«Ασκήσεις πανικού» από την Εκκλησία της Μόσχας – Όταν δεν βγαίνουν τα «κουκιά» για την Ουκρανία

Βάζεις φωτιά στο σπίτι μας και θα το κάνεις στάχτη.
Μα θα τις βάλω γρήγορα τις τρέλες σου σε τάξη.
Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες
να δω που χάνεσαι όλες τις νύχτες.

Στίχοι: Λευτέρης Χαψιάδης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Όσοι εκ των αναγνωστών της παρούσης ιστοσελίδας έχουν υπηρετήσει την στρατιωτική τους θητεία, σίγουρα θα γνωρίζουν, ή τουλάχιστον θα έχουν ακούσει, την έκφραση «ασκήσεις πανικού», η οποία, συνήθως, συνόδευε κάποια αιφνίδια επίσκεψη ανώτερου αξιωματικού σε στρατιωτική μονάδα και δημιουργούσε έναν εύλογο πανικό, εφόσον σε μικρό χρονικό διάστημα έπρεπε να γίνουν ένα σωρό δουλειές.

Αυτήν ακριβώς την έκφραση χρησιμοποίησε ο καλός Έλληνας φίλος, καθώς απολαμβάναμε ακουμπισμένοι στο υάλινο παραπέτο του εντυπωσιακού πάρκου Ζαριάντγιε τον φθινοπωρινό ήλιο και τον ήρεμο ρου του Μόσχοβα ποταμού, εκφράζοντας την άποψή του σχετικά με τις κινήσεις του Πατριαρχείου Μόσχας αφ’ ης στιγμή κατέστη σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο προχωράει ολοταχώς στην χορήγηση αυτοκεφάλου στην Ουκρανία.

Πράγματι, ακόμα και ένας ουδέτερος ως προς τα, ομολογουμένως, πολύπλοκα εκκλησιαστικά θέματα παρατηρητής δεν μπορεί να μην προσέξει ότι, όταν η Εκκλησία της Ρωσίας συνειδητοποίησε επιτέλους ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέφρασε την ακλόνητη επιθυμία να θεραπεύσει το «καρκίνωμα» του ουκρανικού σχίσματος, το οποίο αυτή ως «φιλόστοργη μητριά» συντηρούσε τα τελευταία 30 χρόνια, παρέχοντας αντί άλλης γιατρειάς υπερβολικές δόσεις από το «placebo» φάρμακο του «ρωσικού κόσμου», ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία όχι μόνο κατασυκοφάντησης της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και ιδιαιτέρως του Προκαθημένου της Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αλλά και εκφοβισμού ολοκλήρου της Ορθοδόξου Οικουμένη, παραμένοντας πιστή σε αυτό που ο πνευματώδης ελληνικός λαός περιγράφει ως «παλιά μου τέχνη κόσκινο».

Αυτό όμως που πραγματικά εκπλήσσει, αν και δεν θα έπρεπε, τον επιμελή αναγνώστη των διαφόρων άκρως ζοφερών και απειλητικών πονημάτων των κάθε είδους καλοθελητών δημοσιογράφων, είναι ένα νέο στοιχείο, το οποίο κατά την προσωπική, και συνεπώς υποκειμενική, άποψη του γράφοντος θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, εφόσον υπερβαίνει τα όρια μιας εκκλησιαστικής αντιπαράθεσης και απειλεί την ειρήνη ολόκληρου του ορθόδοξου κόσμου.

Σε ένα δημοσίευμα του πρακτορείου RIA NOVOSTI με τον τίτλο «Ο Ποροσένκο κορόιδεψε τον Βαρθολομαίο: αναμένεται σχίσμα στο εσωτερικό της Κωνσταντινουπόλεως» (Βλ. εδώ στα ρωσικά) διαβάζουμε ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι μονές του Αγίου Όρους πρόκειται να… επαναστατήσουν εναντίον του Πατριάρχου Βαρθολομαίου λόγω της Ουκρανίας και να διακόψουν την μνημόνευσή του, όπως σωστά έπραξε, σύμφωνα με τον άγνωστο αρθρογράφο, η σχισματική αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου! Και όχι μόνο. Σε αυτό το πόνημα εκφράζεται η βεβαιότητα ότι οι επαναστατημένες μονές είτε θα υπαχθούν στις δικαιοδοσίες άλλων Εκκλησιών, π.χ. Σερβίας, Βουλγαρίας, φυσικά Ρωσίας, είτε θα αυτονομηθούν!

«Τρικυμία εν κρανίω», θα αναφωνήσει δικαίως ο κάθε λογικά σκεπτόμενος αναγνώστης.

Εντούτοις, φίλτατε αναγνώστη, αυτό το δημοσίευμα, όπως και πάρα πολλά άλλα, εντάσσονται στην διαδικασία του, ούτως ειπείν, «μετρήματος των κουκιών».

Με άλλα λόγια η λαγνεία των αριθμών, στην οποία έχει παραδοθεί άνευ όρων πριν από πολλά χρόνια το Πατριαρχείο Μόσχας, είναι εκείνη που το ωθεί να αναζητεί συμμάχους μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, συγκαταλέγοντάς τους αυτάρεσκα μεταξύ των μελών της υπ’ αυτόν «ιεράς συμμαχίας».

