H Ελλάδα θα συνεχίσει να αναπνέει ίσα ίσα, γιατί κανείς δεν θέλει να τραβήξει την πρίζα

Η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής: H Ελλάδα θα συνεχίσει να αναπνέει ίσα ίσα, γιατί κανείς δε θέλει να τραβήξει την πρίζα.

Η κυβέρνηση νομοθέτησε σκληρότατη λιτότητα σε μια κοινωνία που έχει πλέον στεγνώσει και δεν μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω ενώ παρέμειναν εκκρεμότητες και στο ζήτημα του χρέους.

Η επικράτηση του Σόιμπλε είναι γεγονός για διάφορους λόγους.

Το ΔΝΤ υποχώρησε προσωρινά με τη λήψη της τελικής απόφασης για περαιτέρω συμμετοχή του στο πρόγραμμα στο τέλος του έτους.

Στη ουσία μιλάμε για μετάθεση εν ευθέτω χρόνω των πραγματικών προβλημάτων της χώρας.

Σχετικά με ελάφρυνση του χρέους δεν κατέληξαν στον τρόπο και αρκέστηκαν σε συγκεχυμένες υποσχέσεις για μετά το 2018.

Ο Σόιμπλε επικράτησε πέραν όλων των άλλων γιατί:

α)τα δάνεια της Ελλάδας έχουν συναφθεί με διαφορετικούς όρους ανά πιστωτή και,

β) δεν υπάρχει επί του παρόντος διάθεση να περάσουν μέτρα από τα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια και πολύ περισσότερο από το γερμανικό πριν από τις εκλογές στη Γερμανία το 2017.

Ο Σόιμπλε δεν υπερίσχυσε μόνον βραχυπρόθεσμα σε σχέση με τη διευθέτηση του χρέους αλλά ενδέχεται και μακροπρόθεσμα να αποφύγει την ελάφρυνση, αφού η ευκαιρία να περάσει τα σχετικά μέτρα για το ελληνικό χρέος είναι μόνο με την παρούσα σύνθεση της γερμανικής Βουλής, το οποίο και απεφεύχθη.

Η επόμενη Γερμανική Βουλή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αναμένεται να έχει πολύ περισσότερους πολέμιους της συνέχειας της ελληνικής χρηματοδότησης/ελάφρυνσης χρέους σε σχέση με όσους διαθέτει σήμερα.

Σύμφωνα μάλιστα με τελευταία δημοσκόπηση, η απογοήτευση των Γερμανών έναντι της Ευρώπης έχει αυξηθεί, καθώς πολλοί ανησυχούν για την προσφυγική κρίση και πολλοί είναι θυμωμένοι για τα πακέτα διάσωσης προς την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση έκανε λόγο για απαρχή της ανατροπής του φαύλου κύκλου ύφεσης.

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η συμφωνία για τη διάσωση της Ελλάδας είναι σχεδόν ένας υποβοηθούμενος θάνατος.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να αναπνέει ίσα ίσα, γιατί κανείς δε θέλει να τραβήξει την πρίζα.

Τα μέτρα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αποδώσουν, γιατί η ελληνική κοινωνία δε μπορεί να δώσει κάτι άλλο.

Έχει φτάσει στα όρια της αν δεν τα έχει ξεπεράσει προ πολλού.

Πέραν αυτού η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να καταρρεύσει από την κοινωνική πίεση.

Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό μείγμα βλέπουμε να εντείνεται το αίσθημα των πολιτών περί ματαίωσης των θυσιών τους με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και σε πολιτικό επίπεδο (άνοδος Χρυσής Αυγής για παράδειγμα).

Η απαίτηση η Ελλάδα να παράγει μαζικά πρωτογενή πλεονάσματα απλώς θα επιταχύνει το σπιράλ θανάτου της ελληνικής οικονομίας.

Διότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στο χρέος αλλά και στα μη ρεαλιστικά πλεονάσματα.

Καλώς ή κακώς έχοντας εξαντλήσει όλες τις άλλες δυνατότητες, τώρα η ΕΕ πρέπει να αναγνωρίσει ότι η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα δημοσιονομικά περιθώρια.

Η Συμφωνία καταλαγιάζει μεν τις ανησυχίες για επανεμφάνιση κρίσης στην Ελλάδα, αποσοβεί βραχυπρόθεσμα τη χρεωκοπία και συντελεί ως ένα βαθμό σε σταδιακή (προσωρινή) αποκατάσταση του κλίματος βεβαιότητας που θα αισθανθούν οι επενδυτές σε σχέση με τις προοπτικές τους στην Ελλάδα όμως αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι η Συμφωνία απλώς αγοράζει χρόνο.

Μετακυλύει τα προβλήματα χωρίς όμως να τα επιλύει.

Προσωρινά η χώρα λαμβάνει χρήματα, το χρέος συζητείται προς ικανοποίηση του ΔΝΤ, αλλά όχι άμεσα και υπό προϋποθέσεις προς ικανοποίηση του Σόιμπλε.

Τετραγωνίσαμε τον κύκλο δηλαδή!

Άρα επί της ουσίας η χώρα μας θα συνεχίσει σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, ανεργίας και φτωχοποίησης.

Αυτή είναι η αλήθεια.

Και όσο αυτό θα συνεχίζεται δεν υπάρχει καμία περίπτωση ανάκαμψης εκτός κι αν προκύψει ένα θαύμα.