τόσο τον φοβούνται οι «τελώνες» και «φαρισαίοι» της νέας εποχής που για μια ακόμα φορά προτίμησαν και εξακολουθούν να προτιμούν τον «Βαραββά».
Αλλά βέβαια στην πραγματικότητα αυτό που φοβούνται είναι οι πολίτες.
Αυτούς προσπαθούν απεγνωσμένα να χειραγωγήσουν για μια ακόμα φορά. Το ερώτημα είναι απλό, ποια συμφέροντα εξυπηρετούν;
Την ευκαιρία αυτή την φορά για το άρθρο στις 4/11, του την προσέφερε ένα «αθώο!!!» ερώτημα-δώρο που απευθύνθηκε στον κύριο Σκουρλέτη για «ενδεχόμενες υπόγειες διαδρομές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Καραμανλικών» και το οποίο αυτός «δεν διέψευσε».
Σιγά μην ήταν πολιτικά ανόητος να αρνηθεί την «πάσα» που «αθώα» του προσέφερε ο δημοσιογράφος.
Αντί γι’ αυτό αυτονόητα για πολιτικό απάντησε ότι «υπάρχουν στελέχη στην ΝΔ που δεν διολισθαίνουν σε εμφυλιοπολεμική ρητορική.
»Με αυτούς τους ανθρώπους μπορείς να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι».
Απαιτεί «ονόματα» ο δημοσιογράφος αλλά ο Σκουρλέτης θα μπορούσε να εννοεί οποιονδήποτε –την Ντόρα για παράδειγμα ή τον Χατζηδάκη- ή και κανέναν.
Γιατί όπως είπαμε τέτοια δώρα δεν τα πετάς στα σκουπίδια.
Όσον αφορά την «εμφυλιοπολεμική ρητορική» και το πότε αυτή άνθισε ο αρθρογράφος μάλλον έχει επιλεκτική μνήμη.
Ξεχνά το «απόψε πεθαίνει η Δεξιά», ξεχνά τα χωριστά καφενεία, ξεχνά την –εκ Χαριλάου Τρικούπη- εκπορευθείσα φωτογραφία του Μητσοτάκη με τους γκεσταπίτες;
Δεν κατανόησε αυτό που κατήγγειλε ο Καστοριάδης ότι δηλαδή «αν υπήρχε μία οιονεί ολοκληρωτική κατάσταση στην Ελλάδα, ήταν αυτή που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ επί 8 χρόνια, όπου για να πάρει ένας ένα δάνειο από μια τράπεζα έπρεπε η κλαδική να δώσει το πράσινο φως»;
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται δημόσια και επίσημα στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ζητώντας «προοδευτική» συνεργασία, όταν υπάρχουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα εξορκίζοντας την όποια πιθανότητα συνεργασίας με την «Δεξιά», ο διακεκριμένος δημοσιογράφος και η παρέα του σφυρίζουν αδιάφορα.
Ο Αντώναρος, ο Μίχαλος ή όποιος άλλος δηλώνει «Καραμανλικός» –αναφαίρετο δικαίωμά τους- προσφέρεται ως αφορμή για να κτυπηθεί ο Καραμανλής.
Την ίδια ώρα οι Ραγκούσης, Μπίστης, Ξενογιαννακοπούλου και άλλοι επώνυμοι του ΠΑΣΟΚ -ων ουκ έστιν αριθμός- είναι «ορφανά που έπεσαν από το διάστημα».
Ουαί υμίν φαρισαίοι…