Γιατί όχι ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

Μήπως επειδή είναι γιος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Ενός, ωστόσο, πολυσυζητημένου και για πολλούς αμφιλεγόμενου πολιτικού, ο οποίος όμως διακρίθηκε για τη δεξιοτεχνία με την οποία κινούσε τα πιόνια του στην πολιτική σκακιέρα, αλλά και για τη βιβλική μακροθυμία του και την όχι ευκαταφρόνητη διορατικότητά του;

Μήπως επειδή προέρχεται από ένα ακόμη “πολιτικό τζάκι” ως υποτιθέμενος επίγονος μιας αμοραλιστικής πολιτικής, που συνήθως δημιουργεί μια αμηχανία και στη συνέχεια μια αδρανοποίηση των κέντρων αντίστασης, που οδηγεί τελικά στην πολιτική νέκρωση; Μπορεί αλήθεια να συσσωρευτεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τα απανθρακώματα των “πολιτικών τζακιών”, χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι δεν δέχεται άκριτα ουτοπικές εξαγγελίες και χιμαιρικά οράματα;

Δεν γνωρίζω αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αποδειχθεί πολιτικά υποχωρητικός και συμβιβαστικός ή αν στην πραγματικότητα είναι ένας μινωικός ταύρος στο πολιτικό υαλοπωλείο, που ερεθίζεται από τον κίνδυνο κι ενώ κάποιες φορές πληγώνεται από τα οικεία βέλη, παρά ταύτα αποφασίζει να αντισταθεί.

Δεν γνωρίζω αν μπορεί να αποδειχθεί για την ΝΔ ιππότης της Αποκάλυψης, στα χέρια του οποίου βρίσκεται η δύναμη που θα αφήσει άλαλα τα χείλη των Νεοδημοκρατών κι όχι μόνο, όταν θα κατακρεουργήσει τη Χίμαιρα του ΣΥΡΙΖΑ και θα κρατήσει από το λαιμό τον Πήγασο, έτοιμος να τον πνίξει, για να μην μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να φέρεται επί των πτερύγων του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμφίβολα δεν είναι γεννημένος στον αστερισμό του Βελλεροφόντη, που ο μύθος του δηλοί ότι, μετά την κάθε πολιτική σταύρωση δεν ακολουθεί αποκαθήλωση, αλλά ανάσταση νεκρών και ζώντων,μεταμόρφωση και ανάληψη (της εξουσίας).

Γνωρίζω όμως ότι είναι “ζώον πολιτικόν”, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που προήλθε από τη γραφίδα του Αριστοτέλη.

Εχει αποδείξει ότι η συνθηματολογία που του σερβίρεται δεν βρίσκει γόνιμο έδαφος για να καρποφορήσει.

Και μπορεί να είναι τέκνο της αφθονίας λόγω οικογενειακών καταβολών, ωστόσο δεν βλέπει αφ’ υψηλού τα τεκταινόμενα και αδρανοποιημένος από το χορτασμό, να ουδετεροποιείται και να αφήνει το δρόμο ανοικτό στη νέα τάξη της πολιτικής αδιαφορίας, που σαρώνει τα πάντα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξάλλου, δεν έχει δείξει ότι εξουθενώνεται εσωτερικά από την υπεροχή του πολιτικού του αντιπάλου ή τα τεχνάσματα του θηρευτή της πολιτικής.

Και δεν αποδέχεται παθητικά την κάθε παγίδευση, χωρίς να επιστρατεύσει έγκαιρα τη ρώμη και την ευστροφία να απεγκλωβιστεί, χρησιμοποιώντας την πολιτική του εμπειρία και τα πολιτικά του αντανακλαστικά.

Μπορεί να μη διαθέτει τον πολιτικό πρωτογονισμό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που υπό την πίεση των πραγμάτων επαναδραστηριοποιείτο, ούτε να διαθέτει την εφευρετική πανουργία του πατέρα του, που έβρισκε διεξόδους εκεί που ακόμη και η φαντασία αδυνατεί να λειτουργήσει δυναμικά, αλλά διαθέτει επιμονή, σύνεση και πολιτική μετριοπάθεια.

Και δεν φαίνεται να “παγιδεύεται” από κακή εκτίμηση των πραγμάτων, από αβελτηρία, από υπεροψία, από αναπροσάρμοστες στα δρώμενα υποδείξεις συμβούλων και διαδρομιστών των κομματικών γραφείων και από αβλεπτήματα των οποίων το αιτιατό βρίσκεται ή σε κάποια στιγμιαία αδρανοποίηση της της κρίσης ή σε μια παράλογη ή υπέρλογη ερμηνεία των γεγονότων, των φαινόμενων και των καταστάσεων…

Δεν διαθέτει το “πέτρινο” πρόσωπο και την παροιμιώδη απάθεια του πατέρα του, ούτε η όλη του πολιτική εικόνα τέρπει τους εραστές της γλυπτικής, κατόρθωσε όμως με “βήματα περιστεράς” να είναι το πρόσωπο που κοιτάζουν σήμερα στα μάτια χιλιάδες ζεύγη ρωμέικων οφθαλμών, έστω Νεοδημοκρατών, πολλοί από τους οποίους προσδοκούν από τη δυναμική αντιπολιτευτική του παρουσία και την πολιτική του αντιπαράθεση με το νόμιμο “επιβήτορα” της εξουσίας Αλέξη Τσίπρα.

Και ο υποψήφιος για την προεδρία της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, αν μη τι άλλο, δεν απέκρυψε την “καθαρότητα” των πολιτικών του αντιλήψεων, την πρόσδεση του στο Φιλελευθερισμό, προσπαθώντας πράγματι να ακολουθήσει τη γρήγορη εναλλαγή των δρώμενων στην πολιτική σκηνή του τόπου, το μετασχηματισμό του πολιτικού γίγνεσθαι και τη διαφοροποίηση του τρόπου μετάδοσης των ιδεολογικών μηνυμάτων στο εκλογικό σώμα.

Μπορεί να αποδειχθεί ότι τα συμβαίνοντα, τα γεγονότα τρέχουν γρηγορότερα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ασθμαίνων έπεται και περιδινίζεται άσκοπα a posteriori στη “μαύρη τρύπα” των παρωχημένων. Μπορεί να αποδειχθεί όμως ότι προηγείται των γεγονότων. Μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν είναι προσκολλημένος στα πεπατημένα αξιώματα της τέχνης του πολιτεύεσθαι. Και εν πολλοίς το απέδειξε το τελευταίο χρονικό διάστημα…

Γιατί όχι λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης για πρόεδρος της ΝΔ;

Η προσωπογραφία αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη,σκιαγραφεί τον άνδρα με αδρές πινελιές και με όση αντικειμενικότητα είναι ανθρωπίνως δυνατή. Είναι ένα πρόσωπο που εξαιτίας της καταγωγής του ενίοτε “αδικείται” πολιτικά., όσο κι αν το βαρύγδουπο οικογενειακό όνομα αποδείχθηκε μοχλός ώθησης στα πρώτα του πολιτικά βήματα.

Τα παραπάνω είναι μια σύντομη μονογραφία του σήμερα για την ιστορία του αύριο, μακριά από ευκαιριακά δοξαστικά ανακρούσματα ή αποφατικά ανακαλέσματα αποφράδων ημερών.