Τα ελληνικά μπαζούκας “στραμμένα” απέναντι στον “Δρ. Σόιμπλε”

Τι είναι το «γερμανικό σύνδρομο» από το οποίο πάσχει ο Γερμανός υπουργός;

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο πιο σοβαρός λόγος που η Άγκελα Μέρκελ αποφάσισε να διεκδικήσει για τέταρτη φορά την καγκελαρία είναι ο υπουργός της των Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Διότι εάν αυτή δεν κατέβαινε, θα κατέβαινε αυτός και η Ευρώπη θα διαλυόταν στα εξ ων συνετέθη με αστάθμητες επιπτώσεις για το μέλλον της ίδιας της Γερμανίας.

Ο «ευρωπαϊστής» Δρ Σόιμπλε, αυτός ο πολιτικός των παρασκηνίων και της αθέμιτης χρήσης της λογικής, δεν δημιουργεί μόνο αδιέξοδα στην ελληνική υπόθεση, αλλά με τις εμμονές του στις πολιτικές ακραίας λιτότητας και διάλυσης του κοινωνικού υπόβαθρου του κράτους, οδηγεί την φιλελεύθερη τάξη στην Ευρώπη στον όλεθρο.

Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στην Ευρώπη, οι εμμονές του κ. Σόιμπλε και η οργή του, καθώς σιγά σιγά τον εγκαταλείπουν οι Ευρωπαίοι υποστηρικτές του, θυμίζουν την διαταγή αυτοκτονίας του μανιακού Αδόλφου Χίτλερ να οδηγηθούν στο θάνατο τα δεκαπεντάχρονα παιδιά του Βερολίνου.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποτελεί τη σύγχρονη έκφανση όλων εκείνων των χαρακτηριστικών που οδήγησαν τη Γερμανία δύο φορές στον όλεθρο: την πίστη στην ανωτερότητα των Γερμανών, τις μεταφυσικές ιδεοληψίες, την ασυγκράτητη βούληση για επέκταση και την επιβολή της ομοιομορφίας και αυστηρών κανονιστικών πλαισίων κλπ.

Πρόκειται για ένα σύνολο πολιτικών και κοινωνικών συμπτωμάτων, αλλά και ιστορικών επιλογών της γερμανικής ελίτ που επαναλαμβάνεται και το οποίο αντλεί την καταγωγή του στον γερμανικό ιδεαλισμό, στις έννοιες του κράτους, του πεπρωμένου, της αναγνώρισης της υπεροχής και του δικαίου της ισχύος.

Πρόκειται για τα συμπτώματα αυτού που αποκάλεσα στο ομότιτλο βιβλίο μου* «γερμανικό σύνδρομο» (ΣΣ: Χρησιμοποιώ τον όρο μεταφορικά και δεν έχει σχέση με τον αντίστοιχο ιατρικό).

Όλα αυτά τα συμπτώματα εκφράζονται στην ελληνική περίπτωση με την εμμονή του κ. Σόιμπλε σε προγράμματα και πολιτικές που απέτυχαν τραγικά και παρά τις προειδοποιήσεις διεθνώς από κορυφαίους οικονομολόγους και πολιτικούς.

Οι θεωρίες του για τους καλούς μαθητές Γερμανούς, για τους τεμπέληδες Έλληνες, περί «αδύναμου κρίκου» της ευρωζώνης, περί Grexit, η συνεχής αλλαγή κριτηρίων και στόχων, η καταγγελία πως οι Έλληνες ζουν ένα επίπεδο ζωής πάνω από τις δυνάμεις τους και η μετάθεση της ρύθμισης του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές, θεωρίες με τις οποίες τροφοδοτεί την φυλλάδα του ακραίου λαϊκισμού Bild, αλλά και όλο τον συντηρητικό τύπο της Γερμανίας αποκαλύφθηκαν, κατέρρευσαν, απέτυχαν.

Τελευταίο κρούσμα, η μυστική σύγκλιση του Washington Group και η ματαίωσή του μετά την αποκάλυψη της σύγκλισής του από τον κ. Σόιμπλε.

Η Γερμανία του κ. Σόιμπλε έχει απολέσει κύρος, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της ανταγωνιστικότητάς της οφείλεται στην διαφθορά και στις αθέμιτες πρακτικές και ένα άλλο στην επιβολή των γερμανικών κανόνων στην ευρωζώνη (που δεν πρόκειται να μακροημερεύσουν).

Η τεράστια φούσκα της Deutsche Bank είναι το τεκμήριο του προαναφερθέντος «γερμανικού συνδρόμου».

Αυτές τις μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας μελέτες σύμφωνα με τις οποίες η γερμανική οικονομία θα είχε διολισθήσει φέτος στην ύφεση εάν δεν υπήρχαν οι έκτακτες δαπάνες για την υποδοχή των προσφύγων!…

Δεν μπορεί να μας διώξει

Μόλις πριν ένα μήνα ο κ. Σόιμπλε λανσάρισε και πάλι μέσω της Die Welt το σενάριο να γίνει ένα γενναίο κούρεμα του ελληνικού χρέους και μετά η Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη.

Το σενάριο είναι τουλάχιστον αστείο, ασχέτως εάν στη συνέχεια διαψεύστηκε. Η βουλιμία του να διώξει την Ελλάδα και να την αγοράσει στη συνέχεια ως σκραπ είναι ακόρεστη.

