Ανοίγοντας το βιβλίο Ιστορίας το 2080

Διαβάζοντας τα παιδιά μου στο μάθημα της Ιστορίας, παρατηρώ πόσο έχουν αλλάξει οι χαρακτηρισμοί και οι περιγραφές από τα αντίστοιχα σχολικά βιβλία του `70 και του `80!

Πώς θα περιγράφουν, άραγε, τα βιβλία στο μέλλον την παρούσα κατάσταση της χώρας μας; Φυσικά, με δεδομένο ότι θα υπάρχει Ελληνικό κράτος έως τότε!

«Η πορεία του νεότερου Ελληνικού κράτους εξελισσόταν φυσιολογικά μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα. Αλλά, τότε συνέβη κάτι το οποίο –σε μικρότερη κλίμακα- είχε σημειωθεί και νωρίτερα, αλλά χωρίς τις συνέπειες που έλαβαν χώρα το 2015-16.

Το κράτος από ιδρύσεώς του, χαρακτηριζόταν από την ιδιοτέλεια των κυβερνώντων. Ελάχιστοι πραγματικά νοιάστηκαν για τον τόπο αυτόν. Η κορύφωση σημειώθηκε στις αρχές του 21ου αιώνα, όταν τα τεκταινόμενα στη χώρα, ελέγχονταν και από έναν πανευρωπαϊκό οργανισμό, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η κατεργαριά των κυβερνώντων δεν άργησε να ξεμπροστιαστεί. Το κράτος τότε βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να ικετεύσει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους για βοήθεια.

Με βαριά καρδιά, οι εταίροι της Ελλάδος έβαλαν το χέρι στην τσέπη και αρχικά προσπάθησαν να βοηθήσουν τον αλύτρωτο εταίρο τους.

Δυστυχώς όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό! Στην πορεία, οι κυβερνώντες αναγκάσθηκαν να παραδεχτούν ότι δεν θα μπορούσε η χώρα να σωθεί με το αρχικό ποσό που υπολόγιζαν!

Καθώς η περίοδος χαρακτηριζόταν από δυσμενές οικονομικό κλίμα, τόσο η κυβερνητική αδράνεια, όσο και η οργισμένη κοινωνική αντίδραση, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μίγμα το οποίο οδήγησε στην έξοδο της χώρας μας από τον μηχανισμό στήριξης όπως λεγόταν. Ήμασταν πλέον το παράδειγμα προς αποφυγή για όλη την υφήλιο! Ένα κράτος 180 περίπου, ετών και ένας λαός χιλιάδων ετών ιστορίας είχε μείνει αβοήθητος.

Οι γείτονές μας μυριστήκαν την αδυναμία μας και δεν άργησαν οι περιορισμένης κλίμακας, εχθροπραξίες. Μέσα σε λίγο διάστημα, το κράτος είχε καταρρεύσει και ο στρατός είχε αναλάβει την διακυβέρνηση εν μέσω πολέμου με την Τουρκία.

Ό,τι είχε συμβεί και το 1922, συνέβη και τότε. Η Τουρκία κατέλαβε ένα σημαντικό αριθμό νησιών μας και οδηγηθήκαμε σε εξευτελιστική συνθηκολόγηση.»

Βέβαια, αυτό δεν είναι παρά ένα σενάριο.

Ευχή όλων μας, να μην πραγματοποιηθεί ποτέ! Το ζητούμενο είναι να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας να μην συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο!