Περιμένοντας τους Βουλγάρους

Τελικά το νησί δεν «βούλιαξε» από τις ορδές των Βουλγάρων και Ρουμάνων που θα κατέκλυζαν τις πύλες εισόδου.

Τελικά οι δρόμοι της χώρας δεν έχουν γεμίσει με επαίτες, πορτοφολάδες και μανάδες που βγάζουν τα μωρά τους σε δημοπρασία.

Πέρασαν τρεις μήνες από την άρση των περιορισμών που ίσχυαν επί επτά χρόνια στην έλευση Βουλγάρων και Ρουμάνων στη Βρετανία και οι δυστοπικές προβλέψεις ευρωσκεπτικιστών πολιτικών αλλά και οι εφιαλτικοί τίτλοι συντηρητικών ταμπλόιντ εφημερίδων δεν έχουν επαληθευθεί.

Ήδη από τις εκλογές του 2010 το μεταναστευτικό συναγωνίζεται επάξια την οικονομία στα βασικά θέματα που απασχολούν τη Βρετανία.

Η αθρόα έλευση Πολωνών τα πρώτα χρόνια μετά την ένταξη της χώρας τους στην ΕΕ, πέρα από κάθε πρόβλεψη, παρουσιάζεται ως απόδειξη του πόσο κακή είναι η μετανάστευση, πόσο επιβαρύνει το κράτος και το σύστημα υγείας.

Αυτό που επιμελώς αποκρύπτουν όμως αυτοί οι πολιτικοί και εφημερίδες είναι ότι στο πηλίκο η μετανάστευση έχει ωφελήσει τη Βρετανία – πέρα από τα όποια επιμέρους προβλήματα έχουν δημιουργηθεί.

Κατ’ αρχάς αρκεί να κοιτάξεις γύρω σου, τουλάχιστον στο Λονδίνο.

Για κάθε Πολωνό που την αράζει στο σπίτι και πηγαίνει στο κέντρο εύρεσης εργασίας προσποιούμενος προβλήματα στην αναζήτηση εργασίας με μόνο σκοπό να ζει με τα επιδόματα – προφανώς υπάρχουν και τέτοιοι – μπορείς να δεις εκατό συμπατριώτες του να σηκώνονται αξημέρωτα για να πάρουν το λεωφορείο για την οικοδομή ή να παλεύουν να βγάλουν το ψωμί τους χωρίς επιβάρυνση και αντίθετα με συνεισφορά στο κράτος στήνοντας ένα παντοπωλείο, τα γνωστά πλέον στο Λονδίνο, στην Κορνουάλη και αλλού Polski sklep.

Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ του να προσπαθείς να αντιμετωπίσεις την απάτη κατά του κράτους και της κοινωνίας από κάποιους επιτήδειους μετανάστες και του να δαιμονοποιείς ολόκληρους λαούς. Απλό. Αυτό δεν είναι βέβαια το πρόβλημα της πολιτικής;

Για αυτούς που κυβερνούν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο, μόνο πόλωση. Συνήθως πρέπει να αναζητάς το γκρίζο και το χρώμα πίσω από αυτά που σου λένε.

Ωστόσο οι Συντηρητικοί και οι συντηρητικές εφημερίδες τους, κυρίως η Mail και η Express πήγαν ένα βήμα πιο πέρα. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν με συστηματικό τρόπο αγνοήσει τις εθνικές και ευρωπαϊκές μελέτες, από οικονομολόγους, ακαδημαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς που λένε ότι οι μετανάστες από την ΕΕ έχουν δώσει περισσότερα στη βρετανική οικονομία από όσα έχουν πάρει.

Ο κοινοτικός που θα έρθει στη Βρετανία θα είναι κυρίως αυτός που ψάχνει και δεν μπορεί να βρει δουλειά στη χώρα του.

Θα είναι κατά κανόνα σε απολύτως παραγωγική ηλικία και θα έχει μια εργασιακή ηθική που ξεπερνά τα αυστηρά ωράρια, αντίθετα με το πώς έχουν –και καλώς βέβαια έχουν- συνηθίσει οι Βρετανοί εργαζόμενοι.

Την ώρα που εκθέσεις από έγκυρους οργανισμούς έδειχναν με λεπτομέρειες το οικονομικό όφελος της μετανάστευσης στη Βρετανία, η Express αποκάλυπτε το «πραγματικό κόστος» αυτής, ανερχόμενο κατά τον πηχυαίο τίτλο της σε δεκάδες δισεκατομμύρια λίρες.

Μόνο που τα στοιχεία της προέρχονταν από τη γνωστή για τον ευρωσκεπτικιστικό της προσανατολισμό οργάνωση MigrationWatch UK.

Ακόμα και η έκθεση που έγινε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης αποφάνθηκε ότι υπάρχουν λίγες ενδείξεις επιβάρυνσης της ανεργίας μεταξύ των Βρετανών λόγω της μετανάστευσης.

Η έκθεση πρόσθετε ότι σε περίοδο ύφεσης οι ενδείξεις αυτές έχουν αυξηθεί, με την επισήμανση ωστόσο ότι αυτό δεν οφείλεται στην ενδοκοινοτική μετανάστευση.

Σε όλο αυτό το κλίμα μεγάλο ρόλο έχει διαδραματίσει ο παροξυσμός των Συντηρητικών με τη δημοτικότητα του ευρωσκεπτικιστικού με έντονη αντιμεταναστευτική ρητορική UKIP του Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος δεν δικαιολογείται ως πολιτική αντίδραση.

Είναι μία πρόφαση για την προσπάθεια που καταβάλλουν παλαιάς κοπής Βρετανοί πολιτικοί να επιβάλλουν την ιδεολογική τους προσήλωση σε οπισθοδρομικές αντιλήψεις. Ή απλώς ένδειξη πολιτικής εμμονής, συντηρητικών κολλημάτων και τάσης ομφαλοσκόπησης από την εποχή της Θάτσερ και ακόμα πιο πριν.

Έτσι λοιπόν η κατηγορία κατά της κυβέρνησης Κάμερον από την Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου την Παρασκευή (21/3) ότι στη ουσία έχει συμβάλλει στη διάδοση φυλετικών, αντιμεταναστευτικών προκαταλήψεων είναι μια χρήσιμη εξέλιξη τη στιγμή που η Βρετανία επιδεικνύει μία επικίνδυνη ροπή προς τα χειρότερα ένστικτά της – μαζί με τους Συντηρητικούς και από τους «μετανοημένους» Εργατικούς της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, πρέπει να σημειωθεί.

Ευτυχώς, η χώρα δεν είναι ακριβώς αυτό που αφήνουν να εννοηθεί οι πιο εντυπωσιοθηρικοί τίτλοι των εφημερίδων. Μπορεί ο Φάρατζ να ενισχυθεί στις ευρωεκλογές, αλλά στην κάλπη που θέλοντας και μη οι περισσότεροι πολίτες νιώθουν μεγαλύτερη ευθύνη, τα όποια κέρδη του θα είναι πολύ πιο περιορισμένα.

Παρόλα αυτά, θα μου πεις, κέρδη θα έχει. Κάθε κρίση έχει το τίμημά της και τους αποδιοπομπαίους τράγους της.