Η υποκρισία περισσεύει – Η αλήθεια για το μπλοκάρισμα της κοινής δήλωσης της ΕΕ στον ΟΗΕ για την Κίνα

Έσπευσαν ορισμένοι να επικρίνουν την Ελλάδα για τη στάση της να μπλοκάρει κοινή δήλωση της ΕΕ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κίνα, συνδέοντάς τη με τις κινεζικές επενδύσεις στη χώρα και κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση για δήθεν «σπουδή» να μην πιέσει τους Κινέζους.

Μόνο που ξέχασαν ότι η Cosco, διότι περί αυτής ο λόγος, βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια και η χώρα μας θα μπορούσε να είχε εκφράσει παρεμφερείς αντιρρήσεις πολύ νωρίτερα σε αντίστοιχες και τακτικά επαναλαμβανόμενες περιστάσεις.

Ξέχασαν επίσης ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιτίθεται στην επιλεκτική κριτική που ασκεί η ΕΕ εναντίον ορισμένων χωρών, σιωπώντας για άλλες περιπτώσεις ή υιοθετώντας σαφώς επιεικέστερη στάση.

Η Ελλάδα δεν αποσιωπεί τα ζητήματα που άπτονται της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα ή όπου αλλού.

Αντίθετα τα αναδεικνύει σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους συμμετέχει.

Πιστεύει, ωστόσο, ότι η βελτίωση σε αυτό το ζήτημα απαιτεί ειλικρινή διάλογο και εποικοδομητική στάση, με κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας, χωρίς αυτοματισμούς και άκριτη διατύπωση γενικευμένων επικρίσεων.

Με γνώμονα το σκεπτικό αυτό, η Ελλάδα υποστήριξε ότι μια επιλεκτική κριτική σε βάρος της Κίνας τορπιλίζει το θεσμοθετημένο διάλογο με την ΕΕ και ενέχει τον κίνδυνο ματαίωσής του.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα καθιστούσε σαφώς δυσχερέστερη την άσκηση επιρροής από πλευράς ΕΕ στις κινεζικές αρχές και τελικά, δεν θα εξυπηρετούσε τον ίδιο τον αρχικό σκοπό της κοινής δήλωσης, δηλαδή την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Συνεπώς, υποκριτικές κορώνες περί δήθεν υποτέλειας της Ελλάδας λόγω των κινεζικών επενδύσεων δεν αντανακλούν σε τίποτα την πραγματικότητα.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική διαμορφώνεται στη βάση μακροπρόθεσμων στρατηγικών και προσεκτικής στάθμισης τόσο των ελληνικών, όσο και των ευρωπαϊκών συμφερόντων και όχι στη βάση συγκυριακών εκτιμήσεων, όπως έσπευσαν ορισμένοι να υποστηρίξουν συνδέοντας την ελληνική στάση στο ζήτημα ακόμα και με την πρόσφατη συνεδρίαση του… Eurogroup!

Ούτε φυσικά η χώρα μας αποτελεί τον μοναδικό επενδυτικό προορισμό της Κίνας στην Ευρώπη για να στοχοποιείται η Ελλάδα λόγω της διαφοροποίησής της έναντι άλλων χωρών και μάλιστα όχι όλων, καθώς επιφυλάξεις εξέφρασαν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη – αν και το στοιχείο αυτό παρελήφθη να αναφερθεί.

Η Ελλάδα επισημαίνει ότι η βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα είναι απαραίτητη, αλλά προκαλεί απορία η επιλεκτική στάση τόσο της ΕΕ, η οποία στηλιτεύει μεν τις κινεζικές αρχές ενώ εμφανίζεται εφεκτική σε άλλες περιπτώσεις, όσο και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών που κρύβονται εκ του ασφαλούς πίσω από την ελληνική θέση, στοχοποιώντας ταυτόχρονα τη χώρα.