Το διακύβευμα των δημοτικών εκλογών

Κύριο χαρακτηριστικό στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι ο απεγκλωβισμός των πολιτών από τα αποτυχημένα κομματικά σχήματα που “αποφάσιζαν πριν από εμάς για εμάς”.

Η κρίση που εμφανίστηκε -ξαφνικά για τους πολλούς αναμενόμενη για τους λίγους- επέτρεψε αυτό τον απεγκλωβισμό.

Αυτό έγινε γιατί οι κομματικές μάντρες ήταν ξερολιθιές. Στήθηκαν χωρίς το συνεκτικό υλικό της συλλογικότητας, που θα έδινε την αντοχή που χρειάζεται για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες σεισμικές δονήσεις που ξεκίνησαν με την κρίση και διαπέρασαν και διαπερνούν την κοινωνία μας.

Αυτό σημαίνει ότι – για να έρθουμε στα δημοτικά πράγματα και τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές- ότι οι απερχόμενοι κομματικοί σχηματισμοί, χάνοντας την επαφή τους με την κοινωνία και την στήριξη των πολιτών, δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο του προεπιλογέα όπως παλιά, με πρώτο αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των υποψηφίων για τον δημαρχιακό θώκο.

Οι δημότες με την σειρά τους αναλαμβάνουν άμεσα την ευθύνη της επιλογής, κάτι που στο παρελθόν είχαν εκχωρήσει στα κόμματα, θέλοντας και μη.

Το διακύβευμα σε αυτές τις εκλογές είναι: Θα δοθεί στήριξη στις δυνάμεις ανατροπής των κατεστημένων καταστάσεων που μας έφεραν ως εδώ, ή θα επιτραπεί στους αντιπάλους της προόδου, να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους και να συνεχίσουν, αλώβητοι από την κρίση, την παρελθοντολογική τους δράση.

Το παρήγορο είναι ότι οι πολλές και μεγάλες δυνάμεις της κοινωνίας και οι νέοι που έχουν αποφασίσει να πάρουν τις τύχες της φυλής στα χέρια τους, δύσκολα παρασύρονται από τις παλαιοκομματικές σειρήνες.

Όλοι θέλουμε το “νέο”, αλλά πώς θα το βρούμε;

Στην πόλη μας δεν υπάρχει η “Πνύκα” που να μας χωράει όλους σε μια συνέλευση, όπου όλοι μαζί οι υποψήφιοι θα εκθέσουν τις απόψεις τους και εμείς θα προκρίνουμε τον καλύτερο.

Η “Πνύκα” δεν υπάρχει πια. Στην διάρκεια των αιώνων που πέρασαν αντικαταστάθηκε η “αμεσότητα” από την “εμμεσότητα”. Η “αυτοπρόσωπη παρουσία και συμμετοχή”, από την “αντιπροσώπευση”.

Αλλά και η αντιπροσώπευση λειτουργεί νοθευμένα.

Θέλεις κάποιον που ξέρεις και εμπιστεύεσαι να στείλεις σαν αντιπρόσωπο στο Δημοτικό Συμβούλιο και υποχρεωτικά θα καθορίσεις έμμεσα και τον Δήμαρχο, ο ποίος με την σειρά του θα επιλέξει τους αντιδημάρχους, τους εντεταλμένους, τους προέδρους και αντιπροέδρους, διοικητές ή υποδιοικητές και τα μέλη ΔΣ δημοτικών επιχειρήσεων κάθε μορφής.

Η επιλογή αναγκαστικά είναι ανάλογη της πληροφόρησης που έχει ο καθένας. Η ορθή κρίση βασίζεται στην πληρέστερη πληροφόρηση.

Αποστολή και υποχρέωση του καθένα, είναι να επιδιώξει την όσο το δυνατόν πληρέστερη πληροφόρηση.

Πρώτη πηγή πληροφόρησης είναι οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, αυτοί που, σαν γείτονες, τους ξέρουμε, άμεσα και καλύτερα από τον καθένα.

Αυτοί πρέπει να μας πουν γιατί θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά, αν μπορούν και το κυριότερο πώς και γιατί αποφάσισαν να συμπορευτούν με τον συγκεκριμένο υποψήφιο δήμαρχο.

Μόνος λόγος να μην τους ψηφίσουμε είναι να έχουν κάνει λάθος επιλογή συνδυασμού και υποψηφίου δημάρχου, γιατί αργότερα, ενταγμένοι στην παράταξη του, θα αποτελούν ανίσχυρες μονάδες και «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», όταν κάνουν την εμφάνισή τους “απόκρυφοι στόχοι” και ιδιοτέλειες.

