Στον γύψο η ΕΕ μετά τις γερμανικές εκλογές – Η Ευρώπη ή αλλάζει ή βουλιάζει

Για πολλοστή φορά η Ευρώπη νιώθει μουδιασμένη από το εκλογικό αποτέλεσμα μιας χώρας μέλους της Ένωσης.

Η -για πρώτη φορά- είσοδος ενός «ακροδεξιού» κόμματος στην Γερμανική Βουλή, έκρουσε ηχηρά τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον της Ευρώπης.

Για μια ακόμη φορά η Ευρώπη, που με τις πολιτικές της έδωσε χώρο να εδραιωθεί ο ακροδεξιός λόγος και η παρουσία ακροδεξιών κομμάτων στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, δεν κατάφερε εγκαίρως να αντιδράσει, να περιθωριοποιήσει και να απομονώσει την ακροδεξιά ρητορική.

Η παρουσία ακροδεξιών μορφωμάτων ακόμα και στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου μετρά αρκετά χρόνια.

Η παρουσία του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία, ο Νάιτζελ Φάρατζ στο Ηνωμένο Βασίλειο ακόμα και η Ελληνική Χρυσή Αυγή, δεν κατάφεραν να κινητοποιήσουν, να ευαισθητοποιήσουν τα δημοκρατικά κόμματα, παρά μόνο όταν έφτασαν μια ανάσα από την εξουσία και απείλησαν ευθέως το συστημικό πολιτικό κατεστημένο.

Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι ο παραδοσιακός πολιτικός κόσμος που έχτισε την Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αμφισβητείται έντονα από τους πολίτες.

Η Γερμανία μπαίνει σε μια περίοδο αστάθειας και όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα θα είναι μια μακρά περίοδος, κάτι που φυσικά θα επηρεάσει και την ΕΕ.

Η Ευρώπη έχει πολλαπλά ζητήματα να διαχειριστεί. Η αστάθεια της Γερμανίας μέσω της «ακυβερνησίας» που θα υπάρξει -μέχρι τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης στην χώρα- θα αναβαθμίσει τα ζητήματα σε προβλήματα.

Η διαχείριση του Brexit, οι αποσχιστικές τάσεις στην Καταλονία και η βιωσιμότητα του Μαριάνο Ραχόι στην ισπανική κυβέρνηση, οι εκλογές στην Ιταλία που έρχονται, αποτελούν άμεσης προτεραιότητας ζητήματα για την ΕΕ, που μένει όμως κατά κάποιο τρόπο ακέφαλη, λόγω του αποτελέσματος των γερμανικών εκλογών.

Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει από τη μεριά του αρκετά προβλήματα να διαχειριστεί στη Γαλλία, για να βρει χρόνο να επεξεργαστεί παράλληλα και ευρωπαϊκές λύσεις ή έστω να καθυστερήσει εξελίξεις.

Το ερώτημα που ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο πλέον είναι το μέλλον της ΕΕ.

Τα παραδοσιακά κόμματα έχουν καταρρεύσει σχεδόν στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

Η προσπάθεια των πολιτικών να σώσουν τα μαγαζάκια τους, δίνει την δυνατότητα σε ακροδεξιά μορφώματα να ασκούν πολιτική.

Η εκλογική πελατεία που καλούν τα παραδοσιακά κόμματα να επιστρέψει στις κομματικές βάσεις της είναι λάθος προσέγγιση.

Τα εκλογικά σώματα, όπως όλα δείχνουν, δεν θέλουν πλέον να είναι πελάτες, αλλά κυρίαρχοι στην πολιτική, συμμέτοχοι.

Όσο ποιο γρήγορα γίνει κατανοητό αυτό από τις ηγεσίες των παραδοσιακών κομμάτων της Ευρώπης, ίσως υπάρξει ελπίδα και για τα κόμματα τους και για τους πολίτες.

Δυστυχώς στο όνομα της Δημοκρατίας και των πολιτών, οι πολιτικές έως σήμερα είχαν ως στόχο μόνο την οικονομία και την ευημερία των αριθμών κι όχι των πολιτών.

Ίσως έστω και αργά ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει η ΕΕ την πολιτική της.