Οι τρεις Αλήθειες που ανέδειξαν τα Wikileaks

Το «ελληνικό δράμα»,που ξεκίνησε με την υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο της «τρόικας» και συνεχίζεται επί μία εξαετία, οδεύει προς την κάθαρσή του.

Η βούληση του ελληνικού Λαού να αποκαταστήσει την εθνική του κυριαρχία ,όπως εκφράστηκε στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015,εξακολουθεί να βρίσκει «απέναντί» της τη σταθερή άρνηση των εκπροσώπων της σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που έχει οδηγήσει και την Ελλάδα και την Ευρώπη σε μια πρωτοφανή οικονομική, κοινωνική και, κατά συνέπεια, πολιτική κρίση.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και με τη δημοσίευση των γνωστών πια διαλόγων μεταξύ του κυρίου Τόμσεν και των στελεχών του ΔΝΤ που μετέχουν στη διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη και οδεύει προς το τέλος της.

Από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, αναδείχθηκαν τρεις Αλήθειες οι οποίες, σε πείσμα της συστηματικής επίθεσης των διαπλεκόμενων ΜΜΕ (για ευνόητους λόγους…),δεν μπορούν καλόπιστα να αμφισβητηθούν.

Η πρώτη Αλήθεια, είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση κάνει ακριβώς αυτό που δεσμεύτηκε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, διαπραγματεύεται δηλααδή με τους εταίρους-δανειστές την πορεία εξόδου της χώρας από τη μέγγενη των μνημονίων.

Και διαπραγματεύεται τηρώντας τις «κόκκινες γραμμές» που διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και τα εισοδήματα των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας

Η δεύτερη Αλήθεια, είναι ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση, η Κυβέρνηση δίνει τη μάχη σε δύο ταυτόχρονα μέτωπα: ένα εξωτερικό, με τις δυνάμεις εντός της Ε.Ε. και του ΔΝΤ που λυσσαλέα αντιμάχονται την προοπτική μιας συμφωνίας «win-win», γιατί αυτή θα αποδείξει ότι ο νεοφιλελεύθερος «μονόδρομος» δεν είναι ο μόνος δρόμος για την εξέλιξη της Ευρώπης, αλλά και ένα εσωτερικό, με τον συμμαχία όλων των εκπροσώπων του παλιού πολιτικού κατεστημένου που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και των νεόκοπων «δορυφόρων» τους, που αναδύθηκαν από τα θολά «ποτάμια» της διαπλοκής.

Η τρίτη και πιο σημαντική Αλήθεια, είναι ότι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, η νεολαία, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες κορμός δηλαδή της ελληνικής κοινωνίας, έχουν μπροστά τους μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή. Την επιλογή ανάμεσα στη συνέχιση της μάχης, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τις θυσίες που απαιτούνται για τη νικηφόρα έκβασή της ή την εγκατάλειψη της προσπάθειας και την επιστροφή στην εποχή της φαυλοκρατίας και της ξενοκρατίας.

Αυτή την τρίτη Αλήθεια, πρέπει να την αντιληφθούμε όλοι και όλες εμείς που δίνουμε τη μάχη, από όποια θέση και αν τη δίνουμε.

Οφείλουμε να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο την ενότητά μας, να διευρύνουμε ακόμα περισσότερο την κοινωνική συμμαχία μας και να οξύνουμε ακόμα περισσότερο την προσοχή μας και την ευαισθησία μας σε ζητήματα που απαιτούν την επικράτηση της διαλεκτικής πάνω στην «ιδεολογική καθαρότητα».

Να ακολουθήσουμε τη στρατηγική του Πρωθυπουργού, που εμφορείται από τη συναίσθηση του εθνικού καθήκοντος και της δημοκρατικής συνέπειας.

Να μην διστάσουμε να αφουγκραστούμε τις αγωνίες της κοινωνίας, να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητές μας και να τολμήσουμε να αλλάξουμε τον ρου της ιστορίας..

Αυτό το παράδειγμα δίνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Και αυτό το παράδειγμα μας αφορά όλους και όλες.

Είμαστε-και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε- ένα λαϊκό μέτωπο και εκφράζουμε ένα πατριωτικό και δημοκρατικό συνασπισμό. Δίνουμε μια ιστορική μάχη για την Ελλάδα.

Μια μάχη που, αν κερδηθεί, δε θα εξασφαλίσει μόνο μια νέα αρχή για την κοινωνία, την οικονομία και το μέλλον του τόπου μας.

Θα αποτελέσει μια ιστορική ρωγμή στο νεοφιλελεύθερο Τείχος που υψώνεται εδώ και τρεις δεκαετίες στην Ευρώπη.

Είναι στο χέρι μας και είναι δική μας υπόθεση.