Τι κι εάν η Ελλάδα επιτεθεί πρώτη στην Τουρκία – Το Δόγμα του “Πρώτου Χτυπήματος”

Πόσο κρίσιμο είναι σήμερα το Δόγμα του Πρώτου Χτυπήματος του Παναγιώτη Κονδύλη.

Η Ελλάδα δεν θα μείνει αδρανής σε οποιαδήποτε ενέργεια επιχειρήσει η Τουρκία, τόνισε πρόσφατα ο Έλληνας ΑΓΕΕΘΑ, Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης, προς τον Τούρκο ομόλογό του, κατά την 11η Διαβαλκανική Σύνοδο Αρχηγών ΓΕΕΘΑ.

Η δήλωση του ΑΓΕΕΘΑ υποδηλώνει ότι αυτή τη φορά η ελληνική πλευρά δεν θα πειθαρχήσει στις εξωτερικές εντολές, όπως με τον Αττίλα Ι, που ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών έπεισε τον Αρχηγό του Ναυτικού Αραπάκη να μην χτυπήσει τον αποβατικό στόλο της Τουρκίας.

Αν τα υποβρύχιά μας είχαν τότε χτυπήσει, η Τουρκία θα είχε χάσει 30.000 άνδρες και θα έκανε πενήντα χρόνια για να σηκώσει κεφάλι. Έτσι,

1. Δεδομένων των καταστάσεων που δημιούργησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο ελληνισμός δεν έχει άλλα περιθώρια υποχώρησης έναντι της συνεχούς τουρκικής προκλητικότητας.

2. Η Τουρκία αγόρασε πλατφόρμα γεώτρησης για να κάνει έρευνες στο οικόπεδο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες δεν μπορούν να αναλάβουν τέτοια δουλειά και να εκτεθούν.

Η Άγκυρα ταυτόχρονα απειλεί για θερμό επεισόδιο εάν συνεχιστούν οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Λευκωσίας.

Έτσι, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, προειδοποίησε την Άγκυρα πως πρέπει να αποφευχθεί η χρήση βίας στην κυπριακή ΑΟΖ, καθώς τα προβλήματα πρέπει να επιλυθούν με διάλογο.

3. «Τον Ιούλιο μαζί με τις γεωτρήσεις για το φυσικό αέριο θα έρθει και ένταση, άλλωστε άρχισε από τώρα», δήλωσε ο κατοχικός Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί σε πρόσφατη ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη, ενώ παράλληλα με τις πολεμικές απειλές έκανε και έκκληση στα Ηνωμένα Έθνη να γίνουν πιο δραστήρια προς μια επίλυση του Κυπριακού, όπως προφανώς συμφέρει την Τουρκία για να μετατραπεί η Κύπρος σε τουρκικό προτεκτοράτο.

4. Τι κάνει ο ΟΗΕ και οι μεγάλες δυνάμεις; Θα ανεχθούν την κατάσταση; Θα φροντίσουν εγκαίρως και αποτελεσματικά να προστατέψουν την κυπριακή εδαφική ακεραιότητα;

Εκτός βέβαια κι αν κάποιες δυνάμεις επιδιώκουν μείζονα κρίση, είτε σε συνεννόηση είτε όχι με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να εξυπηρετήσουν έτσι ευρύτερους γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς σχεδιασμούς.

5. Προφανώς η Κύπρος και η Ελλάδα δεν μπορούν να ανεχθούν το «φύτευμα» της πλατφόρμας και θα εμποδίσουν την εγκατάστασή της ή θα την καταστρέψουν.

6. Εκεί ελλοχεύει το λεγόμενο «θερμό επεισόδιο», δηλαδή μία ελληνοτουρκική σύγκρουση μεταξύ των πλοίων που θα προστατεύουν την πλατφόρμα και των ελληνικών που θα επιχειρούν να την εμποδίσουν.

Το πιθανότερο είναι να την στείλουν οι Τούρκοι χωρίς στρατιωτική συνοδεία, ώστε να εκδηλωθεί η ελληνική στρατιωτική παρέμβαση και να αποκτήσουν το «άλλοθι» του πολέμου ή διπλωματικό πλεονέκτημα.

7. Εάν η ελληνική πλευρά καταστρέψει την πλατφόρμα, η Τουρκία έχει διάφορες επιλογές: α) να εκθέσει την Ελλάδα διπλωματικά διεθνώς και να ζητήσει αποζημίωση, β) να ανακοινώσει την ενοποίηση του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τουρκία. γ) να απαντήσει άμεσα στρατιωτικά με ισχυρό χτύπημα ή δ) να απαντήσει με ένα συνδυασμό των παραπάνω, ανάλογα με τη διεθνή συγκυρία και τη μυστική διπλωματία.

8. Ειδικότερα, μια στρατιωτική απάντηση της Τουρκίας μπορεί να έχει διάφορες διαβαθμίσεις, από την κατάληψη μιας νησίδας στο Αιγαίο ή του Καστελόριζου έως ισχυρά στρατιωτικά πλήγματα σε ελληνικούς στόχους, σε συνδυασμό με διπλωματική δραστηριότητα.

9. Το ερώτημα είναι εάν η ελληνική πλευρά θα αρκεστεί στη ματαίωση της εγκατάστασης της πλατφόρμας και θα περιμένει την τουρκική απάντηση και τις διεθνείς αντιδράσεις ή θα προχωρήσει σε μια συνολική προληπτική απάντηση στην πρόκληση της Τουρκίας με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, ως εγγυήτρια δύναμη.

