Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να διορθώσει άμεσα την πολιτική της στη Συρία

«Μπορείτε να λέτε ότι ο Άσαντ είναι δικτάτορας αλλά ξέρουμε από δικές μας δημοσκοπήσεις ότι έχει τεράστια δημοφιλία στο λαό της Συρίας που μακάρι να τις είχαμε και εμείς εδώ στις ΗΠΑ… Ο Άσαντ βομβαρδίζει το Ισλαμικό Κράτος και αυτό είναι καλό… Θα τα βρούμε με τη Ρωσία στο θέμα της Συρίας».

Πρόκειται για μικρό μόνο μέρος απαντήσεων του Ντόναλντ Τράμπ σε επιθετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων για το θέμα της Συρίας από τις οποίες και όχι μόνο απ’ αυτές, διαφαίνεται ξεκάθαρα η κατά 180 μοίρες στροφή της μέχρι τώρα ακολουθούμενης πολιτικής της δύσης απέναντι στη Συρία.

Μια εγκληματική πολιτική που στα πλαίσια της «Κλιντονικής» Αραβικής Άνοιξης τίναξε στον αέρα τη Μέση Ανατολή, γέννησε το Ισλαμικό Κράτος και έσπειρε τον τρόμο στη δύση.

Ως υποπόδιο της Δύσης, η Ελλάδα ακολούθησε τυφλά αυτή την καταστροφική για τον κόσμο και ειδικότερα για τη χώρα μας πολιτική που οργάνωσαν τα γεράκια της Ουάσιγκτον, με την αγαστή συνεργασία κυρίως της Γαλλίας, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Κουβέιτ.

Ύστερα από πέντε χρόνια αιματηρών συγκρούσεων με πάνω από 350.000 νεκρούς και τεράστιες υλικοτεχνικές καταστροφές, το Ισλαμικό Κράτος πνέει τα λοίσθια.

Τα όνειρα του νεο-Σουλτάνου Ερντογάν να μετατρέψει τη Συρία σε προτεκτοράτο του έχουν πάει περίπατο.

Από τις στάχτες του ξενοκίνητου πολέμου βγαίνουν νικητές οι υγιείς δυνάμεις της ελευθερόθρησκης Συρίας που αποτελούσε και αποτελεί τη μοναδική ίσως διαχρονική φίλη της χώρας μας απέναντι στις επιθετικές ορέξεις των νεο-Οθωμανών γειτόνων μας.

Η Ελλάδα είναι μια από τις τέσσερις μόνο ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αποπέμψει την εδώ πρεσβεία της Συρίας.

Οι μόνες τρεις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που απέπεμψαν την πρεσβεία της Συρίας είναι, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Μεγάλη Βρετανία.

Η Δαμασκός διατηρεί Πρεσβείες ή Προξενεία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως, Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Πολωνία, Κύπρος, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ολλανδία, Σουηδία.

Το ίδιο ισχύει και για άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελβετία, η Ρωσία, η Λευκορωσία, όπως και μεταξύ άλλων η Κίνα, η Αρμενία αλλά και η… Τουρκία ( ! ).

Στη Δαμασκό λειτουργούν Πρεσβείες ή Προξενεία Ευρωπαϊκών χωρών όπως, της Ιρλανδίας, της Αυστρίας, της Ρουμανίας και της Τσεχίας που εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η Δανία, η Σερβία και η Σουηδία, έχουν μεταφέρει για λόγους ασφαλείας τις πρεσβείες τους για τη Συρία στην κοντινή Βηρυτό του Λιβάνου.

Πρεσβείες πολλών άλλων χωρών συνεχίζουν να λειτουργούν στη Δαμασκό ή στη Βηρυτό.

Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες διεθνώς που έχει αποκοπεί από την παραδοσιακά φίλη και σύμμαχο αυτή χώρα όπου ζουν πολλές χιλιάδες Έλληνες πολίτες και 2 εκ. Ελληνορθόδοξοι οι οποίοι στρατεύονται στο πλευρό της νόμιμης κυβέρνησης Άσαντ.

Από το 2012, η ελληνική κυβέρνηση αφού έκλεισε την Πρεσβεία μας στη Δαμασκό, ζήτησε από την εδώ πρέσβη της Συρίας να φύγει.

Από τότε και μέχρι σήμερα, στο πανέμορφο νεοκλασικό κτίριο της Συριακής πρεσβείας στην Αθήνα στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, ακριβώς δίπλα από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, παραμένει ένας φύλακας και μια σημαία στην οροφή για να μας θυμίζει τη χώρα με τους παραδοσιακά ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα.

Τα συμφέροντα της χώρας μας εξυπηρετεί ανεπαρκέστατα φυσικά, η πρεσβεία της Βουλγαρίας. Και η εδώ ανυπαρξία Συριακού Προξενείου, επιτρέπει σε πολλούς εισερχόμενους οικονομικούς μετανάστες από αραβικές κυρίως χώρες να δηλώνουν Σύροι στοχεύοντας σε προσφυγική κάλυψη.

Από τη Γαλλία επισκέφτηκαν τη Συρία τέσσερις βουλευτές το Φεβρουάριο 2015, τρεις τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και πέντε τον Μάρτιο του 2016.

