Τι δουλειά έχει ο ηγέτης της απελευθέρωσης με αυτόν τον εγκληματία;

Οι νεκροί του καθεστώτος ανέρχονται σε εκατομμύρια. Δεκάδες ελεύθερες χώρες υποδουλώθηκαν και έζησαν για δεκαετίες κάτω από την σκληρή μπότα της απόλυτης κυριαρχίας του.

Πολύ δύσκολα όμως, κάποιος μπορεί να μιλήσει για τις θηριωδίες του.

Δεν έχουν γραφτεί βιβλία και εάν υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα μένουν καλά κρυμμένα στα ράφια της βιβλιοθήκης των συγγραφέων τους.

Δεν γίνονται παγκόσμια συνέδρια για αυτά τα εγκλήματα.

Τα μεγάλα διεθνή κανάλια το BBC, το National Geographic, το History Channel δεν έχουν παρουσιάσει ντοκιμαντέρ από την εγκληματική δράση του.

Κάποιοι, λίγοι, ιστορικοί έχουν μιλήσει για εκατομμύρια νεκρούς και αγνοούμενους σε σημείο να χαρακτηρίζουν τα εγκλήματα γενοκτονίες.

Σπάνια επίσης, μιλάμε για τις βάρβαρες μεθόδους, που από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα έως και την πολύ πρόσφατη ιστορία, χρησιμοποιούσε για να βασανίσει και να δολοφονήσει όσους αντιστέκονταν στις επιλογές του, με κρεμάλες προφανώς για να μην σπαταλάει σφαίρες.

Όπως έκανε με τους Καραολή και Δημητρίου το 1956. Συνολικά στους 3.000 υπολογίζονται οι Κύπριοι που κατά τη διάρκεια του αγώνα της ανεξαρτησίας από την Βρετανική αυτοκρατορία, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν, χωρίς δίκη, με τις πιο απάνθρωπες μεθόδους τη δεκαετία του ‘50 και δεκάδες Κύπριοι δολοφονήθηκαν.

Μόνο το 1943, κατηγορείται από κάποιους ιστορικούς, ότι άφησε μία ολόκληρη περιοχή στην Ινδία, να λιμοκτονήσει, αρνούμενος να μεταφέρει σιτηρά από την Αυστραλία, η οποία είχε προσφερθεί να βοηθήσει και είχε ζητήσει να μην διανεμηθούν στην περιοχή τα σιτηρά που ήδη μεταφέρονταν με πλοία, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από την πείνα ένα έως τρία εκατομμύρια πολίτες.

Σε μία από τις βάρβαρες στιγμές της Αυτοκρατορίας στις 13 Απριλίου του 1919 ο βρετανικός στρατός δολοφόνησε σε 10 λεπτά 1.000 ειρηνικούς διαδηλωτές στο Jallianwala Gardens και τραυμάτισε περισσότερους από 1.100.

Η ξαφνική απόφαση να δημιουργηθεί το κράτος του Πακιστάν το 1947, οδήγησε εκατομμύρια πολίτες στην μετανάστευση υπό το φόβο μήπως εγκλωβιστούν στο λάθος σημείο, διαμόρφωσε το υπόβαθρο ταραχών που προκάλεσαν βίαια επεισόδια, χιλιάδες αθώους νεκρούς και μίσος που λειτουργεί έως σήμερα.

Συνολικά, οι νεκροί Ινδοί κατά τη διάρκεια της Βρετανικής κατοχής, από αιτίες που σχετίζονται με την κατοχή, ξεπερνούν σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς τα 35 εκατομμύρια.

Το 1920, όταν κάποιοι Ιρακινοί τόλμησαν να διεκδικήσουν το νεοσύστατο κράτος τους η αντίδραση της αυτοκρατορίας ήταν άμεση και εξαιρετικά σκληρή.

Βρετανικά αεροπλάνα εξαπέλυσαν βομβαρδισμούς σε κατοικημένες περιοχές, εξολοθρεύοντας ολόκληρες κοινότητες.

Με σαφείς οδηγίες να εξοντωθεί κάθε ζωντανός οργανισμός, ενήλικες, παιδιά και ζώα.

Σε χωριά που γλύτωσαν τους βομβαρδισμούς, εάν ο στρατός έβρισκε έστω και ένα όπλο, κατέστρεφε τις φυτείες, δηλητηρίαζε τα πηγάδια και σκότωνε τα ζώα.

Στον πόλεμο των Μπόερς, χιλιάδες κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από αρρώστιες και πείνα.

Ιστορικοί έχουν αναφέρει ότι το 10% του πληθυσμού των Μπόερς εξολοθρεύθηκε συμπεριλαμβανομένων 22.000 παιδιών.

Χιλιάδες εξεγερμένοι βασανίστηκαν με απίστευτα σκληρές μεθόδους στην εξέγερση στο Άντεν της Υεμένης το 1960.

