Συγκεκριμένο πολιτικο-δημοσιογραφικό σύστημα παίζει με εθνικά θέματα

Με πρόθεση χειραγώγησης και υποκατάστασης των συντεταγμένων οργάνων της Πολιτείας και μοχλό προσωπικές επιθέσεις χωρίς αντίκρισμα, συγκεκριμένο πολιτικό-δημοσιογραφικό σύστημα παίζει εν ου παικτοίς με εθνικά θέματα.

Το τελευταίο διάστημα από “Τα Νέα” ο Μιχάλης Τσιντσίνης, ο υπογράφων και ως Αγιογράφος (θεάρεστο το έργο του, ασφαλώς), έχει επιδοθεί σε προσωπικό πόλεμο κατά του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.

Έχοντας την απαραίτητη άνωθεν ευλογία, ο ταπεινός αυτός Αγιογράφος, επιτίθεται στο Ν. Κοτζιά και στον «συνημμένο του υπουργό, Νίκο Τόσκα», αποφαινόμενος (έχοντας ασφαλώς θεία ενημέρωση) ότι παρέμειναν στην κυβέρνηση κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό γιατί ο πρωθυπουργός τους αντιμετώπισε με ιδιοτέλεια, πραγματοποιώντας μια σώφρονα επιλογή και προστατεύοντας τον «εαυτό του από μια πιθανή εστία αποσταθεροποίησης».

Αν πράγματι ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος δεν έχει λάβει τις εντολές του από ψηλά, τότε είναι ένας απλός προβοκάτορας. Ασχέτως ποιος εξυπηρετείται και γιατί, είναι σαφές ότι είναι προσβλητικός και χυδαίος γιατί δεν έχουν επιβεβαιωθεί πότε τα όσα γράφει.

Ό,τι και να υποστηρίξει, οι σχέσεις πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών είναι εξαιρετικές και επανειλημμένως ο κ. Τσίπρας με τις δημόσιες δηλώσεις του, έχει δείξει ότι υποστηρίζει την γραμμή πλεύσης του κ. Κοτζιά στα εθνικά θέματα.

Το χειρότερο εξ όλων όμως είναι ότι επιχειρεί να καθοδηγήσει εξελίξεις στα εθνικά θέματα και να δημιουργήσει κυβερνητική αντιπαράθεση. Ματαιοπονεί.

Η πολιτικό-δημοσιογραφική διαπλοκή φαίνεται και στο σημερινό άρθρο του Αγιογράφου μας. Επιχειρεί να παρέμβει στα εθνικά θέματα και καθορίσει εξελίξεις. Εξυπηρετώντας ποιον ή ποιους και γιατί;

Αν ήταν γνώμη και κριτική, δεν θα έμπλεκε την συκοφάντηση Κοτζιά και Τόσκα με το Κυπριακό.

Υποστηρίζει ότι είναι ανελαστική η στάση Κοτζιά στο θέμα των «λεγόμενων εγγυήσεων».

Αλήθεια γιατί λεγόμενων; Αλήθεια σε ποιο κράτος της ΕΕ, της οποίας μέλη είναι η Ελλάδα και η Κύπρος, στην οποία επιθυμεί να ενταχθεί και η Τουρκία, υπάρχουν εγγυήσεις τρίτων;

Η Κύπρος είναι ανεξάρτητη και κυρίαρχο κράτος αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ, την ΕΕ και δεκάδες διεθνείς οργανισμούς.

Σε πρόσφατα δημοσιεύματα γράφτηκε ότι στο πολυσέλιδο έγγραφο του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά αναφέρεται ότι «εάν το καθεστώς εγγυήσεων και κατοχής παραμείνει (και μετά από μια συμφωνία για λύση του Κυπριακού), τότε η Κύπρος ως μέλος της Ε.Ε. θα είναι προτεκτοράτο μιας τρίτης δύναμης ευρισκόμενης εκτός της Ένωσης.

Αυτή η ξεκάθαρη θέση αποτελεί βασικό πυλώνα του ελληνικού δόγματος για την Ασφάλεια».

Υπάρχει διαφωνία επ’ αυτού; Εάν υπάρχει ας διατυπωθεί ανοιχτά, καθαρά και δημόσια ώστε όλοι να αναλάβουν και αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Ο Αγιογράφος μας, όμως, φαντάζομαι πάντα με τις άνωθεν εντολές, διαφωνεί και με το ότι ο κ. Κοτζιάς δεν αποδέχεται μεταβατικό στάδιο παραμονής των κατοχικών στρατευμάτων, αλλά απαιτεί την αποχώρηση.

Αλήθεια, ξεχνάμε ότι το Κυπριακό είναι θέμα παράνομης εισβολής και κατοχής των Τούρκων;

Όπως επισημαίνεται και στο προαναφερθέν έγγραφο Κοτζιά, «το κύριο που επιδιώκεται από πλευράς Άγκυρας είναι η διασφάλιση σημαντικών τουρκικών συμβολισμών, δυνατοτήτων πρόσβασης και παρουσίας επί των εδαφών, προκειμένου να ελέγχουν την Κύπρο ακόμα και μετά την ‘’λύση”». Αυτό θέλουμε;

Και για να τελειώνουμε με κάποια πράγματα. Είναι παράνομος ο χαρακτήρας του συστήματος εγγυήσεων στο σημερινό διεθνές σύστημα δικαίου και του ΟΗΕ;

Η Τουρκία έχει παραβιάσει τη Συνθήκη Εγγυήσεων με την εισβολή και κατοχή;

Αν κάποιοι επιδιώκουν πάση θυσία να παρουσιάσουν μια λύση ως πετυχημένη, που δεν θα επιτρέπεται να μην προχωρήσει η υλοποίησή της, εξαιτίας διαφωνιών στα θέματα των εγγυήσεων και των κατοχικών στρατευμάτων, ας το πούνε.

Οι ώρες είναι κρίσιμες και η ιστορία θα τους κρίνει όλους.

Αν δε ο Αγιογράφος δεν καταλάβει γρήγορα κάποια πράγματα τότε η δημοσιογραφική του πορεία θα διαρκέσει όσο ταυτίζεται με συγκεκριμένα συμφέροντα.

Κλείνοντας να πούμε ότι -όπως αναφέρεται και στο έγγραφο Κοτζιά- η θέση της Ελλάδος είναι πως «τα δύο αυτά ζητήματα, εγγυήσεις και κατοχή, είναι για μας θεμελιακά». Δεν είναι απλά κάποιες διεκδικήσεις του Ελληνισμού που μπορούν να εξισορροπηθούν με την ικανοποίηση άλλων αιτημάτων.