Δεύτερη πηγή είναι τα φυλλάδια των παρατάξεων, τα προγράμματα και οι προεκλογικές συγκεντρώσεις, όπου οι υποψήφιοι καταγράφουν τις απόψεις τους. Εκεί πρέπει να αναζητηθεί πέρα από τις ωραιοποιημένες εκφράσεις, αν αναδεικνύονται πραγματικοί στόχοι, η θέληση για δουλειά, η διάθεση προσφοράς και εθελοντισμού που αποτελούν προϋπόθεση για να πάει καλά η Πόλη.

Τρίτη πηγή είναι το διαδίκτυο, που συγκεντρώνει και την προτίμηση κυρίως των νέων, που είναι αυτοί που επιζητούν και το “νέο” στα δημοτικά πράγματα.

Στο διαδίκτυο μπορείς να περιδιαβείς ελεύθερα από σελίδα σε σελίδα και να αποκτήσεις σφαιρική εικόνα, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις στα εκλογικά κέντρα, μια και η εμφάνιση σου στο ένα σε χρωματίζει και σε αποκλείει από τα άλλα.

Στο διαδίκτυο μπορείς να αναζητήσεις ένα όνομα στο google.gr ή στην diavgia.gr και να βρεις τι έχει δημοσιευτεί γι αυτόν ή τι έχει δημοσιεύσει ο ίδιος στο παρελθόν.

Ιδιαίτερα αν θέλεις να εμβαθύνεις στο ψάξιμο, μπορείς να συνοδεύσεις το όνομα με την λέξη “επιτεύγματα” ή την λέξη “σκάνδαλα”.

Οι ιστοσελίδες όμως χρειάζονται μεγάλη προσοχή κυρίως από το γεγονός ότι εκεί ο καθένας μπορεί και γράφει ότι θέλει. Όσο πιο λίγα έχει να προσφέρει κάποιος τόσο πιο πολύ επικεντρώνεται στην αποδόμηση του αντίπαλου.

Είναι σαν σε ένα πανηγύρι όπου ο ένας μικροπωλητής, αντί να διαφημίζει τα προϊόντα του, να φωνάζει πόσο χάλια είναι τα προϊόντα του απέναντι.

Μπορεί να γίνει αυτό; Στην πράξη δύσκολα, αλλά στο Internet μπορεί ο οιοσδήποτε να το κάνει ελεύθερα.

Ένας καλός πωλητής με καλά προϊόντα, προβάλει τα πλεονεκτήματά τους, ενώ ένας κακός πωλητής προσπαθεί να μειώσει την αξία των προϊόντων του απέναντι, πιστεύοντας ότι έτσι παίρνουν αξία τα δικά του.

Οι χειρότεροι όλων, όταν δεν βρίσκουν τίποτα αρνητικό στον αντίπαλο υποψήφιο, σαλπάρουν και όπου τους βγάλει. Άλλοι μιλάνε για οικογενειοκρατίες και αναγνωρισημότητες, ξεχνώντας ότι και οι ίδιοι από μια οικογένεια προέρχονται και ότι η αναγνωρισημότητα συνδέεται με τα πεπραγμένα του κάθε ενός.

Όποιος θέλει να παίξει σε αυτό το γήπεδο, ας μιλήσει για τα δικά του δεδομένα πρώτα, μιας και κανείς δεν προέρχεται από παρθενογένεση.

Όλοι έχουμε ένα παρελθόν το οποίο αποτελεί εφόδιο όταν καταλήγει σε θετικό πρόσημο, ή βαρίδι αν το πρόσημο είναι αρνητικό. Τα θετικά ή αρνητικά πρόσημα οφείλονται αποκλειστικά και μόνο, σε δικές μας πράξεις ή παραλείψεις.

Υπάρχουν τέλος και κάποιοι που κινούνται στα όρια της γραφικότητας, που επιτίθενται με παλαιολιθικά δεδομένα, πηγαίνοντας 30-40 χρόνια πίσω. Από αυτούς αναμένουμε αναφορές για τον εμφύλιο, τον Σαγγάριο και τον Α παγκόσμιο πόλεμο.

Να μην μακρηγορήσω άλλο, άλλωστε μόνος του ο καθένας θα βρει το νέο που αντιμάχεται το παλιό, όπως σημείωνα, προφητικά ίσως, σε προηγούμενο άρθρο μου.