Ανίκανη να διαχειριστεί το προσφυγικό η Ευρωπαϊκή Ένωση

Το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα εκτιμάται ότι θα έχει δημοσιονομικό κόστος για την χώρα μας της τάξης των 600 εκατ. ευρώ το 2016, σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Το ποσό αυτό, που θα επιβαρύνει κατά το μεγαλύτερο μέρος του τον κρατικό προϋπολογισμό, αντιστοιχεί στο ένα τρίτο των εξοικονομήσεων που έχουν στόχο να φέρουν τα μέτρα στο ασφαλιστικό και στη φορολογία.

Οι πιέσεις που προκαλεί η έξαρση της προσφυγικής κρίσης δεν περιορίζονται σε δημοσιονομικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τουριστικών πρακτόρων το 2016 αναμένεται σημαντική πτώση στην τουριστική κίνηση, προς τα νησιά του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, όπως η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος και η Κως. Σαφή ένδειξη της τάσης που επικρατεί, είναι ότι οι προκρατήσεις για την Κω εμφανίζονται μειωμένες κατά 60% τη φετινή χρονιά.

Για τις τοπικές οικονομίες των νησιών αυτών, ο τουρισμός αποτελεί βασικό πυλώνα, που τροφοδοτεί και επηρεάζει άμεσα όλους τους υπόλοιπους κλάδους.

Το κλίμα αναταραχής που επικρατεί από το 2015 είναι προφανές ότι έχει σοβαρό αντίκτυπο στην απασχόληση, στην κατανάλωση και στις επενδύσεις.

Ευρύτερες και σοβαρότερες ακόμη συνέπειες θα έχει μια ενδεχόμενη αποβολή της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν. Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης θα ήταν τεράστιες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.

Πέρα από τη δημιουργία εμποδίων στις μετακινήσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό, οι περιορισμοί θα έπλητταν άμεσα το εξωτερικό εμπόριο της χώρας, τις εξαγωγές και τις εισαγωγές, μέσα από την επαναφορά των ελέγχων και της γραφειοκρατίας, των καθυστερήσεων στα σύνορα και της δημιουργίας πρόσθετου κόστους για τις επιχειρήσεις.

Ασφαλώς η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της ένα πρόβλημα που έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις.

Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ανέτοιμη και ανίκανη να διαχειριστεί αποτελεσματικά μια κοινή απειλή. Για μια ακόμη φορά, έγινε προφανές ότι η ενωμένη Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρό έλλειμμα συνοχής και ηγεσίας.

Ωστόσο, οι αδυναμίες αυτές δεν μειώνουν τις ευθύνες που αναλογούν στην ελληνική πλευρά. Η Ελλάδα σαφώς έχει την – ηθική, πάνω από όλα – υποχρέωση να προστατέψει τη ζωή και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που φθάνουν ταλαιπωρημένοι στα σύνορά της.

Παράλληλα, όμως, οφείλει να διαχειριστεί το πρόβλημα με τη σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα μιας στοιχειωδώς οργανωμένης ευρωπαϊκής χώρας. Με τρόπο που υπηρετεί την εθνική ασφάλεια και διασφαλίζει την κοινωνική και οικονομική ομαλότητα στον τόπο.