Η απρόβλεπτη σκακιέρα της Μεσογείου και η συμμαχία Ελλάδας – Ισραήλ

Η Διπλωματία δεν σταματά λόγω οικονομικής κρίσης, λόγω Capital Controls ή λόγω Νομίσματος!

Παράλληλα με τα Οικονομικά θέματα που τείνουν να απορροφούν την ενέργεια και τον χρόνο των Πολιτών και των ΜΜΕ, ένας κόσμος ισορροπιών και προκλήσεων συνεχίζει να υφίσταται: ο κόσμος της Διπλωματίας και της Γεω-πολιτικής. και να εργάζεται με γνώμονα την ασφάλεια της χώρας μας.

Αναμφίβολα, η κάκιστη Παγκόσμια Οικονομική συγκυρία υποχρεώνει την Ελληνική Διπλωματία να διαμορφώνει συμμαχίες που θα κρατήσουν την χώρα μας αλώβητη εν μέσω των (πιθανών) μελλοντικών γεω-πολιτικών εξελίξεων.

Αναλογιστείτε τις τρομακτικές αλλαγές που έχουν συμβεί στην λεκάνη της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια, από την «Αραβική Άνοιξη», την κατάτμηση του Ιράκ, τον εμφύλιο στη Συρία, την εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους, τις βλέψεις της Τουρκίας για ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και μύριες ακόμα.

Η Ιστορία δείχνει, πως τους Οικονομικά χαλεπούς καιρούς, τους διαδέχονται πολεμικές συρράξεις. Ανοησία θα ήταν να μην είμαστε έτοιμοι για μια τέτοια εξέλιξη. Οφείλουμε να ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο.

Η θωράκιση της χώρας μας απαιτεί να έχουμε –παράλληλα φυσικά με την Κύπρο- έναν ακόμα πιστό σύμμαχο.

Με σταθερά βήματα τα τελευταία χρόνια, ο σύμμαχος αυτός έχει προσεγγισθεί και η σύσφιξη των σχέσεων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ο σύμμαχος αυτός είναι το Ισραήλ, με το οποίο οι Ιστορικές και Πολιτισμικές σχέσεις υπάρχουν εδώ και τουλάχιστον δυο χιλιετίες.

Οι ομοιότητες της πορείας των δυο λαών, είναι πολλές. Λαοί καταδιωκόμενοι για αιώνες, αλλά κατά βάθος αλώβητοι, λόγω της συμπαγούς Πολιτισμικής κληρονομιάς, της ισχυρότατης ταυτότητας.

Δυο λαοί που έχουν συνυπάρξει και επηρεάσει ο ένας τον άλλον σε μεγάλο βαθμό. Η δημιουργική συνύπαρξη σφυρηλατήθηκε στους Ελληνιστικούς Χρόνους, στα μεγάλα Πολιτισμικά κέντρα όπως η Αλεξάνδρεια και η Μικρά Ασία.

Η ένωση των δυο πολιτισμών γέννησε την Χριστιανική φιλοσοφία, αλλά και τους Ισραηλίτες φιλοσόφους του Μεσαίωνα. Η Λογική συνδέθηκε με την Πίστη και τα αποτελέσματα είναι παρόντα μέχρι και σήμερα, έχοντας σημαδέψει την πορεία του Δυτικού πολιτισμού.

Πάνω λοιπόν σε ένα συμπαγές υπόβαθρο, δημιουργείται μια συμμαχία η οποία θωρακίζει τις δυο χώρες από τους υφιστάμενους και μελλοντικούς κινδύνους της Μεσογείου, που αναφέρθηκαν στην αρχή του κειμένου.

Αποκορύφωμα, η προ ημερών υπογραφή συνθήκης σύμφωνα με την οποία προβλέπεται η εκατέρωθεν δυνατότητα στάθμευσης στρατευμάτων σε περιόδους κρίσης.

Όπως πάντα στη Διπλωματία, οφείλεις να προετοιμαστείς με γνώμονα την διαιώνιση του Λαού μας και εκτιμώ ότι αυτό έχει επιτευχθεί!