«Η πλειοψηφία των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι εναντίον μιας πιθανής αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία», διαδίδει θριαμβευτικά τήδε κακείθεν το Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων της Εκκλησίας της Ρωσίας, χωρίς όμως να παρουσιάζει συγκεκριμένα ποιες εκ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών συντάσσονται ξεκάθαρα με το μέρος της.

Αυτό το συμπέρασμα συνεπάγεται και από το ταξίδι αστραπή που πραγματοποίησε στις 23 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας στην Πολωνία, μια ημέρα μετά την δημοσίευση της κοινής ανακοίνωσης του Μητροπολίτου Βαρσοβίας Σάββα και του Πατριάρχου Αλεξανδρείας σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία.

Από ό,τι φαίνεται άλλα περίμενε από αυτή την ανακοίνωση ο Σεβασμιώτατος, ιδιαιτέρως εκ μέρους του Προκαθημένου της Εκκλησίας Πολωνίας, που ακόμα και το ρεύμα του πληρώνει η Εκκλησία της Ρωσίας όπως λένε οι «κακές γλώσσες», και άλλα διάβασε.

Δηλαδή δεν διάβασε τίποτα που να καταδικάζει την «δόλια και προδοτική πράξη» (sic), όπως ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει, του Πατριάρχου Βαρθολομαίου.

«Τρεχάτε ποδαράκια μου…», σχολίασε ο καλός Έλληνας φίλος αλλά ο γράφων το διέκοψε εγκαίρως, μιας και η συνέχεια της φράσης είναι απολύτως vulgar.

Η αποτυχία αυτής της προσπάθειας είναι εμφανής και στο σε γενικές γραμμές αδιάφορο δημοσιογραφικά δημοσίευμα του RIA NOVOSTI σχετικά με την επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου στην Πολωνία, στο οποίο ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων επαναλαμβάνει ένας απόσπασμα του «σιβυλλικού» ανακοινωθέντος, προσθέτοντας ότι «συζήτησαν και έναν ευρύ κύκλο θεμάτων των διεκκλησιαστικών σχέσεων» (Βλ. εδώ στα ρωσικά).

Η αμηχανία που διέπει το δημοσίευμα σχετικά με την επίσκεψη στην Πολωνία καθίσταται εμφανής σε αυτήν ακριβώς την τελευταία φράση «συζήτησαν… κλπ.», η οποία αποτελεί μια «παγκόσμια πρώτη» για τις διορθόδοξες σχέσεις, και όχι μόνο, επειδή, όπως λέει ο λαός, «στους δυο ο τρίτος δεν χωρεί».

Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε ο γράφων, κατέστη αδύνατον να ανακαλύψει κάποια ένδειξη ότι στο πρόγραμμα της ειρηνικής επίσκεψης του Πατριάρχου Αλεξανδρείας στην Πολωνία περιλαμβανόταν εκ των προτέρων και μια τριμερής συνάντηση με τον Σεβασμιώτατο Πρόεδρο του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Φαίνεται λοιπόν, ότι και σε αυτή την περίπτωση τελικά «δεν τους βγήκαν τα κουκιά».

Τελικά τί απομένει; Ο «μακαριώτατος» Μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος, εξασκώντας την… πλήρη ανεξαρτησία του από την Μόσχα, αρνείται πεισματικά να δεχθεί τους δυο έξαρχους του Οικουμενικού Πατριάρχου, επιδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο, πρώτον, την απόλυτη ταύτισή του με την κοντόφθαλμη πολιτική που ακολουθεί το Πατριαρχείο Μόσχας στην Ουκρανία και, δεύτερον, την πλήρη αδιαφορία του για την Εκκλησία της οποίας προΐσταται, εφόσον αν συμφωνούσε να τους συναντήσει θα είχε την ευκαιρία όχι μόνο να εκθέσει απ’ ευθείας τις απόψεις του, αλλά και να κατανοήσει τις προθέσεις των απεσταλμένων του Οικουμενικού Πατριαρχείο. Είπαμε – είμαστε ανεξάρτητοι, αλλά η ανεξαρτησία έχει και τα όριά της!

Άλλη μια, λοιπόν, ευκαιρία χάθηκε για την Εκκλησία της Ρωσίας, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την εξεύρεση μιας αξιοπρεπής γι’ αυτήν λύσης.

Έτσι θα συνεχίσει να επιχειρηματολογεί με τα «κουκιά», δηλαδή με το κίβδηλο μεγαλείο των αριθμών, θα μιλάει για σχίσματα και αιματοχυσίες, θα λασπολογεί ασύστολα εναντίον του προσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχου, λησμονώντας ταυτόχρονα τα δικά της καμώματα: τα πρόσφατα (Κρήτη) και τα παλαιά (Αμερική, Ιαπωνία και αλλού).

Τελικά η Ιστορία θα κρίνει το ποιος είχε δίκαιο. Ας περιμένουμε.

ΥΓ. Ιδού ένα σημειολογικό επιδόρπιο: στο σχετικό με την επίσκεψη στην Πολωνία άρθρο του RIA NOVOSTI από τις χιλιάδες φωτογραφίες του Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ, ο συντάκτης επέλεξε αυτήν που τον παρουσιάζει να ομιλεί σε κάποια εκδήλωση όπισθεν μιας διαφανούς έδρας, στην οποία όμως ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί ευκόλως να αναγνώσει στα ελληνικά: «Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο». Τυχαίο;