Αγροτική πολιτική – Οι άξονες μιας εναλλακτικής πορείας

Η αποδιοργάνωση του αγροτικού τομέα αποτέλεσμα της βίαιης προσαρμογής στον νεοφιλελευθερισμό

Η ανυπαρξία στοιχειώδους εθνικού σχεδιασμού και η πολιτική της βίαιης προσαρμογής στον νεοφιλελευθερισμό καθώς και οι καταστροφικές επιλογές που ακολουθήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις οδήγησαν σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση τον αγροτικό τομέα.

Η εικόνα της αποδιάρθρωσης είναι φανερή παντού στον πρωτογενή τομέα.

Υπάρχουν και δομικές όμως ιδιαιτερότητες της αποσάθρωσης της ελληνικής γεωργίας που συνδέονται με το μέγεθος του κλήρου, το ηλικιακό εύρος των ασχολούμενων με τη γεωργία τη μείωση της διαπραγματευτικής ισχύος των αγροτών που ήταν αποτέλεσμα της διάλυσης των συνεταιρισμών και της επικράτησης του δόγματος της ελεύθερης αγοράς και την αποσύνθεση της δημόσιας Διοίκησης.

Τέλος, η μακροχρόνια έλλειψη εθνικής στρατηγικής σε συνδυασμό με τον τρόπο που οικοδομήθηκε το καθεστώς των κοινοτικών ενισχύσεων και που πάρθηκε η απόφαση για πλήρη αποδέσμευση των ενισχύσεων από την παραγωγή, οδήγησαν σε σημαντική μείωση της αγροτικής παραγωγής και των εξαγωγών δυναμικών προϊόντων.

Η σημερινή εκδοχή της ΚΓΠ

Η σημερινή εκδοχής της ΚΓΠ κινείται σαφώς και σταθερά σε ένα νεοφιλελεύθερο πολιτικό και δημοσιονομικό πλαίσιο και αυτό διατυπώνεται τόσο τυπικά όσο και κανονιστικά.

Επιπλέον, έχει σαφή χαρακτηριστικά των επιλογών των Βόρειων Ευρωπαϊκών Κρατών Μελών και δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις ιδιαιτερότητες και την πολυπλοκότητα της γεωργίας και των αγροτικών κοινωνιών στις μεσογειακές χώρες.

Η εναλλακτική πολιτική πρόταση για την ΚΓΠ

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και την σημερινή Κυβέρνηση, είναι στοίχημα να αποτελέσει την πρωτοπορία στην Ευρώπη για την ανατροπή της σημερινής ΚΓΠ.

Είναι λοιπόν δεδομένο ότι χρειάζεται μια πολιτική πρόταση που να κινείται στα πλαίσια που ορίζουν οι προγραμματικές και επιμέρους θέσεις μας με περιεχόμενο στον αντίποδα τόσο των νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών επιλογών όσο και των εθνικών επιλογών όπως αυτές χαράχτηκαν το 2014.

Η θέση μας ήταν και παραμένει η άρση ή τουλάχιστον εξομάλυνση των αδικιών της ΚΑΠ , καθώς και αλλαγή στα υφιστάμενα καθεστώτα.

Αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό, το άνοιγμα της συζήτησης για τις πολιτικές κατευθύνσεις της ΚΓΠ της επόμενης προγραμματικής περιόδου (2020-2027) και η συζήτηση για την συνολική στρατηγική και το δημοσιονομική πλαίσιο που θα χαραχτεί στην ΕΕ αλλά και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται από την ΕΕ στις διαπραγματεύσεις στα πλαίσια του ΠΟΕ.