Από τον Δράκοντα στον… Δένδια!

Οι Αθηναίοι ευγενείς ανέθεσαν στον νομοθέτη Δράκων να γράψει σε μαρμάρινες πλάκες νόμους. Οι Δρακώντιοι Νόμοι, λίγα χρόνια αργότερα άλλαξαν από τον Σόλωνα, με την εφαρμογή μεταξύ άλλων και της Σεισάχθειας. Απαίτηση του Λαού των Αθηνών όπου κατά την περίοδο εφαρμογής των αυστηρών νόμων του Δράκωντα, είδαν τον δανεισμό τους να εκτοξεύεται σε επίπεδα μη εξυπηρετήσιμα και να μετατρέπονται σε σκλάβους εξαιτίας των χρεών τους.

Οι νομοθετικές μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα, ήταν το πρώτο βήμα προς τον εκδημοκρατισμό της αρχαίας Αθήνας.

Το τί ακριβώς ήταν ο Δράκων είναι γνωστό σε όλους. Τώρα τελευταία και η σεισάχθεια.

Ο συνειρμός επίσης, αυτόματος: Δρακώντιοι Νόμοι-Δρακώντια Μέτρα. Για το εάν, εξαιτίας των νόμων και το μέτρων ήρθαν τα χρέη ή το αντίστροφο, -ως μέσο δηλαδή για τον έλεγχο των χρεών-, οι βιβλιογραφικές αναφορές δεν βοηθούν. Το βέβαιο όμως είναι ότι τόσο το χρέος, όσο και οι αυστηροί νόμοι-μέτρα, συνοδεύουν τις κρίσεις χρέους ιστορικά. Η Τυραννία (κατά τα αρχαιοαθηναϊκά πρότυπα ή και όχι μόνο αυτά), συνοδεύεται από έλλειψη δημοκρατίας και αυταρχισμό.

Τους τελευταίους μήνες, η κλιμάκωση της βίας, αλλά και η αυτονόμηση των αστυνομικών δυνάμεων είναι πέρα από κάθε δημοκρατική λογική. Βλέπετε, η διαφορά μας με τους αρχαίους Αθηναίους είναι ότι εμείς, έχουμε εικόνα για το τί περίπου σημαίνει δημοκρατία, όπως και μνήμες, για το τί περίπου σημαίνει τυραννία. Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε έναν σύγχρονο Κλεισθένη. Ούτε φυσικά να επαναπροσδιορίσουμε όρους όπως ο αυταρχισμός.

Οι φωτογραφίες και τα βίντεο από την επιδρομή των ΔΕΛΤΑ που βλέπουμε στο διαδίκτυο, και που οδήγησαν αρχικά στη προσαγωγή 48 φοιτητών και στη σύλληψη ενός, έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη, με αφορμή την επίδοση ψηφίσματος διαμαρτυρίας για το Φαρμακονήσι, είναι αυταρχισμός!

Η μέχρι τώρα σιωπή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κου Δένδια, δικαιολογεί και την εκτίμηση ότι αυτή τη φορά οι αστυνομικές δυνάμεις δεν αυτονομήθηκαν. Αυτή τη φορά, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι κάποιος πετάχτηκε μπροστά από το παπάκι των ΔΕΛΤΑ, όπως έγινε στην περίπτωση της Δ. Κουτσουμπα λίγα χρόνια νωρίτερα. Δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι φοιτητές δημιούργησαν επεισόδια νωρίτερα, όπως υποστήριξαν για τον σταθμό του μετρό στη πλατεία Συντάγματος το 2011. Δεν μπορεί να μηνύσει τον Guardian, διότι αυτή τη φορά, δεν ήταν σε ανώνυμη συνέντευξη η καταγγελία για τον ξυλοδαρμό των προσαχθέντων. Έγινε μπροστά στις κάμερες.

Η σιωπή του κου Δένδια λοιπόν, για το περιστατικό, όπως και για το περιστατικό στο Κερατσίνι το περασμένο Σάββατο με την μη εμπλοκή, κατά την βεβήλωση του σημείου δολοφονίας του Φύσσα τον καθιστά υπεύθυνο πολιτικά για τις επιλογές των υφισταμένων του. Άλλως, θα έπρεπε ήδη να έχει «ξηλώσει» όλη την αλυσίδα της ιεραρχίας που «επιλήφθηκε» του συμβάντος.

Στην ερώτηση: γιατί έγιναν όλα αυτά; Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας κος Βαρβιτσιώτης, με τη δήλωσή του. Διότι δεν υποκύπτει σε «ακραίες πράξεις εκφοβισμού». Όπως και να το κάνουμε, η επίδοση ενός ψηφίσματος είναι ακραία πράξη, ως δημοκρατική διαδικασία, υποθέτουμε.

Τώρα, για τα ακριβή γεγονότα, το βλέμμα και το ύφος των δηλώσεων του συνεργάτη του υπουργού, κου Τάσου Μαυρίδη που παρέλαβε το ψήφισμα, σε συνδυασμό με τα αναρτημένα βίντεο και τις φωτογραφίες, είναι αρκούντως κατατοπιστικά.