10. Δεδομένου ότι α) ο χρόνος έχει λειτουργήσει εις βάρος της ελληνο-τουρκικής ισορροπίας ισχύος, β) αλλά και της προσωρινής κρίσης του τουρκικού στρατού εξ αιτίας των εκκαθαρίσεων με αφορμή το «πραξικόπημα», καθώς και γ) της εικόνας του Ερντογάν που έχει γίνει απωθητική στη Δύση, μια ολική ελληνική προληπτική στρατιωτική απάντηση μοιάζει να ευνοείται από την συγκυρία.

11. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Δύση γενικότερα, δεν θα μπορέσουν να βυθιστούν στην μακαριότητα της αμηχανίας και της συνήθους πολιτικής κατευνασμού, αλλά θα υποχρεωθούν να πάρουν θέση στο ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ κατά του Ερντογάν.

12. Εάν η Ελλάδα επιλέξει την ολική προληπτική απάντηση, θα πρέπει ταυτόχρονα να ανακοινώσει διεθνώς την πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων της που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες και το δίκαιο της θάλασσας (ΑΟΖ κλπ).

Στην ελληνική επιλογή θα παίξει ρόλο το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει περιθώρια άλλης εξωτερικής πίεσης, η κοινωνία δεν τελεί υπό την ψευδαίσθηση της ευμάρειας της περιόδου των Ιμίων, η δε κυβερνητική κουλτούρα διαφέρει ουσιαστικά από εκείνες των προηγούμενων.

Οι 4 παράγοντες της νίκης

Το 1997 κυκλοφόρησε στα ελληνικά ένα από τα σημαντικότερα έργα του κορυφαίου Έλληνα φιλοσόφου Παναγιώτη Κονδύλη, Θεωρία του Πολέμου (εκδ. Θεμέλιο).

Στην ελληνική έκδοση προστέθηκε ένα Επίμετρο τριάντα μία σελίδων με τίτλο Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Παράμετροι ενός Ελληνοτουρκικού Πολέμου, στο οποίο διατυπώνει το δόγμα του «πρώτου χτυπήματος» από ελληνικής πλευράς.

Το δόγμα αυτό προκύπτει από την στρατηγική ανάλυση των τότε δεδομένων που σήμερα έχουν εξελιχθεί εις βάρος της Ελλάδας.

Ειδικότερα, ο Κονδύλης επισημαίνει το μειονέκτημα του κατακερματισμένου ελληνικού χώρου, γεγονός που επιτρέπει στον εχθρό να καταλάβει ορισμένα νησιά, δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα σε σύντομο χρονικά διάστημα.

Ο Κονδύλης επισημαίνει τέσσερις παράγοντες που μπορούν να αντισταθμίσουν τα ελληνικά μειονεκτήματα, ο συνδυασμός των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε «αξιόλογες πιθανότητες νίκης» την ελληνική πλευρά:

I. Δεδομένου ότι η ελληνική πλευρά θα έχει εδαφικές απώλειες, δεν θα πρέπει να εξαντληθεί στην προσπάθεια ανακατάληψής τους, αλλά στην κατάληψη τουρκικών εδαφών είτε ως αντιστάθμισμα, είτε για τη μετέπειτα διαπραγμάτευση.

Η ελληνική δυνατότητα είναι κυρίως στον Έβρο και την ανατολική Θράκη, όπου παρά την υψηλή συγκέντρωση στρατευμάτων και από τις δύο πλευρές, εάν καταφέρει να διασπάσει τις αντίπαλες δυνάμεις και με ένα κυκλωτικό ελιγμό να τις αποκόψει από τις εφεδρείες και να αποκομίσει εδαφικά κέρδη προς διαπραγμάτευση.

Στο θέατρο του Αιγαίου, ο Κονδύλης τονίζει ότι δεν έχει κανένα νόημα η δημιουργία προγεφυρωμάτων στη μικρασιατική ακτή και μόνο η Ίμβρος και η Τένεδος μπορούν να αποτελούν στόχο, εφόσον το ελληνικό ναυτικό και η αεροπορία μπορούν να καλύψουν την άμυνα.

Στο μέτωπο της Κύπρου, ο Κονδύλης υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει πια νότος, όπως το 1974, και ότι είναι καθοριστικής σημασίας για «παλλαϊκή αντίσταση μέχρις εσχάτων» του κυπριακού πληθυσμού, κάτι που δεν έγινε με τον Αττίλα.

II. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμη η αποφυγή του κατακερματισμού των ελληνικών δυνάμεων και η συγκέντρωση των ελληνικών δυνάμεων σε συγκεκριμένους στόχους. Ειδικά η αεροπορία, δεν πρέπει να αναλωθεί με την προάσπιση πόλεων και άμαχων πληθυσμών, αλλά να επικεντρωθεί στα καίρια επιχειρησιακά σημεία και στην συντριβή των εχθρικών δυνάμεων.

III. Για να αντισταθμίσει τα γεωγραφικά της μειονεκτήματα, η ελληνική πλευρά, πέρα από τα θέατρα του πολέμου, πρέπει να είναι σε θέσει να ενεργεί σε όλη την τουρκική επικράτεια, ώστε να αποτρέψει την απόσυρση σημαντικών δυνάμεων του εχθρού στο βάθος της Τουρκίας, από όπου θα μπορεί να πλήξει ελληνικούς στόχους με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.

IV. Ο πλέον κρίσιμος παράγοντας που μπορεί να αποτελέσει το βασικό κριτήριο για τη νίκη είναι για την ελληνική πλευρά «η αποφασιστικότητα να καταφέρει το πρώτο (μαζικό) πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό».

Το πρώτο πλήγμα «είναι μια συντονισμένη και ακαριαία ενέργεια όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων προς εκμηδενίσει των ζωτικών σημείων του εχθρικού πολεμικού δυναμικού, ιδίων όσων εμφανίζονται κρίσιμα μέσα στη δεδομένη συγκυρία».