Η σκληρότητα των βασανισμών ήταν τόσο ακραία που μετά από έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας προκλήθηκε παγκόσμια αντίδραση.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι βασανισμοί συνεχίστηκαν και τον επόμενο χρόνο.

Εκατοντάδες χιλιάδες Κενυάτες έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες χιλιάδες φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν μετά την εξέγερση των Μάου Μάου τη δεκαετία του 1950 από τις βρετανικές αποικιοκρατικές δυνάμεις.

Στις 30 Ιανουαρίου του 1972 στο Ντέρι της Ιρλανδίας ο Βρετανικός στρατός δολοφόνησε 26 άοπλους διαδηλωτές.

Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, η Βρετανία βομβάρδισε με περισσότερες από 19 βόμβες τις υποδομές στο Μπέλφαστ με αποτέλεσμα 9 άτομα να χάσουν τη ζωή τους και 130 να τραυματιστούν.

Συνολικά, περισσότεροι από 3.700 Ιρλανδοί έχασαν τη ζωή τους στη Βόρεια Ιρλανδία.

Σπάνια επίσης μιλάμε για τα βρετανικά τανκ που κυκλοφορούσαν στην Πατησίων και το ρόλο της αυτοκρατορίας στην έναρξη και την εξέλιξη του ελληνικού εμφυλίου.

Αυτά είναι κάποια από τα εγκλήματα και τις θηριωδίες που διέπραξε η βρετανική αυτοκρατορία τον 20ο αιώνα.

Αλλά η ιστορία είναι γνωστό ότι γράφεται από τους νικητές και διαδίδεται από συνέδρια, ντοκιμαντέρ, βιβλία, τηλεοπτικές εκπομπές και αρθρογραφία, συστημάτων που πληρώνονται και συντηρούνται από τους νικητές.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πολυετής προσπάθεια των νικητών του Δεύτερου Παγκόσμιου αλλά και του Ψυχρού Πολέμου, των εμπνευστών και αυτών που εφαρμόζουν την ιδεολογία του τέλους της ιστορίας, του νεοφιλελευθερισμού και της απεγνωσμένης τους προσπάθειας να ακυρώσουν οτιδήποτε θετικό δημιούργησε ο υπαρκτός σοσιαλισμός (και είχε εξαιρετικά κοινωνικά και επιστημονικά επιτεύγματα) με την εξίσωσή του με τον φασισμό.

Για τον Χίτλερ δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος να πει κάτι θετικό. Άλλωστε, ένας από τους βασικούς παράγοντες της ανέλιξής του ήταν και η εκστρατεία του κατά των Γερμανών κομμουνιστών, για τους οποίους ιδρύθηκαν «ιδρύματα» όπως το Άουσβιτς.

Ο Χίλτερ ήταν ένας παρανοϊκός που οδήγησε την Ευρώπη στη σφαγή με περισσότερα από 50.000.000 νεκρούς, από τους οποίους οι μισοί ήταν Ρώσοι που πολέμησαν το φασισμό, υπό την ηγεσία του Στάλιν.

Η ιστορία είναι ένα αμφιλεγόμενο επιστημονικό αντικείμενο και φυσικά δεν οφείλεται στην επιστημονική διαδικασία, αλλά στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε την ιστορία.

Οι προβολείς πέφτουν επιλεκτικά πάνω σε συγκεκριμένα γεγονότα και κρατούν στο σκοτάδι κάποια άλλα. Όλοι γνωρίζουμε τα εγκλήματα που διέπραξε ο Χίτλερ, αλλά οι περισσότεροι αγνοούμε τα εγκλήματα και τις θηριωδίες που διέπραξε ο Τσόρτσιλ και η βρετανική αυτοκρατορία.

Στη συνολική συνείδηση η Βρετανία είναι η απελευθερώτρια χώρα και είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό και ο Χίτλερ είναι το απόλυτο κακό και είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Ο Χίτλερ είναι πολλά περισσότερα πράγματα και η ανέλιξή του στην ηγεσία της Γερμανίας έχει πολλούς ενόχους, αλλά σπάνια μιλάμε για αυτούς.

Γιατί, όπως γνωρίζουμε την ιστορία τη γράφουν οι νικητές και την διαδίδουν τα τσιράκια τους.

ΥΓ. Εάν κάποιος μας κατηγορήσει ότι βάζοντας στο ίδιο κείμενο τα εγκλήματα του Χίτλερ με τα εγκλήματα των Βρετανών επιχειρούμε να εξισώσουμε τους φασίστες με τους απελευθερωτές της Ευρώπης, ενδεχομένως να έχει δίκιο. Αλλά εάν το κάνει, θα καταλάβει απόλυτα την επιχείρηση προπαγάνδας που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας με την προσπάθεια να μπουν στην ίδια πρόταση φασισμός και κομμουνισμός.