Από τα 86 δισ. θα χρειαστούμε τελικά μόνο 50 δισ. – Άρα δικαιούμαστε 40% μείωση μέτρων

Η επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα φαίνεται ότι θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του μεταμνημονιακού καθεστώτος επιτροπείας της ελληνικής οικονομίας, αλλά και στη ρύθμιση του χρέους μέχρι το … 2060.

Προφανώς, μετά τις γερμανικές εκλογές στο τέλος του μηνός και κυρίως, κατά την διάρκεια της 3ης αξιολόγησης, θα ανοίξει έμμεσα η συζήτηση για όλα αυτά, υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς διεκπεραίωσης των 113 προαπαιτούμενων.

Το clean exit που επιδιώκει η κυβέρνηση, δηλαδή η «καθαρή έξοδος» χωρίς πλαίσιο εποπτείας και άλλους όρους, δεν μοιάζει να βγαίνει, παρά τις διακηρύξεις για περισσότερη δημοκρατία στην Ευρώπη.

Είναι σαφές ότι ο Μακρόν θέλει να αντισταθμίσει το βάρος της γερμανικής οικονομικής ισχύος εκθέτοντας το Βερολίνο για επιβολή μη αποδεκτών από τους λαούς πολιτικών, εξ ου και ο πρόσφατος χαρακτηρισμός Μοσκοβισί του ελληνικού προγράμματος ως «δημοκρατικό σκάνδαλο».

Από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες φαίνεται να προκρίνεται ένα διετές μνημόνιο με 3μηνες αξιολογήσεις που θα προβλέπει τη λεγόμενη «Προληπτική Πιστωτική Γραμμή» η οποία θα έχει ρόλο «μαξιλαριού ασφαλείας» κατά την σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές.

Επίσης, διαφαίνεται ότι τα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα συνδεθούν με τον ρυθμό ανάπτυξης και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων (κυρίως τις εκποιήσεις περιουσιακών στοιχείων).

Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η χώρα έχει υπογράψει για το 2019 περικοπές στις συντάξεις και μείωση του αφορολόγητου, καθώς και πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και 2% μέχρι το 2060, που όλα αυτά σημαίνουν κάτι ανάμεσα σε επιτροπεία με «κόφτη» και αργότερα, στενή εποπτεία.

Άλλωστε, εποπτεία θα έχουμε ούτως ή άλλως μέχρι να εξοφληθεί το 75% των ευρωδανείων, ήτοι γύρω στα 132 δισ. ευρώ!… τώρα.

Υπάρχει κι ένα ζήτημα πολύ σοβαρό, οικονομικό και πολιτικό.

Από το 3ο Μνημόνιο των 86 δισ. ευρώ έχουμε ήδη πάρει 39,4 δισ. ευρώ εκκρεμούν άλλα 800 εκατ.

Εκτιμάται δε ότι μέχρι το τέλος του προγράμματος να απορροφήσουμε περίπου 50 δισ. ευρώ συνολικά και θα περισσέψουν περίπου 35.

Δηλαδή, δεν θα πάρουμε το 40% του πακέτου, αλλά θα εκτελέσουμε το 100% plus των υποχρεώσεων.

Και εδώ γεννάται το μέγα πολιτικό ερώτημα: Μήπως πρέπει να ζητήσει ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας τη μείωση των μέτρων στις 31.8.2018 κατά 40%;

Είναι ένα λογικό και δίκαιο επιχείρημα που μπορεί να ακυρώσει μέτρα του 2019 της τάξεως των 20 δισ. ευρώ και βεβαίως να εξασφαλίσει μια πιστωτική γραμμή 15 δισ. ευρώ χωρίς άλλα προαπαιτούμενα.

Το παιγνίδι θα επηρεαστεί από τις πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία και το τι θα βγάλει και πώς η κάλπη.

Γιατί έχει μεγάλη σημασία με ποιο κόμμα θα κάνει κυβέρνηση η κα Μέρκελ.

Είναι μάλλον ξεκάθαρο πως το ΔΝΤ αποχωρεί από το ελληνικό πρόγραμμα, αφήνοντας πίσω του συντρίμμια …

Στο σημείο αυτό έρχεται η νέα πρόταση Σόιμπλε για μετατροπή του ESN σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και κάπου εκεί αρχίζει το παζάρι για τις θέσεις-κλειδιά, τη μοιρασιά της εξουσίας ανάμεσα στους 4 (Γαλλία-Γερμανία-Ιταλία-Ισπανία), το νέο διευρυμένο διευθυντήριο της ΕΕ…

Μέσα σε αυτή τη διαδικασία εξισορρόπησης της ευρω-εξουσίας, η ελληνική πλευρά έχει περιθώρια σημαντικών διεκδικήσεων και κάποιοι μάλλον το έχουν αντιληφθεί αυτό στην Αθήνα.

ΠΗΓΗ: e x t r a p o l a t i o n