Τον Μάρτιο του 2015 την επισκέφτηκε αντιπροσωπεία βουλευτών από το Βέλγιο.

Κατά τη διάρκεια των μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μαΐου 2016 την επισκέφτηκαν αντιπροσωπείες βουλευτών και γερουσιαστών από τις ΗΠΑ, την Αυστρία, την Αυστραλία, τη Σουηδία,την Ιταλία, την Ισπανία τη Δανία αλλά και την Τουρκία.

Επίσης, τον Φεβρουάριο την επισκέφτηκαν εκπρόσωποι του Λευκού Οίκου των ΗΠΑ και τον Απρίλιο Αντιπροσωπεία του ΟΗΕ. Και το εντυπωσιακότερα όλων. Τον Φεβρουάριο επισκέφτηκαν τη Δαμασκό Τούρκοι βουλευτές.

Η Ελλάδα που θα έπρεπε να είναι πρώτη σε παρόμοιες κινήσεις για ιστορικούς, εθνικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, αμυντικούς λόγους, είναι απούσα.

Για να καλυφθεί έστω και μερικώς το κενό αυτό, μαζί με τον Νίκο Νικολόπουλο και με μικρή ομάδα Ελλήνων, τον Ιούλιο του 2016, πήγα τη Δαμασκό όπου συναντηθήκαμε με τον Άσαντ, καθώς και με πολλούς άλλους πολιτικούς και θρησκευτικούς παράγοντες της χώρας.

Επισημαίνεται εδώ ότι, ο ισχυρότερος σύμμαχος της κυβέρνησης Άσαντ είναι η σιιτική Χεζμπολάx, η οποία προστατεύει τους Αλαουίτες, τους χριστιανούς και τις άλλες θρησκευτικές μειονότητες που έχουν γίνει στόχος των εξτρεμιστών του ISIS.

Τον Άσαντ υποστηρίζουν και οι φιλειρηνικοί σουνίτες με επικεφαλής τον Μεγάλο Μουφτή της Δαμασκού, του οποίου έχουν σκοτώσει το γιο οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, ενώ έχουν απαγάγει τον αδελφό του Πατριάχη Αντιοχείας.

Στο πλευρό της κυβέρνησης μάχονται και τα δύο Κομουνιστικά Κόμματα της Συρίας, όπως και το σοσιαλιστικό κόμμα Μπάαθ.

Το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιόχειας στηρίζει την κυβέρνηση Άσαντ ως συνέπεια και των διωγμών και των σφαγών των χριστιανών από το Ισλαμικό κράτος.

Το ίδιο ισχύει και με την Καθολική Εκκλησία. Ο καθολικός Επίσκοπος στο Χαλέπι Antoine Audo, μιλώντας στη Γενεύη, δήλωσε ότι “οι Χριστιανοί της Συρίας στηρίζουν τον Άσαντ ο οποίος πάντα σεβάστηκε τα δικαιώματα των χριστιανών και τους υπερασπίστηκε, όταν με την υποστήριξη της Δύσης, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, έφθασαν οι τρομοκράτες στη Συρία και τους δολοφονούσαν. Η σημερινή κρίση στη Συρία στοχεύει την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας όπου η συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων ήταν παράδειγμα αγάπης».

Είναι εξαιρετικά οξύμωρο, η Δύση που υποτίθεται ότι υποστηρίζει την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των μειονοτικών θρησκευτικών, εθνολογικών και επιμέρους ομάδων, να πολεμά μια κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες, απέναντι σε θρησκόληπτους μανιακούς που αντιμετωπίζουν άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις με τη μέθοδο του αποκεφαλισμού.

Υπενθυμίζουμε ότι, στην εποχή της μεγάλης ελληνοτουρκικής κρίσης τον Μάρτιο του 1987, ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια από τη Συρία και ο πατέρας του σημερινού Άσαντ παρέταξε τα στρατεύματα του στα σύνορα με την Τουρκία κάνοντας την περίφημη δήλωση:

«Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!

Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ξεχνά παρόμοιες κρίσιμες ιστορικές στιγμές όπως και τις παραδοσιακά βαθιές σχέσεις των δύο χωρών.

Είναι καιρός το ίδιο να κάνει και η ελληνική κυβέρνηση και να αλλάξει ρώτα όχι μόνο για αξιακούς και εθνικούς λόγους, αλλά και έχοντας το βλέμμα στο μέλλον για το συμφέρον της χώρας.

Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, οφείλει να διορθώσει το μεγάλο ατόπημα που έχει διαπραχθεί στις σχέσεις μας με τη Συρία και να ενεργήσει καταλλήλως το ταχύτερο δυνατό.

Η επίσκεψη που έγινε από τη δική μας μικρή άτυπη ελληνική αντιπροσωπεία σε δύσκολους και επικίνδυνους καιρούς, θα μπορούσε ίσως να αξιοποιηθεί ως μια μικρή παρακαταθήκη για τον ίδιο σκοπό.

Άλλωστε, η πρωτοβουλία της εκεί μετάβασής μας δεν είχε άλλο λόγο εκτός από την υπηρεσία αξιών και ιδανικών που ταυτίζονται με το συμφέρον της πατρίδας μας.