Πιο απατεώνας τετέλεσθε!

Εκτιμώ ιδιαίτερα όσους φίλους και συναδέλφους γράφουν με στοιχεία, παραπομπές, αριθμούς και ντοκουμέντα για να αποδείξουν τους συνειρμούς και τις απόψεις τους… ενδεχομένως και το προφανές!

Όχι μόνον χρειάζονται τέτοιες αναλύσεις αλλά απαιτούνται…

Να, μόνον που τελευταία έχω κάποιο προβληματισμό γιατί θεωρώ πως ορισμένοι υπερασπιστές των κρατούντων, έχουν ηθελημένο στραβισμό!

Τι να απαντήσεις στον βομβαρδισμό του παραλόγου;

Θα απαντήσεις με τη λογική στον Σίμο Κεδίκογλου, στον Ευάγγελο Βενιζέλο, στον Στουρνάρα, στον Βρούτση ή στο φασισμό του Κασιδιάρη; Τι να πεις στην Σώτη Τριανταφύλλου ή ακόμα και σε ορισμένους όψιμους κουμουνιστές κατ’ επάγγελμα;

Έως πιο σημείο θα απαντάς με επιχειρήματα;

Υπάρχει κανένας λόγος;

Στόχος είναι να τους μεταπείσεις ή να διαμορφώσεις εκείνον, τον τρίτο, που σε ακούει;

Πόσο θα διαπραγματευτείς τα ανθρώπινα δικαιώματα κάποιου φτωχού μετανάστη ή το δίκαιο του άνεργου;

Πόσο θα διαπραγματευτείς την λογική και πόσο θα αφήσεις να γίνει «επιλεκτική λογική» όπου αφήνεις πίσω αυτά που δεν συμφέρουν το κόμμα σου ή τους πάτρωνες;

Πόσο θα πάρεις σοβαρά μια συζήτηση όπου ο άλλος υποστηρίζει τις καλές προθέσεις της σωτήριας κυβέρνησης ή του μοναδικού και αλάνθαστου υπουργού Οικονομικών;

Πόσο θα εκλάβεις σοβαρά τον κομπλεξικό που μας θέλει κεντροευρωπαϊκά «στρατιωτάκια» γιατί του χαλάνε οι σχεδιασμοί ή γιατί έτσι έμαθε από τον μπαμπά του και θα χάσει το κόκκινο Cabernet και τα Escargots Bourguignonne;

Και αυτές οι περιπτώσεις ίσως είναι οι καλύτερες γιατί ορισμένες φιγούρες παραπέμπουν περισσότερο σε κουτσαβάκηδες…

Είμαι πλέον της άποψης πως πολλά δεν χρειάζονται να απαντώνται εκτός και αν λαμβάνουν μεγάλες διαστάσεις και η κοινωνία πνίγεται στα ψέματα. Άσε που με τις απαντήσεις, κάνεις αναπαραγωγή και στο τέλος διαφήμιση τους κάνεις!

Πάρτε για παράδειγμα την «εξαγγελία» του πρωθυπουργού για τους άστεγους…

Μέχρι χθες αμφισβητούσαν τους αριθμούς.

Μέχρι χθες η αντιπολίτευση φώναζε και πρότεινε κατοικίες που δεν χρησιμοποιούνται.

Από την άλλη, μέχρι χθες κατηγορούσαν για τη βίλα Αμαλία που δεν ήταν άλλο από ένας χώρος αχρησιμοποίητος όπου εκφραζόταν ο πολίτης-παρίας. Όπου κάποιοι βοηθούσαν τους άλλους…

Μέχρι που τους πέταξαν έξω για να κάνουν -λέει- σχολείο! Την ώρα που κλείνουν οι κυβερνώντες δεκάδες σχολεία, θέλουν να ανοίξουν… ειδικά αυτό!
Το άνοιξαν; Όχι βέβαια! Πόση άλλη λογική θέλει;

Όλα τα διαμερίσματα και οι χώροι προϋπήρχαν. Πώς τώρα, προεκλογικά, λήφθηκε η απόφαση και μάλιστα χωρίς καν να ρωτήσει ο πρωθυπουργός το ΠΑΣΟΚ με το οποίο συγκυβερνά;

Ανέκδοτο ήταν -τότε- ότι οι άστεγοι δεν μπορούν να έχουν σταθερή διεύθυνση…

Μήπως, τελικά, θέλει ο Σαμαράς να τους δώσει διεύθυνση για να τους φορολογήσει ο Στουρνάρας;

