Ο Αγγλοσαξωνικός κόσμος απέναντι στη Γερμανία Α.Ε. – Ευρώπη δίχως μέλλον!

Το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του Brexit είναι πλέον γεγονός. Δεν στάθηκε ικανή η δολοφονία της Τζο Κοξ να το ανακόψει.

Πιθανότατα λειτούργησε ανασταλτικά στην άμβλυνση των ποσοστών μεταξύ εξόδου και παραμονής στην Ε.Ε.

Για την ιστορία πρέπει να πούμε ότι ο Τσάρλς Σκέλτον του Guardian περί τα τέλη Μαΐου είχε προβλέψει μεγάλο τρομοκρατικό εκβιασμό πριν το δημοψήφισμα.

Επίσης για την ιστορία πρέπει να πούμε ότι οι Financial Times, σε άρθρο τους στις 18 Ιουνίου, παρατηρούσαν ότι ακόμα κι αν οι Βρετανοί ψηφίσουν έξοδο είναι στην δικαιοδοσία της Βουλής να το αναγνωρίσει ή να μην το αναγνωρίσει, γιατί σύμφωνα με τους όρους του δημοψηφίσματος, δεν υπάρχει νομική δέσμευση για την εφαρμογή του αποτελέσματος.

Συμπλήρωνε δε η εφημερίδα ότι θα ακολουθήσουν συζητήσεις για ένα με δύο χρόνια, χρόνος ικανός για να οδηγηθούν τα πράγματα σε άλλες κατευθύνσεις.

Σε κάθε περίπτωση όμως φάνηκε ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός».

Η Ε.Ε. δεν έχει ούτε μέλλον, ούτε όραμα, ούτε ελπίδα.

Μόνον τον κοντόθωρο γερμανικό ηγεμονισμό που υποστηρίζεται από μια απίθανη γραφειοκρατία και μια ελίτ του χρήματος (προτεσταντική και καλβινιστική) που μοναδικός της στόχος είναι περισσότερη εξουσία, ακόμη περισσότερη εξουσία και ισοπέδωση των πάντων.

Η πολιτική ηγεσία απολύτως διεφθαρμένη. Στην συντριπτική της πλειοψηφία εξαγορασμένη από εμπορικές εταιρίες και τραπεζικά συμφέροντα. Η πνευματική της ηγεσία εξωνημένη, ανύπαρκτη, ευνουχισμένη.

Η Ευρώπη βρίσκεται ήδη στο «μάτι του κυκλώνα» αντιμετωπίζοντας προβλήματα που αν, και όταν θα τα ξεπεράσει, θα έχει μορφή τελείως διαφορετική από τη σημερινή.

«Άρχισαν τα όργανα» με το δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Θα συνεχίσουν με την αναθέρμανση των αποσχιστικών τάσεων της Σκωτίας.

Διάφοροι γραφικοί (;) μαζεύουν υπογραφές για την απόσχιση του Λονδίνου.

Στη Γαλλία η ακροδεξιά της Λε Πεν αναθάρρησε, ενώ στο Μιλάνο συζητούν για αποχώρηση από την Ε.Ε. κάτι που είναι επιδίωξη του κινήματος των Πέντε Αστέρων του Πέπε Γκρίλο και φυσικά στην Ισπανία οι Καταλανοί και οι Βάσκοι ποτέ δεν παραιτήθηκαν από τις αποσχιστικές τους επιδιώξεις.

Αυτό που μένει είναι να ακούσουμε ότι στο Βέλγιο οι Φλαμανδοί θέλουν να ξεχωρίσουν από τους Βαλλώνους και τη γερμανική μειονότητα.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για την Ε.Ε. εδώ και πολύ καιρό. Τα δε προβλήματα είναι πολιτικά, είναι κοινωνικά, είναι εμπορικά, είναι χρηματοπιστωτικά, είναι γεωπολιτικά, είναι, είναι, είναι!

Η Ε.Ε. είναι μια χύτρα που βράζει. Μέσα στη χύτρα είναι κλεισμένα όλα τα κράτη με τη Γερμανία να πατάει το καπάκι.

Στο καπάκι είναι αποτυπωμένα τα σύμβολα του ευρώ και της ΕΚΤ σε αντικατάσταση της σβάστικας.

Στη χύτρα βράζουν και απομυζούνται όλα τα κράτη δημιουργώντας τα πλεονάσματα που διαθέτει σήμερα η Γερμανία και μετατρέπονται σταδιακά σε περιοχές χαμηλού εργατικού κόστους.

Η Αγγλία έκανε το πρώτο βήμα για την έξοδο, παρ’ ότι δεν ανήκε στην Ευρωζώνη.

Ο δε θόρυβος που παγκοσμίως δημιουργήθηκε με το δημοψήφισμα φαίνεται να έχει δημιουργήσει τετελεσμένα.

Το ζήτημα τώρα είναι αν θα ακολουθήσει η έξοδος της Ιταλίας ή θα προηγηθεί αυτή της Ελλάδας (οικειοθελής ή αναγκαστική).

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια.

Η Γαλλία δεν δείχνει να έχει τα κότσια, για τη στιγμή.

Ο αγγλοσαξωνικός κόσμος εκατέρωθεν του Ατλαντικού παρουσιάζει φαινόμενα συσπείρωσης απέναντι στην Γερμανία Α.Ε. η οποία προσπαθεί να ισοπεδώσει για άλλη μια φορά την ευρωπαϊκή ήπειρο με οικονομικά αυτή τη φορά όπλα (όχι λιγότερο καταστροφικά από τις ερπύστριες των τανκς και τις βόμβες των στούκας).

Τρεις είναι οι βασικοί, παράγοντες που θα κρίνουν εάν η συγκρουσιακή κατάσταση μεταξύ αγγλοσαξώνων και Γερμανίας θα εξομαλυνθεί ή θα λάβει άλλη μορφή:

1. Οι πιέσεις των ευρωπαϊκών λαών για αποδέσμευση και αποχώρηση από την ευρωζώνη.

2. Η αποδοχή ή όχι από τη Γερμανία των δύο κυρίως συμφωνιών με τις ΗΠΑ, δηλαδή την TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) και την TISA (Trade in Services Agreement).

3. Το επίπεδο συνεργασίας Γερμανίας – Ρωσίας.