Η αβάσταχτη ελαφρότητα των Πολιτικών

Υπάρχει μια άποψη ότι η διαρκής έκθεση της Πολιτικής ζωής από τα Μέσα και τα τελευταία χρόνια, από τα Social Media έχει γκρεμίσει την εικόνα των «Πολιτικών ηγετών» όπως τους διδαχτήκαμε στο παρελθόν.

Αυτό έχει συμβεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε αναρωτιέμαι αν πράγματι οι λεγόμενοι «Εθνο-Πατέρες» και «Γίγαντες» της Παγκόσμιας Πολιτικής, δεν ήταν παρά μετριότητες, οι οποίες αναδείχτηκαν λόγω της μηδαμινής έκθεσης στους πολίτες.

Δεν ξεχνώ φυσικά το απόφθεγμα του Τσώρτσιλ, ο οποίος διαβεβαίωνε ότι η Ιστορία θα τον έκρινε θετικά, καθώς θα την έγραφε ο ίδιος!

Πόσο πιο εύκολο είναι να μιλάει, να κηρύττει, να γράφει κάποιος για ένα πολιτικό σύστημα από το να καλείται να το εφαρμόσει!

Σκεφτείτε τις περιπτώσεις όπου στην πράξη, ακόμα και ο πιο αγνός πολιτικός δεν καταφέρνει να πράξει αυτά που υποσχόταν: είναι δυστυχώς, αμέτρητες!

Τι συμβαίνει λοιπόν στην πορεία προς την εξουσία; Ποιος ή ποιοι παράγοντες καταστρέφουν την εφαρμογή σε κάθε πολιτικό σύστημα, από το πιο φιλελεύθερο στο πιο ορθόδοξο Κομμουνιστικό;
Ένας παράγοντας υπάρχει, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από την εμφάνιση των πρώτων κοινωνιών: ο Άνθρωπος.

Η διαστρέβλωση κάθε πολιτικού συστήματος ξεκινά από την ματαιοδοξία, τον ατομικισμό, την έμφυτη ροπή καθενός μας να θεωρεί ότι δεν ισχύουν τα δόγματα, τα πολιτικά πιστεύω για αυτόν.

Θα ήταν περιττό να μακρηγορήσω για το μεγαλείο μας για διαφθορά και καταστροφή.

Σκεφτείτε όμως πόσο τα Κομμουνιστικά κράτη δεν εφάρμοσαν ποτέ την ισονομία και την ισότητα μεταξύ των πολιτών τους και τελικά κατέρρευσαν.

Επίσης, ο λεγόμενος «Τρίτος Δρόμος», που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, όντας συγεκαλυμμένος καπιταλισμός και αμέτρητα άλλα παραδείγματα.

Όπως έγραφε ο Τζώρτζ Όργουελ στη «Φάρμα των ζώων», «όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα!»

Τελικά λοιπόν αναρωτιέμαι μετά από τόσα χρόνια ιστορίας αν πρέπει να καταργηθεί η οποιαδήποτε έννοια ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης από τα μανιφέστα των απανταχού κομμάτων.
Αφού δεν πρόκειται να τηρηθούν, ποιος ο λόγος να αναφέρονται;