Αλήθεια ο Στουρνάρας αποφασίζει μόνος του που θέλει να βρίσκεται;

Από την άλλη, μέχρι και σήμερα ο Βρούτσης μαγειρεύει τους άνεργους… Τους πηγαίνει κατά δεκάδες χιλιάδες σε σεμινάρια, τους πηγαίνει σε μαθητευόμενες εργασίες τρίτης διαλογής, τους χωρίζει σε αναζητούντες εργασία και μη… με μοναδικό στόχο να στηρίξει την «επιτυχία» του οικονομικού σχεδιασμού… και να φανεί «μειωμένη» η ανεργία!

Χρειάστηκε μόλις μια ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ να τα αναποδογυρίσει όλα: Το χρέος αυξάνεται, οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται, τα έσοδα μειώνονται και η ανεργία προς τα πάνω…

Λίγα ακούσατε από αυτά γιατί η κυβέρνηση φρόντισε προηγουμένως να κάνει δώρα, πολλά δώρα στους ολιγάρχες των ΜΜΕ…

Μέσα στην επιτυχία της κυβέρνησης και τα δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα, μπορεί να ευημερούν οι μεγάλες αλυσίδες όπου τους δίνονται δώρα(από τσιγάρα έως ψωμί και φάρμακα προς πώληση!), δεν ευημερούν όμως φορολογικά οι άνεργοι…

Αυτοί οι άμοιροι και τελευταίοι βλέπουν να φορολογούνται τα επιδόματα-ψίχουλα που πήραν γιατί δεν υπάρχει αφορολόγητο και γιατί υπάρχουν τεκμήρια…
Τέτοια ήταν η πρόβλεψη και το ήθος της κυβέρνησης! Να μην αφήσει τον φτωχό ούτε ψωμί να πάρει!

Συγγνώμη που αναπνέουμε, δηλαδή…

Να μιλήσουμε για περεταίρω μειώσεις μισθών και συντάξεων;

Πόσες ταχύτητες θα έχει αυτή η Ευρώπη, εντός ή εκτός Ε.Ε.;

Την χαμηλή Ελληνική ή την Ελβετική όπου ο κατώτατος μισθός είναι πλέον το όνειρο του Έλληνα;

Πέραν της ανάγκης των αναλύσεων, δεν χρειάζονται ούτε αριθμοί ούτε ντοκουμέντα για να αντιληφθείς το αυτονόητο, εκτός και αν μένεις Εκάλη, κάπου στη Βάρκιζα ή στην εντατική του Μεγάρου Μαξίμου…

Μια ματιά γύρω και θα δεις, καταστήματα κλειστά, θέσεις στάθμευσης παντού, καταστήματα άδεια, ανθρώπους στα σκουπίδια, πόλεις παραμελημένες, πρόσωπα σκυθρωπά….

Εκτός και αν συχνάζεις στα σαλόνια ή έχει μυωπία, περισκόπιο να βγάλεις γύρω σου, θα δεις τόσους ανέργους και οικογένειες με περιορισμένα ή και ανύπαρκτα εισοδήματα…

Και μη μου πεις, μας δες, καφέ πίνουν και θα σουβλίσουν αρνί!

Συγγνώμη δηλαδή που πίνουν καφέ! Όσο για το αρνί, πεσκέσι είναι από το χωριό, τους φίλους, τους γονείς. Ίσως από το τελευταίο κομπόδεμα…

Γιατί λεφτά δεν υπάρχουν ούτε για μυρωδιά…

Ούτε ήθος, ούτε παιδεία, ούτε υγεία…

Και μέσα σ’ αυτή την «επίθεση επιτυχίας» όπου η λογική δεν έχει καμία θέση παρά μόνον η δουλικότητά σας στα αφεντικά σας, εγώ δεν έχω να σας πω τίποτα παραπάνω από το «κοίτα γύρω σου»!

Οι δύο συγκυβερνώντες θα μείνουν στην ιστορία ως εφιάλτες… με εκατοντάδες όρνεα γύρω από την πολιτική, την οικονομία, τη δημοσιογραφία, την εκκλησία, τον αθλητισμό…

Στο κέντρο ένας ημίτρελος και ένας πρωθυπουργός που τον κρύβουν για να τον προστατέψουν.

Μπορούν;