Ο Γιάννης Σγουρός και η μεταφυσική της… ήττας!

Τέσσερις ήμερες μετά το αποτέλεσμα των εκλογών ο Γιάννης Σγουρός γράφει άρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα για να πει ουσιαστικά ότι… δεν έχασε.

Το τονίζει εμμέσως πλην σαφώς και στην αρχή του άρθρου του: “Υπάρχει ήττα που έχει μέσα της τη νίκη και νίκη που έχει μέσα της την ήττα”.

Σύμφωνα με το άρθρο, για τον Γιάννη Σγουρό, η Ρένα Δούρου έκανε μία “πλούσια” εκστρατεία ενώ αυτός μία συγκρατημένη οικονομικά προεκλογική παρουσία.

Για τον Γιάννη Σγουρό, η Ρένα Δούρου είπε ψέμματα και τον συκοφαντούσε ενώ αυτός είπε αλήθειες και δεν την συκοφαντούσε.

Για τον Γιάννη Σγουρό, η Ρένα Δούρου είναι “η κατεξοχήν αναδειχθείσα από την κομματική ιεραρχία”, άρα και προϊόν του κομματικού σωλήνα, ενώ αυτός δεν ήταν κομματικός υποψήφιος αφού το μισό ΠΑΣΟΚ τον υπονόμευε επί χρόνια ενώ κι από την Νέα Δημοκρατία που τον στήριξε, υπήρχε υπουργός της που τον έβριζε “ξεδιάντροπα από τα κανάλια εδώ και μήνες”.

Τέλος για τον Γιάννη Σγουρό η Ρένα Δούρου έκανε ανίερες συμμαχίες για τις ψήφους της Χρυσής Αυγής που όπως σημειώνει επαληθεύονται από τα αποτελέσματα της κάλπης.

Για τον Γιάννη Σγουρό, ο Γιάννης Σγουρός δεν έφταιξε πουθενά.

Για το γεγονός ότι το μισό ΠΑΣΟΚ δεν τον ήθελε, έφταιγε το ΠΑΣΟΚ και όχι αυτός.

Για το γεγονός ότι ένας υπουργός τον έβριζε έφταιγε ο… υπουργός.

Για το γεγονός φυσικά ότι τον στήριξαν οι υπόλοιποι 35 υπουργοί ούτε κουβέντα.

Για το γεγονός ότι έχασε από μία υποψήφια του “κομματικού σωλήνα” φταίει ο λαός.

Μία μίζερη και θλιβερή εικόνα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να αποδεχθεί την ήττα του.

Ο πρώην περιφερειάρχης Αττικής ήθελε να γράψει ένα άρθρο στο οποίο βασικά να βγαίνει το συμπέρασμα “μπορεί να έχασα, αλλά θα δικαιωθώ στο τέλος” αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να… δικαιώσει όσους δεν τον ψήφισαν.

Ο πολιτικός όμως που δεν έχει ίχνος αυτοκριτικής είναι το δείγμα του πολιτικού που η χώρα μας δεν χρειάζεται.

Η αυτοκριτική εμπεριέχει ήθος και το ήθος είναι Δημοκρατία.

Ο Γιάννης Σγουρός αντί να κάνει αυτοκριτική προσφεύγει στην… μεταφυσική και την ύβρι αντί να προστρέξει στην λογική και τον Ορθό Λόγο.

Δεν μπορεί η ήττα να ήρθε επειδή η “ξανθιά μάγισσα” με το “ραβδάκι της λάσπης” έπεισε τους ψηφοφόρους να την στηρίξουν.

Ίσως, λέμε ίσως, να έφταιξε και ο ίδιος κάπου.

Δεν μπορεί να λέει ένας πρώην εκλεγμένος άρχοντας ότι “οι ψηφοφόροι μου έκλεισαν τα μάτια και τα αυτιά στις ύβρεις εναντίον μου” άρα οι άλλοι διψούσαν να ακούσουν ύβρεις και λάσπη.

Είναι υποτιμητικό να μιλάς έτσι για του 750 χιλιάδες ψηφοφόρους που δεν σε επέλεξαν.

Δεν γίνεται όταν νικάς εσύ, να νικάς επειδή είσαι ο καλύτερος ενώ όταν νικάνε οι άλλοι να λες “νίκησαν γιατί ήταν χειρότεροι”.

Αυτό δεν είναι μόνο έλλειψη ηθικής στάσης είναι και παντελής έλλειψη ψυχραιμίας.

Η πολιτική ιστορία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, δείχνει ότι οι πολιτικοί που είχαν πάνω τους τη ρετσινιά της ήττας σε κομβικές μάχες, δύσκολα συνέχισαν την πολιτική τους καριέρα από υψηλότερα πόστα.

Και αυτό το γνωρίζουν όλοι.

Ένας άνθρωπος που επιμένει και λέει, με νωπή την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ότι “δεν έχασα”, δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν γιατί ο λαός που πήγε στην κάλπη ξέρει πολύ καλά ότι ο Γιάννης Σγουρός δυστυχώς έχασε.

Αν θέλει ο κύριος Σγουρός παρά την ρετσινιά της ήττας να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα σίγουρα θα πρέπει να το κάνει μέσα από άλλες διαδρομές από αυτές που περιγράφει ο ίδιος στο άρθρο του.

Τέλος ο Γιάννης Σγουρός και σε αυτό το άρθρο του επικαλείται τις αρχές του αθλητισμού, επειδή ξεκίνησε μέσα από αυτόν.

Θέλοντας να τονίσει προφανώς τα ευγενικά ιδεώδη που έχει κληρονομήσει από την ενασχόλησή του με τον χώρο αυτόν.

Όμως, όπως στην Δημοκρατία έτσι και στον αθλητισμό, ο ηττημένος καταρχήν συγχαίρει τον νικητή.

Στην συνέχεια κάθεται με τον προπονητή του και βλέπει τον αγώνα λεπτομερώς και βγάζει ψύχραιμα συμπεράσματα.

Βλέπει τα λάθη του και προσπαθεί να τα βελτιώσει.

Ο αθλητής που χάνει και βρίζει τον νικητή ως ντομπαρισμένο, είναι δύο φορές χαμένος!

Ο προπονητής που χάνει η ομάδα του και βρίζει την εξέδρα δεν έχει σχέση με τον χώρο του αθλητισμού.

Είναι χουλιγκάνος.

Δυστυχώς με τέτοιες προσεγγίσεις η ήττα μπορεί να μετατραπεί σε μία μπαμπούσκα που κρύβει μέσα της… νέα ήττα!