Διαβάστε σχετικά για Ρόμπερτ Πεφάνης,
Ανισότητες εν έτει 2014
Αντώνης Αντωνάκος
Εκπαιδευτικός, E.E. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Αντιπρόεδρος
Μαρία Απατζίδη
Επιχειρηματίας, Πρώην Βουλευτής
Στέφανος Μυτιληναίος
Αρθρογράφος, Συγγραφέας
Διάβασα τις περασμένες μέρες, ότι η περιουσία των 85 πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ισούται με αυτήν 3,5 δισ. συνανθρώπων μας, όπως επίσης, ότι στις ΗΠΑ, το 1% του πληθυσμού απολαμβάνει το 95% των εταιρικών κερδών!
Γράφτηκε ακόμα, ότι στο Παγκόσμιο Οικονομικό φόρουμ του Νταβός, επικρατεί «προβληματισμός» για τη ραγδαία αύξηση των νεόπτωχων, την ανησυχητική συρρίκνωση της «μεσαίας» τάξης και τις μάλλον αρνητικές προβλέψεις για την Παγκόσμια οικονομία.
Φυσικά, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από τον Μεσαίωνα!
Η παραπάνω οικτρή ανισότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για συζητήσεις. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι ριζική αναδιανομή πλούτου. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την παρούσα κατάσταση, όπως και να ερμηνευτεί.
Είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου Θεού και δικαιούμαστε αξιοπρεπούς διαβίωσης, περίθαλψης και παιδείας.
Τελικά, τι καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια εξέλιξης; Γιατί δεν έχει επικρατήσει αλληλεγγύη και ανάπτυξη για όλους;
Οι σύγχρονες Δυτικές κοινωνίες έχουν οικοδομηθεί στο πλαίσιο του τριπτύχου Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης και οι κρατούντες την εξουσία οφείλουν να το εφαρμόσουν.
Όπως έλεγε ο Τζόρτζ Όργουελ, «τι σημασία έχουν οι θετικοί Οικονομικοί δείκτες όταν οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι;»
Και πλέον δεν μιλάμε καν για «θετικούς δείκτες»…