Επειδή πολλή συζήτηση έχει αναπτυχθεί για τη διαφάνεια, τα φαινόμενα διαφθοράς, τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, που πέρα από την ηθική διάσταση οι επιπτώσεις τους δημιουργούν συνθήκες άνισης μεταχείρισης στους ποιο αδύναμους, στέρηση δημοσίων εσόδων, αλλά και συμπεριφορές αναπαραγωγής των φαινομένων αυτών.
Η δε αναπαραγωγή της συζήτησης αυτής, χωρίς αποτελέσματα οδηγεί στην απαξία των θεσμών και της πολιτικής, αλλά και της αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού καθεαυτού.
Ίσως, όμως κάποιοι αποφεύγουν, να συγκρουστούν συντεταγμένα.
Όταν, λοιπόν οι συγκρούσεις είναι αποσπασματικές οδηγούν σε αναποτελεσματικότητα αλλά και αναπαραγωγή των φαινομένων.
Τα φαινόμενα αυτά θέλουν συντεταγμένο χτύπημα και θεσμικά και περιπτωσιολογικά.
Το χτύπημα και η αναμέτρηση με τα φαινόμενα αυτά, πρέπει να λάβει χαρακτηριστικά εθνικής συστράτευσης με ενέργειες που θα οδηγούν και στον παραδειγματισμό, και που συστηματικά θα αναχαιτίζει και θα αποτρέπει όλα τα φαινόμενα αδιαφάνειας κακοδιοίκησης κακοδιαχείρησης και παράνομου πλουτισμού ειδικά στον δημόσιο χώρο και όλες τις εκφράσεις του.
Τα ερωτήματα λοιπόν που γεννώνται, είναι εάν οι έχοντες την πολιτική ευθύνη έχουν την βούληση να αναλάβουν πρωτοβουλίες, που θα πείσουν τους πολίτες που δοκιμάζονται και όχι μόνο ότι υπάρχουν δημόσια πρόσωπα που λειτουργούν απέναντι στο πελατειακό και το αδιαφανές περιβάλλον που αναπαράγει το αίσθημα της αδικίας, με συγκρουσιακή διάθεση χωρίς ισορροπίες και εκπτώσεις.
Να δώσουν δηλαδή στους πολίτες την αίσθηση ότι η πολιτική μπορεί να πράττει αυτό που οι πολίτες θεωρούν ασυνήθιστο, μοχλεύοντας το θετικό τους συναίσθημα, ότι υπάρχει ελπίδα σε αυτό τον τόπο.
Π.χ. μπορούν οι ελεγκτικές Αρχές της πολιτείας να διερευνήσουν τα πόθεν έσχες όλων όσων διετέλεσαν σε θέσεις ευθύνης σε όλο τον δημόσιο τομέα (στενό και ευρύτερο) από το 2000 και μετά.
1) Σε προμήθειες
2) Σε τελωνεία
3) Σε εφορίες
4) Σε δασικές υπηρεσίες .
5) Σε πολεοδομίες
6) Σε δ/σεις εργασίας
7) Σε δ/σεις εγκρίσεων και χορηγήσεων των αναπτυξιακών νόμων.
8) Γενικά όπου υπήρξε διαχείριση και διοχέτευση χρήματος από το κράτος προς τρίτους.
Θέλει αρετή και τόλμη η απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης.
Θα αποτολμηθεί;