Με την Ελλάδα ή με τους εκβιαστές

Η νέα, πιο σκληρή από οποιαδήποτε προηγούμενη σύγκρουση με το νεοφιλελεύθερο «ιερατείο», αποκάλυψε ήδη την αλήθεια που πολλοί πάσχισαν να κρύψουν από τον ελληνικό λαό τους τελευταίους μήνες. O στόχος των οπαδών της μνημονιακής πολιτικής, ξένων και εγχώριων, δεν είναι ούτε η εξυγίανση της οικονομίας, ούτε η προώθηση αληθινών και αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.

Είναι η καταστροφή της κοινωνίας μέσω της ακύρωσης οποιασδήποτε προοπτικής για έξοδο από την επιτήρηση και τα μνημόνια και η άρνηση για μια Ευρώπη της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.

Οι εκβιαστές του ΔΝΤ και της παρέας που το στηρίζει, δεν έχουν πλέον κανένα «τεχνοκρατικό» επιχείρημα.

Η πρόσφατη Έκθεση της EUROSTAT κατέρριψε πανηγυρικά τις «προβλέψεις» τους για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Αντιλαμβάνονται ότι, παρά την ασφυξία των capital control, παρά την πρωτοφανή κρίση του προσφυγικού-μεταναστευτικού, η πραγματική οικονομία έχει αρχίσει, δειλά ασφαλώς, να μπαίνει στην αντίστροφη πορεία, μετά από μία εξαετία ύφεσης και καταστροφής μεγάλου μέρους του παραγωγικού ιστού.

Αντιλαμβάνονται ότι η ώρα να τηρήσουν τη δική τους πλευρά της Συμφωνίας της 13ης Ιουλίου, έφτασε. Και η ώρα αυτή αφορά τη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους.

Αυτό, προφανώς, είναι κάτι που το «ξορκίζουν», γιατί γνωρίζουν ότι αποτελεί το βασικό εργαλείο για να φύγει η χώρα από το καθεστώς της περιορισμένης κυριαρχίας, δηλαδή από την εποχή των μνημονίων.

Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να αποτελέσει την αρχή του τέλους για την κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Γι’ αυτό, δε διστάζουν να επιχειρήσουν την ακύρωση στην πράξη της Συμφωνίας, με την πρωτοφανή απαίτηση για προληπτική νομοθέτηση μέτρων.

Δεν είναι η δήθεν «διασφάλιση» των χρημάτων τους που τους απασχολεί, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι
«αφελείς».

Ο στόχος τους είναι πολιτικός.

Είναι η ανατροπή της Κυβέρνησης, με όπλο την ασύδοτη προπαγάνδα, τόσο των συστημικών ΜΜΕ που αισθάνονται πως η κυριαρχία τους τελειώνει σύντομα, όσο και των «πρόθυμων» του εγχώριου πολιτικού προσωπικού, με αιχμή του δόρατος την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά των τελευταίων δεκαετιών.

Δε διστάζουν, ο κύριος Μητσοτάκης και οι πολιτικοί και «δημοσιογραφικοί» τηλεβόες του, να πάρουν ξεκάθαρη θέση υπέρ των εκβιαστών και εναντίον της κοινωνίας.

Αλλά η κοινωνία καταλαβαίνει.

Παρά τις δυσκολίες ύστερα από έξι χρόνια θυσιών και αγώνων, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι αγρότες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, αντιλαμβάνονται καλά τι διακυβεύεται τις επόμενες μέρες.

Οι επιλογές είναι δύο.

Η δική μας επιλογή, η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και η έναρξη της διαδικασίας απομείωσης του χρέους, χωρίς απολύσεις, χωρίς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με ορίζοντα ανάπτυξης και σταδιακής ανάκτησης του βιοτικού επιπέδου των πολλών.

Από την άλλη η επιλογή της νεοφιλελεύθερης ζούγκλας που εμφανίζεται με το ψευδώνυμο «μεταρρυθμίσεις» και επιπλέον προληπτικά μέτρα.

Η κοινωνία δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει.

Ο εκβιασμός δε θα περάσει.

Η Κυβέρνηση, μπορεί να έχει απέναντί της τις δυνάμεις του χθες που οδήγησαν τη χώρα στην ταπείνωση και την οικονομία στην καταστροφή, αλλά έχει σύμμαχό της τη μεγάλη πλειοψηφία του Λαού.

Θα δώσουμε τη μάχη στο όνομα των πολλών και μαζί με τους πολλούς.

Και θα νικήσουμε.