Όλα για την πάρτη μας!

Μπορεί να μας κατηγόρησαν πως «όλοι μαζί τα φάγαμε και τα ήπιαμε», σε μια προσπάθεια συνευθύνης η αλήθεια είναι όμως πως την ευθύνη την έχουμε, αλλά σε άλλο πεδίο…

Όσο ευθύνη έχουμε γιατί και η Παιδεία ανήκει στη σφαίρα της κρατικής Εξουσίας…

Οπότε τι να περιμένεις από ένα κράτος που ούτε καν λειτουργεί ως κοινωνία; Ποια Παιδεία να απαιτήσεις όταν ο ίδιος ο δάσκαλος, αρκετές φορές, είναι «όλα για την πάρτη του»;

Χθες, βγήκα πρωί-πρωί μια βόλτα με το σκυλί μου. Ούτε καφέ δεν είχα πιει, οπότε οι αντιδράσεις μου μάλλον ήταν περιορισμένες, για να μην πω, ανύπαρκτες!

Εκεί που προχωρούσα βλέπω μια κοπελιά, μακιγιαρισμένη και ντυμένη να αφήνει πάνω σε ένα κάδο απορριμμάτων μια σακούλα σκουπίδια… Ούτε που έκανε την κίνηση να ανοίξει το καπάκι του!

Γυρίζοντας από τη βόλτα βλέπω τη σακούλα με παρέα… Ένας προφανώς δεύτερος γείτονας θεώρησε ότι ο κάδος ήταν γεμάτος και έβαλε πάνω στο καπάκι του και τη δική του σακούλα…

Με μεγάλη περιέργεια πήγα κοντά να δω… Άνοιξα το καπάκι και είδα πως ο κάδος ήταν σχεδόν άδειος…

Λίγο αργότερα σε δεύτερη βόλτα, σε ένα μικρό αλσάκι, έχοντας πάντα το τετράποδό μου μαζί, ακούω θόρυβο πλάι… Κοιτάζω δεν ήταν τίποτα…

Ο κύριος από τον πρώτο όροφο θεώρησε πρέπον να καθαρίσει τη βεράντα του και να ρίχνει με το φαράσι τα σκουπίδια από πάνω στο δημόσιο χώρο…

Να μην μιλήσουμε γι αυτούς που ρίχνουν φόλες και θειάφι στα παρκάκια και πεζοδρόμια για να αποφύγουν σκυλιά και γατιά…

Προφανώς οι χώροι αυτοί τους ανήκουν…

Βράδυ κατέβαινα ένα δρόμο πλάι στο σπίτι με πάντα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην αριστερή πλευρά. Δεξιά ένα μικρό πεζοδρόμιο το πολύ ενός μέτρου… Βλέπω έναν κύριο να σταματά το αυτοκίνητό του, να κατεβαίνει, να αφαιρεί ένα μεταλλικό Π που είχε «μπήξει» στο πεζοδρόμιο και να παρκάρει πάνω σε αυτό, θεωρώντας πάντα πως το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι του, του ανήκει!

Τρία περιστατικά σε μια περιοχή, σε μια μέρα…

Δεν ξέρω τι ψηφίζουν, ποια μόρφωση έχουν, τι Παιδεία και αν βρίζουν τους πολιτικούς…

Είναι βέβαιο ωστόσο πως δεν πρόκειται με αυτή τη Λογική να πάμε πουθενά…

Οι ίδιοι αυτοί οι άνθρωποι είναι βέβαιο πως θα απαιτήσουν από μένα απόλυτη νομιμότητα, για τον εαυτό τους όμως υπάρχει το «ελεύθερο»…

Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να φωνάξω, να ανοίξω εγώ ο ίδιος τον κάδο και να τα βάλω μέσα, ή να της φέρω τα σκουπίδια στο κεφάλι…

Δεν ξέρω αν στον κύριο με το αυτοκίνητο θα έπρεπε να αφήσω ένα σημείωμα ή να του σκάσω τα λάστιχα…

Δεν έκανα τίποτα από αυτά…

Σκέφτομαι ακόμα που αρχίζει και που τελειώνει η ευθύνη μας…

Σίγουρα πάντως αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι τυχαία πάνω από το κεφάλι μας…

Την ευθύνη μας την έχουμε αλλά, όχι δεν τα φάγαμε όλοι, ούτε όλοι αξίζουμε αυτό το ρεζίλι που ζούμε…

Άντε τώρα σε αυτούς τους ανθρώπους να κάνεις γεωστρατηγική ανάλυση για την Ουκρανία, Οικονομική για το Νομισματικό Σύστημα και Περιβαλλοντική για τις Σκουριές…

Πάντως για ένα είμαι βέβαιος: Κανένας Αντωνάκης, Βαγγελάκης ή Σταυρούκος θα με σώσει…

Τον εαυτό τους κοιτάζουν να σώσουν…

Υ.Γ. Απλές καθημερινότητες και απλές σκέψεις…