Η καταστροφή αποφεύχθηκε – προσώρας όμως…

Να είμαστε δίκαιοι. Η εθνική καταστροφή αποφεύχθηκε χάρη στη συνειδητοποίηση από τον πρωθυπουργό, την υστάτη κυριολεκτικά στιγμή, των ολέθριων συνεπειών όχι μόνο μιας πολιτικής πέντε μηνών (με αποκορύφωμα το εγκληματικό δημοψήφισμα που έφερε στην επιφάνεια όλα τα ατομικά, ταξικά και φυλετικά πάθη των Ελλήνων) αλλά και της μεγάλης απάτης της μεταπολιτευτικής ιδεολογίας.

Νέος με χαρίσματα ο Αλέξης Τσίπρας είναι τυπικό δείγμα πώς σε μια εποχή χωρίς παιδεία, με κυρίαρχες τις αριστερές ή δεξιές ιδεοληψίες, οδηγεί κανείς μια χώρα στη συμφορά, καθώς οι άνθρωποι και οι ηγέτες αυτής της χώρας γοητεύονται και εμπιστεύονται σε κρίσιμες στιγμές επηρμένα καθάρματα σαν αυτό της Αίγινας.

Η καταστροφή αποφεύχθηκε – προσώρας όμως. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι πώς φτάσαμε ως εδώ, το μόνο που επιτεύχθηκε είναι μερικοί μήνες αναβολής πριν την τελική έκρηξη- οι ιδεοληψίες είναι πάντα καταστρεπτικές είτε «αριστερές» είτε «φυλετικές» είτε «ευρωπαϊστικές».

Με τις σκέψεις αυτές ας ευχηθούμε καλό καλοκαίρι, σε αυτούς που έφυγαν, σε αυτούς που ήρθαν, σε αυτούς με τους οποίους ενισχύσαμε τους δεσμούς μας και κυρίως σε αυτούς που αν και διαφωνώντας, μείναμε κοντά, σημάδι πως κάτι βαθύτερο από τις ιδέες ενώνει τους ανθρώπους.

Γιατί, τελικά, όπως έλεγε και ο Βολταίρος (σε ένα αιώνα αισιοδοξίας παρακαλώ) «όταν θα εγκαταλείψουμε τούτο τον κόσμο, θα τον αφήσουμε το ίδιο ανόητο και κακό όσο τον βρήκαμε όταν ήρθαμε σ’ αυτόν». Ίσως λίγο πιο ανόητο, λίγο πιο κακό, όπως θα διορθώνανε κάποιοι απαισιόδοξοι…