Ενισχυμένος ή αποδυναμωμένος ο Ζάεφ μετά το δημοψήφισμα;

Μια πρώτη ανάγνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), δείχνει ότι ο Ζόραν Ζάεφ δεν κατάφερε τελικά να πείσει το ακροατήριο του και να οδηγήσει στις κάλπες τους πολίτες ώστε να ψηφίσουν για την ευρωατλαντική πορεία της χώρας.

Το ποσοστό του 37% περίπου συμμετοχής στο δημοψήφισμα, δεν μπορεί να χαροποιεί σίγουρα την κυβέρνηση του Zaev και τους υπερασπιστές της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ένα ποσοστό τουλάχιστον πιο κοντά στο 50% θα έδινε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να το χρησιμοποιήσει στις διαβουλεύσεις για τη Συνταγματική Αναθεώρηση που είναι και το προαπαιτούμενο για την υλοποίηση της Συμφωνίας.

Επειδή όμως οι αριθμοί λένε σχεδόν πάντα την αλήθεια, ας τους αναλύσουμε.

Περίπου 650.000 ψήφισαν στο δημοψήφισμα, σε σύνολο εγγεγραμμένων 1,8 εκ. ψηφοφόρων, με το ποσοστό όσων ψήφισαν ΝΑΙ να ανέρχεται πάνω από το 90% με συνολικό αριθμό ψήφων σχεδόν 580.000.

Τι σημαίνει αυτό όμως για την κυβέρνηση Ζάεφ;

Πολύ απλά ότι πήρε μεγαλύτερο αριθμό ψήφων το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα απ ότι ο Πρόεδρος Γκιόργκι Ιβάνοφ, που πήρε το 2014 530.000 και εξελέγη Πρόεδρος της ΠΓΔΜ.

Είναι μια λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά και δεν είναι η μόνη.

Η άλλη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά με τους αριθμούς είναι οι εκλογικοί κατάλογοι, οι οποίοι έχουν να ανανεωθούν, με ευθύνη της κυβέρνησης του Νίκολα Γκρουέφσκι από το 2002.

Στους καταλόγους αυτούς υπάρχουν εγγεγραμμένοι 1,8 εκ. ψηφοφόροι, όταν υπολογίζεται ότι στη χώρα δεν ζουν παραπάνω από 1,5 εκ. συνυπολογίζοντας και όσους δεν έχουν δικαίωμα ψήφου.

Οι ψηφοφόροι με μέτριους υπολογισμούς υπολογίζονται σε 1,2 εκ.

Με τις πάνω από 650.000 ψήφους σε πραγματικές συνθήκες το δημοψήφισμα κρίνεται ως έγκυρο, καθώς υπερβαίνει το 50% της απαιτούμενης συμμετοχής από το Σύνταγμα της χώρας για να κηρυχθεί έτσι.

Αν ο Ζάεφ χρησιμοποιήσει αυτή τη δυναμική των αριθμών, μπορεί και να πείσει το κοινοβούλιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Εκεί εξάλλου του χρειάζονται άλλοι δέκα βουλευτές περίπου για να πάρει τα 2/3 των ψήφων που απαιτούνται για τις αλλαγές. Δηλαδή 80 από τους 120 βουλευτές.

Με τις πρώτες του δηλώσεις ο Πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, απέκλεισε τις πρόωρες εκλογές και περισσότερο φάνηκε ότι τις ανέφερε ως απειλή για το αντιπολιτευόμενο κόμμα του VMRO-DPMNE παρά ως πραγματική πρόθεση.

Η αντιπολίτευση είναι αυτή τη στιγμή σε μια συγκρουσιακή κατάσταση, με τρεις τάσεις να κυριαρχούν στο εσωτερικό του κόμματος.

Η πρώτη τάση, ίσως και η πιο ισχυρή, είναι αυτή που εκφράζεται από τον Πρόεδρο της χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο οποίος είναι τελείως αντίθετος σε οποιαδήποτε αλλαγή του ονόματος της χώρας.

Από την άλλη, είναι η πλευρά του νυν Προέδρου του κόμματος Χρίστιαν Μίτσκοσκι που είναι πιο μετριοπαθής και συζητήσιμος στο θέμα των συνταγματικών αλλαγών και τέλος η τρίτη και πιο ανίσχυρη τάση που είναι οι φιλοευρωπαϊστές.

Οι τελευταίοι όμως έχουν την στήριξη της Δύσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις αντιδράσεις τους σε μια ενδεχόμενη ψηφοφορία στη Βουλή.

Μια προσφυγή στις κάλπες, δεν είναι σίγουρο ότι θα αποδώσει ιδιαίτερα στον Ζόραν Ζάεφ, καθώς ενδέχεται να συσπειρώσει την αντιπολίτευση, κάτι που μάλλον δεν επιθυμεί, όπως έδειξε με τις πρώτες του δηλώσεις.

Εξάλλου θα ήταν προτιμότερο γι αυτόν να διαλύσει το VMRO-DPMNE στις κοινοβουλευτικές διεργασίες για την Αναθεώρηση του Συντάγματος κι όχι να πάει σε πρόωρες εκλογές με απρόβλεπτο αποτέλεσμα.

Κοιτώντας τους αριθμούς τελικά ο Ζόραν Ζάεφ δεν φαίνεται να χάνει το πλεονέκτημα για να περάσει τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες ώστε να υλοποιηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, ανοίγοντας τον δρόμο για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στην ΠΓΔΜ.