Το σενάριο της οικειοθελούς αποχώρησης είναι αστείο, διότι η αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη μετά από 7 χρόνια μνημονιακών πολιτικών, κατά τα οποία σημειώθηκε η μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει συμβεί ποτέ παγκοσμίως,

Πρώτον, θα επισφραγίσει την αποτυχία των πολιτικών της λιτότητας.

Δεύτερον, αποχώρηση σημαίνει πραγματικό «κούρεμα» και όχι ρύθμιση του χρέους, κάτι που δεν μπορούν να αποδεχθούν όλες οι δανείστριες χώρες.

Τρίτον, μια εκβιαστική αποβολή της Ελλάδας θα λειτουργούσε πολλαπλασιαστικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά το Brexit. Οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν αστάθμητες και μάλλον επικίνδυνες.

Tέταρτον, το ΔΝΤ το χρειάζεται ο κ. Σόιμπλε όχι για να συμπληρώνει τα δανεικά, ούτε για να αποτελεί τεχνικό σύμβουλο, αλλά ως πολιτικό άλλοθι για την επιβολή σκληρών πολιτικών εκτός ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Πέμπτον, ο κ. Σόιμπλε ξεχνάει την συνεχώς αυξανόμενη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας μετά την εκτροπή του Ερντογάν και γενικά το ρόλο της στο προσφυγικό-μεταναστευτικό.

Τα ελληνικά μπαζούκας

Η Ελλάδα διαθέτει πολύ ισχυρά όπλα έναντι του κ. Σόιμπλε.

Το ότι δεν τα έχει χρησιμοποιήσει είναι γιατί αυτή η χώρα είναι βαθύτατα ευρωπαϊκή και νεωτερική, παρά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.

Η Ελλάδα είναι επίσης βαθύτατα ανθρωπιστική και δημοκρατική. Γι΄ αυτό επιδεικνύει ανοχή και καρτερικότητα, γιατί έχει βαθιά αίσθηση της ιστορίας και συναίσθηση του αίματος που έχει καταβάλει.

Παρ΄ όλα αυτά τα «όπλα» υπάρχουν, όπως υπάρχουν τα πυρηνικά σε άλλες περιπτώσεις. Υπάρχουν και δεν χρησιμοποιούνται. Ενίοτε, απλώς υπενθυμίζεται η ύπαρξή τους.

1. Δεδομένου ότι πριν λίγους μήνες, το ανεξάρτητο Γραφείο Εσωτερικής Αξιολόγησης του ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι πρώτον, το Ταμείο παραβίασε στην περίπτωση της Ελλάδας την καταστατική του αρχή που προϋποθέτει αναδιάρθρωση του χρέους προκειμένου να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα διάσωσης και δεύτερον, έκανε λάθη που οδήγησαν στην πλήρη αποτυχία του 1ου ελληνικού προγράμματος και επειδή οι ζημιές που προκλήθηκαν είναι τεράστιες, η Ελλάδα νομιμοποιείται να προχωρήσει σε αγωγή κατά της τρόικας και να ζητήσει αποζημίωση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων.

Η τρόικα μετέτρεψε ένα ιδιωτικό χρέος σε κρατικό, σώζοντας τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χρωστάει πλέον σε κράτη δανειστές, τα οποία επιβάλουν την πολιτική τους βούληση. Πολλές από τις μνημονιακές πολιτικές παραβιάζουν το ελληνικό σύνταγμα και το κοινοτικό κεκτημένο, γεγονός που θα ενίσχυε μια ελληνική αγωγή.

2. Η Ελλάδα διαθέτει πλέον μια ολοκληρωμένη έκθεση των γερμανικών οφειλών, τεκμηριωμένη και με οδικό χάρτη νομικής διεκδίκησής τους από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Διαθέτει, χάρις των Αμερικανών, το αποκαλυπτικό αρχείο της Βέρμαχτ στην Ελλάδα που σημαίνει ότι μπορεί κάθε μέρα να τροφοδοτεί το ευρωπαϊκό φαντασιακό με σκληρές ακραίες ιστορίες και ντοκουμέντα.

Έτσι, η ενωμένη Γερμανία θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει όσα απέφυγε μεταπολεμικά χάρις τον ρόλο που διαδραμάτισε στην ανάσχεση του κομμουνισμού.

Σημειωτέον, η Γερμανία δεν έχει υπογράψει ειρήνη με την Ελλάδα! Διότι προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι η εκκαθάριση των πολεμικών χρεών και αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε δυο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ για πάντα.

3. Τέλος, αν η Ελλάδα προχωρήσει σε αυτές τις δύο κινήσεις, οι γερμανικές εκλογές θα έχουν ως κεντρικό ζήτημα το Ελληνικό και δευτερευόντως το προσφυγικό.

Το Ελληνικό ζήτημα είναι προς όφελος της ΕΕ και της Δύσης να κλείσει γρήγορα, ρεαλιστικά και θετικά.

Η ελληνική κοινωνία έχει εξαντλήσει την υπομονή της και αν η στενοκεφαλιά κάποιων την οδηγήσει να περάσει τη γραμμή της, τότε γαία πυρί μιχθήτω.