Δημοκρατική ρύθμιση το 50% συν 1 για τις απεργίες

Η κυβέρνηση κλείνει αυτή τη φορά έγκαιρα την τρίτη αξιολόγηση. Δείχνει αποφασισμένη να μην επαναλάβει τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος. Μέχρι τα Χριστούγεννα τα προαπαιτούμενα μέτρα που περιέχονται στο τρίτο μνημόνιο αναμένονται να έχουν ψηφισθεί. Οι περισσότερες από αυτές τις ρυθμίσεις περιλαμβάνουν διαρθρωτικά και όχι δημοσιονομικά μέτρα. Και αυτό είναι θετικό.

Μία από αυτές τις ρυθμίσεις είναι αυτή που αλλάζει το τρόπο λήψης της απόφασης για την απεργία. Μια θετική για την αγορά και απόλυτα δημοκρατική ρύθμιση. Να αποφασίζονται δηλαδή οι απεργίες από το 50% συν 1 των ταμειακά τακτοποιημένων οικονομικά μελών των σωματείων. Και όχι από τις δυναμικές μειοψηφίες όπως γίνεται μέχρι σήμερα.

Ταυτόχρονα η οικονομία τρέχει με μικρό αλλά θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Το επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό δείχνει να αναθερμαίνεται.

Η παραδοχή του Πρωθυπουργού ότι η φορολογία είναι υψηλή και ότι θα αρχίζει να μειώνεται μετά την έξοδο από την κρίση ασφαλώς και είναι θετική.

Η Ελλάδα δείχνει να αναλαμβάνει τις ευθύνες και να κάνει αυτό που έχει συμφωνηθεί με τα Μνημόνια. Καιρός να αναλάβουν και οι δανειστές τις δικές τους ευθύνες και να κάνουν αυτό που έχουν δεσμευτεί για να καταστεί το χρέος βιώσιμο.

Τα δύσκολα είναι πλέον πίσω μας. Βεβαίως πολλά απομένουν να γίνουν. Κυρίως να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε η Ελλάδα να γίνει ελκυστική για σοβαρές ξένες και εγχώριες επενδύσεις. Με εθνικό σχέδιο και συναίνεση μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αρκεί να μην βυθιστούμε ξανά στην αδράνεια, στον διχασμό και στην οξύτητα.

Οι Έλληνες όποτε ενώθηκαν τα κατάφεραν. Όποτε διχάσθηκαν ηττήθηκαν. Ας μάθουμε από τα λάθη μας και ας προχωρήσουμε μπροστά. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν.

Βελτίωση του φορολογικού περιβάλλοντος με δραστική απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, με καθιέρωση flat tax στις επιχειρήσεις στο 15%, με θέσπιση ενιαίας φορολογικής κλίμακας.

Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών από το 20% στο 10%.

Ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων.

Προσαρμογή της εργατικής νομοθεσίας στα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Ολοκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού και κωδικοποίηση των χρήσεων γης. Κτηματολόγιο.

Επιτάχυνση της δικαιοσύνης.

Ριζική αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης με εισαγωγή συστήματος αξιολόγησης παντού, θέσπιση ποιοτικών και ποσοτικών στόχων, με ενίσχυση των μέσων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, με κίνητρα παραγωγικότητας.

Αναμόρφωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με σύνδεση Πανεπιστημίων με τον κόσμο της παραγωγής, με κίνητρα για έρευνα και καινοτομία, με αξιολόγηση.

Ανάδειξη των δυναμικών κλάδων της οικονομίας με μείωση ενεργειακού κόστους και νέα στρατηγική για την χρηματοδότηση τους.

Αντιμετώπιση της πολυνομίας και της κακονομίας.

Στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με κίνητρα και ευέλικτα χρηματοδοτικά εργαλεία.

Αξιοποίηση των ΣΔΙΤ για την ταχεία υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων.

Εξυγίανση των ισολογισμών των τραπεζών ώστε να αποκατασταθεί η παροχή ρευστότητας προς τις υγιείς επιχειρήσεις.

Οι επιχειρηματικές δυνάμεις είναι εδώ, ενωμένες, αποφασισμένες να απαιτήσουν τα αυτονόητα. Ένα περιβάλλον, με λιγότερους φόρους και εισφορές, περισσότερα κίνητρα και ευκαιρίες για επενδύσεις και ανάπτυξη. Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Ας μην γελιόμαστε: Για μια οικονομία που έχει συρρικνωθεί κατά 25% και πλέον τα τελευταία χρόνια δεν αρκεί απλώς να βγει από το φάσμα της ύφεσης. Χρειάζεται γρήγορους και ταυτόχρονα διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης.