Ζούμε Σε εποχή Παρακμής Και Οι Νεκροί Σωτήρες

Δεν έχεις Όλυμπε θεούς/ μηδέ λεβέντες ή Όσσα/
ραγιάδες έχεις, μάνα γη/ σκυφτούς για το χαράτσι/
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν/ τη θεία τραχιά σου γλώσσα/
των ευρωπαίων περίγελοι/και των αρχαίων παλιάτσοι…
Κωστής Παλαμάς

Πόσο λάθος υπολογισμό μπορεί να κάνουμε εμείς οι πολίτες, αλλά και οι πολιτικοί μας, που να πέφτουν τόσο έξω, τα λεγόμενά τους από την πραγματικότητα;

Μπορεί να πέφτουν τόσο πολύ που η πραγματικότητα να μηδενίζει τις υποσχέσεις τους για το μέλλον της χώρα και του λαού;

Ή είναι άραγε τυφλωμένοι από τον εξουσιασμό και δεν βλέπουν την πραγματικότητα; Ή ζούμε την πρώτη εποχή της Πομπηίας;

Εδώ και δεκαετίες η χώρα κατρακυλά προς την παρακμή και την εξάρτηση, με μια παιδεία χωρίς στόχους, η γλώσσα μας σταδιακά καταργείται, η ιστορική πολιτιστική ταυτότητα μας, παραχαράσσεται στον όνομα του προοδευτισμού από ψευδό ιστορικούς και της παγκοσμιοποίησης, αναπτύσσουμε την παρακμιακή καταναλωτική οικονομία και όχι την παραγωγή, οι κοινωνικές μας σχέσεις αλλοτριωμένες, με αναίδεια, με θράσος, με δειλία στον πολιτισμό μας με την αποδοχή προτύπων μιας επιφανειακής στιγμιαίας δράσης με στόχο το εύκολο χρήμα, πολιτικούς με ιδεολογία τις πελατειακές σχέσεις.

Με βουκολική ακινησία, παρατηρητές και σχολιαστές αφήνοντας τις ξένες δυνάμεις να διαμορφώνουν τον τρόπο της ζωή μας, στριφογυρίζοντας γύρω από τον εαυτό τους ως αποτυχημένοι πρωταγωνιστές μια θεατρική παράστασης που δεν γνωρίζουν το ρόλο τους και ο λαός κομπάρσος που δεν ξέρει που να σταθεί περιμένοντας με μεσσιανική υπομονή τον μεσσία του!

Ή τους σωτήρες του, να εκφράζονται με άναρθρες κραυγές, με ένα παρακμιακό λόγο δεσποτικού κηρύγματος, αφού οι λέξεις έχουν χάσει τις έννοιες, οι όροι έχουν παραχαραχθεί και ο καταστατικός χάρτης της χώρας των δικαιωμάτων του που πολίτη έχει καταργηθεί.

Είτε μας αρέσει είτε όχι το κράτος μας στήθηκε σε λάθος θεμέλια με την καθοδήγηση των Βαυαρών διατήρησε την Οθωμανική δομή.

Αυτό το κράτος πρέπει να προχωρήσει με τις δομές πού έχει, αρκεί να βελτιωθούν να διορθωθούν, όχι μόνο από τεχνοκράτες και πολιτικούς αλλά με ένα μείγμα όλων των κοινωνικών ομάδων για να μην υπάρχουν ατομικά μικροσυμφέροντα, αλλά να θυμηθούμε το Εμείς, και όχι το Δυτικό Εγώ του ατομισμού.

Για να προχωρήσει η χώρα θα πρέπει να ξεπεράσουμε τις δυτικές πολιτικές νοοτροπίες, να αντισταθούμε στην παραχάραξη της ιστορικής πολιτιστικής ταυτότητας, να σταματήσουμε τον δυτικό μιμητισμό.

Για να δημιουργήσουμε πρέπει να ξεπεράσουμε το αίσχος των ψευδαισθήσεων, να αρνηθούμε την διακυβέρνηση της χώρας από τα ξόανα, τους παλιάτσους, τους γελωτοποιούς που εξέτισαν το χρήσιμο βίο τους ως παιδιά που βγήκαν από τα σπλάχνα του λαού και το προέβαλλαν ως ηγετικό προνόμιο.

Τώρα πέρασαν την ηλικία των παραμυθιών και της σοβαροφάνειας και μπήκαν στην ηλικία της μωροφιλοδοξίας, ξεχνώντας ότι οδήγησαν ένα λαό στην άκρη του γκρεμού. Πρόωρα απόμαχοι των «λαϊκών αγώνων» τους με μηδενικό αποτέλεσμα προσφοράς.

Αυτή η ομάδα των αποτυχόντων πρέπει να μπει στο περιθώριο και όχι να τους επιτρέψουμε να επιστρέψουν στην πολιτική σκηνή και να ζητούν να πάρουν το πιστοποιητικό του σωτήρα!

Αυτοί που δημιούργησαν τους πρωτοκλασάτους κατεργάρηδες, επαγγελματίες μιζαδόρους κάθε είδους.

Αυτή η ομάδα των πολύχρωμων «μεταλλαγμένων» και παντός καιρού πολιτικών με τις «εναλλακτικές λύσεις» θα πρέπει να τους απαξιώσουμε να τους αγνοήσουμε για να μην αποτελειώσουν το σχέδιο τους να αφανίσουν χώρα και λαό.

Η σημερινή παρακμιακή κοινωνική, οικονομική κατάσταση χρειάζεται νοικοκύρεμα και όχι γκρέμισμα, αλλά ηθική κάθαρση, με δικαιοσύνη τυφλή και όχι μονόφθαλμη, με αυστηρή αξιοκρατική επιλογή του πολιτικού προσωπικού και όχι μόνο με κομματικά ένσημα αλλά με κοινωνική επαγγελματική αναγνώριση.

Με το νοικοκύρεμα πρέπει εμείς να απαλλαγούμε από την πελατειακή νοοτροπία για να κτίσουμε το αύριο σε στέρεα θεμέλια και όχι σε εικονικά.