Τι κοινό έχουν Συριζαίοι και μνημονιακά ΜΜΕ; – Την Παναρίτη!!!

Τελικά η υπόθεση Παναρίτη μας υπενθύμισε για μια ακόμη φορά ότι το να ασκείς δημοσιογραφία είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Και δεν έχουν άδικο οι πολίτες στην Ελλάδα, αλλά για να είμαι και δίκαιος και ανά τον κόσμο ολόκληρο, που υποστηρίζουν ότι στην πλειοψηφία τους τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι καθοδηγούμενα από πολιτικοοικονομικά συμφέροντα και ασκούν “δημοσιογραφία συμφερόντων”.

Αυτό συνέβη και την υπόθεση του διορισμού της Έλενας Παναρίτη στο ΔΝΤ από τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη.

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση οι αριστεροί Συριζαίοι και όχι μόνο έπεσαν να φάνε τον υπουργό Οικονομικών για την επιλογή του. Μέχρι και επιστολή διαμαρτυρίας συνέταξαν για την απόφαση αυτή του Γιάνη Βαρουφάκη. Και εδώ που τα λέμε ίσως και να έχουν δίκιο. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπροβάλλεται ως η «πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα». Και βεβαίως σε μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει υψηλόβαθμη θέση μια πρώην βουλευτής του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, που μάλιστα επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου είχε μιλήσει υπέρ του πρώτου μνημονίου θεωρώντας το ας μια τολμηρή αρχή.

Πολύ δε περισσότερο σε μια «αριστερή κυβέρνηση» δεν μπορεί να έχει θέση μια τεχνοκράτης γνωστή για τις ακραίες νεοφιλελεύερες απόψεις της κυρίως σε ότι αφορά τις σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις. Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι η κ. Παναρίτη, δεν ήταν μόνο πρώην βουλευτής του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, και κυρίως σύμβουλος του πρώην προέδρου του Περού Αλμπέρτο Φουτζιμόρι το διάστημα 1990-2000, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά τις διφορούμενες εκλογές του 2000 με κατηγορίες αυταρχικότητας, διαφθοράς κυρίως με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το μεγάλο ερωτηματικό είναι γιατί έχουν στην κυριολεξία σκυλιάσει τα «γνωστά» αντιμνημονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έχουν αναγάγει τον διορισμό της Έλενας Παναρίτη στο ΔΝΤ, ως το μείζον θέμα της χώρας.

Μήπως δεν ήταν αυτά που στήριξαν το Γιώργο Παπανδρέου και έκαναν ύμνους για το μνημόνιο;

Μήπως δεν ήταν αυτά που στήριξαν “με νύχια και δόντια” την κυβέρνηση Παπαδήμου;

Μήπως δεν ήταν αυτά που “έκοβαν φλέβες” για την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου;

Και συμπερασματικά μήπως δεν ήταν αυτά τα ίδια «γνωστά» ΜΜΕ , που ακόμη και τώρα εμμέσως πλην σαφώς θέλουν μια νέα συμφωνία εδώ και τώρα χωρίς όρους και προϋποθέσεις , δηλαδή ένα νέο μνημόνιο, γιατί αυτό βολεύει τα αφεντικά τους και τους οικονομικούς τους σχεδιασμούς;

Η επιλογή της Έλενας Παναρίτη να εκπροσωπήσει την χώρα μας στο ΔΝΤ, για τους Συριαζαίους σίγουρα δεν είναι η σωστή αν αναλογιστεί κανείς την προηγούμενη διαδρομή της.

Και για να είμαστε ειλικρινείς δεν είναι σωστή γενικότερα για μια χώρα που παλεύει να πετύχει το καλύτερο για το μέλλον της μέσα σε ένα άκρως εχθρικό γι αυτήν περιβάλλον.

Για τα μνημονικά ΜΜΕ, όμως, γιατί δεν είναι σωστή η επιλογή Παναρίτη;

Ξαφνικά έγιναν αντικειμενικά και είδαν ότι αυτά που πρεσβεύει η κ. Παναρίτη, δηλαδή εν ολίγοις αυτά έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμα και Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν λάθος;

Και για να κάνουμε ένα μικρό άλμα λογικής, τα αντιμνημονιακά ΜΜΕ και Συριζαίοι επιτέλους συμφώνησαν;

Υ.Γ. Η απάντηση, πάντως, είναι απλούστατη. Τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους “ανήκουν” σε οικονομικοπολιτικά συμφέροντα. Έτσι πρέπει με κάθε τρόπο να χτυπούν τους “αντιπάλους” ακόμη και όταν αυτοί κάνουν επιλογές με τις οποίες συμφωνούν.