Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί

Δε χωρεί αμφιβολία πως το πρόσωπο του Πάνου Καμμένου έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα με πολλούς επικριτές του να εγείρουν – ευκαιρίας δοθείσης – ζήτημα ελευθεροτυπίας και Δημοκρατίας.

Αρχικά, οφείλουμε όλοι έναν σαφή διαχωρισμό των δύο υποθέσεων που απασχολούν την επικαιρότητα. Η αγωγή κατά του σκιτσογράφου και αρθρογράφου Ανδρέα Πετρουλάκη για ένα άρθρο με σκληρή μεν αλλά πολιτική κριτική δε, δεν περιποιεί τιμή για τον επικεφαλής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς το ίδιο για τη διαμάχη με τους επικεφαλής των Παραπολιτικών, δεδομένων των όσων είπαν για σύνδεση με αναρχικούς και τρομοκρατία του παιδιού του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Ποιος γονιός δεν θα έπραττε το ελάχιστο, καταφεύγοντας στη Δικαιοσύνη, είτε αυτό αφορά ανήλικο είτε ενήλικο παιδί;

Το θέμα ωστόσο επαναφέρει στο προσκήνιο τον απαράδεκτο τυποκτόνο νόμο Βενιζέλου αναφορικά με τα αδικήματα διά του Τύπου, όσο και το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Αμφότεροι πρέπει να επανεξεταστούν και αυτό οφείλει να αποτελέσει πρωτοβουλία της κυβέρνησης ενόψει και της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Ωστόσο, πέραν της ουσίας των υποθέσεων, οι οποίες θα κριθούν εξάλλου από τη Δικαιοσύνη, προέκυψε ένα ακόμα θέμα. Ο όψιμος εκδημοκρατισμός και τα κροκοδείλια δάκρυα όλων εκείνων που στο παρελθόν έστελναν τα εξώδικα και τις αγωγές ως στραγάλια στα δημοσιογραφικά γραφεία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στον Ανδρέα Πετρουλάκη αναφώνησε με στόμφο «βάστα γερά» (όχι Σόιμπλε, Ανδρέα). Συμφωνούμε μέχρι κεραίας, ακριβώς γιατί το επίδικο είναι ένα άρθρο αξιολογικής κρίσης και πολιτικής κριτικής, όσο σκληρή και αν είναι αυτή.

Άραγε δεν ίσχυε ωστόσο το ίδιο στα δημοσιεύματα που αφορούσαν στο πόθεν έσχες του ιδίου και της συζύγου του, στα οποία ο επικεφαλής της ΝΔ δεν απάντησε ως όφειλε δημόσια, παρά μονάχα μέσω εξωδίκων; Δεν ίσχυε το ίδιο όταν καλούσε με εξώδικο ραδιοφωνικό σταθμό να «φιμώσει» δημοσιογράφο, ο οποίος αναφερόταν με σκληρούς χαρακτηρισμούς στο πρόσωπό του;

Ο Αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, χαρακτήρισε «απαράδεκτη κίνηση» την πρωτοβουλία Καμμένου, μιλώντας στα Παραπολιτικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι η χείρα βοηθείας σε ένα Μέσο στις δύσκολες ώρες μπορεί να αποτελεί παρακαταθήκη ευνοϊκής μεταχείρισης στο μέλλον, ωστόσο μάλλον ο κ. Γεωργιάδης ξέχασε πως έχει φλομώσει Μέσα με μηνύσεις και αγωγές. Όταν αφορά τον ίδιο μάλλον δεν είναι τόσο «απαράδεκτο».

Ο αυτόκλητος και κατά φαντασία θεματοφύλακας του Συντάγματος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος με το γνωστό πύρινο λόγο του τόλμησε να κάνει λόγο για «θεσμική βλάβη», δραττόμενος την ευκαιρία να εγκαλέσει για καθεστωτισμό την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Πρόκειται για τον ίδιο βέβαια που έχει ουκ ολίγες φορές καταφύγει στην Δικαιοσύνη έναντι Μέσων.

Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί…