Η αναβίωση του ναζισμού στην Ουκρανία

Πρόσφατα το Ουκρανικό Κοινοβούλιο ψήφισε δυο νόμους οι οποίοι αφενός εξομοιώνουν τον Κομμουνισμό με το Ναζισμό και αφετέρου αναγνωρίζουν το ρόλο μιας εθνικιστικής οργάνωσης που για μια περίοδο στηριζόταν από τη Ναζιστική Γερμανία.

Με τον πρώτο νόμο απαγορεύεται η «προπαγάνδα υπέρ ολοκληρωτικών καθεστώτων», η αναπαραγωγή της οποίας «προσβάλλει τη μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων τους».

Εκτός από τα σύμβολα του ναζισμού, ο νόμος αυτός θα εφαρμόζεται και στα Κομμουνιστικά σύμβολα όπως αναμνηστικές πλάκες προς τιμή αξιωματούχων του κομμουνιστικού καθεστώτος, ακόμη και τοπωνύμια, ονόματα δρόμων ή επιχειρήσεων που αναφέρονται σε αξιωματούχους του κομμουνιστικού καθεστώτος, σε δραστηριότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος ή στην επανάσταση του 1917 εξομοιώνοντας ουσιαστικά τον Κομμουνισμό με τον ναζισμό.

Συγχρόνως, με ξεχωριστό νόμο, αναγνωρίστηκε ο ρόλος στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, μίας εθνικιστικής οργάνωσης, η οποία για μία περίοδο, στηριζόταν και από τη Ναζιστική Γερμανία.

Οι οργανώσεις και τα κόμματα που παραβιάζουν τον νόμο θα απαγορεύονται ενώ τα πρόσωπα που θα κριθούν ένοχα για αναπαραγωγή ή μετάδοση σοβιετικών ή ναζιστικών συμβόλων, και όσα κυρίως παιανίσουν δημοσίως τον σοβιετικό ύμνο, κινδυνεύουν να καταδικαστούν σε κάθειρξη έως και 10 έτη, βάσει του νέου νόμου.

Η εξίσωση του Κομμουνισμού με τον Ναζισμό συνιστά βάναυση διαστρέβλωση της ιστορίας.

Είναι σαφές ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να απαγορεύσει το κομμουνιστικό κόμμα.

Όμως αυτό αποτελεί όνειδος για την Ευρώπη αν υπολογίσουμε ότι η ειρηνευτική διαδικασία για την εφαρμογή της συμφωνίας του Μινσκ βασίστηκε στην ιδέα μιας πλουραλιστικής Ουκρανίας ανεκτικής σε διαφορετικές φωνές.

Όπως είναι επίσης σαφές ότι οι συγκεκριμένοι νόμοι δεν συνάδουν με τις αξίες ενός πολυκομματικού κοινοβουλευτικού συστήματος και κράτους δικαίου, όπως ορίζονται στην Συμφωνία Σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ουκρανίας.

Όπως έγραψα παραπάνω, στόχος του νομοθέτη είναι ο σοσιαλισμός και η κληρονομιά της ΕΣΣΔ και όχι ο φασισμός που στην ουσία νομιμοποιείται και θριαμβεύει με την αναγνώρισή της εθνικιστικής ουκρανικής ένοπλης οργάνωσης που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς Ναζί.

Οι φασιστικές ομάδες που υποστηρίζουν το καθεστώς του Κιέβου έχουν κυριαρχήσει κατά κράτος όπως και οι ναζιστές δωσίλογοι των Γερμανών.

Αυτές οι απεχθείς νομοθετικές πράξεις αποκαλύπτουν τον εγκληματική ρόλο του καθεστώτος του Κιέβου που ήρθε στην εξουσία μέσω πραξικοπήματος υπό την ηγεσία του Δεξιού Τομέα πριν περίπου ενάμιση χρόνο και εκθέτουν ανεπανόρθωτα τη Δύση που ανερυθρίαστα συνεχίζει να τους υποστηρίζει και να συνεργάζεται μαζί τους.

Το ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου νομιμοποιεί μια οργάνωση συνυπεύθυνη για το Ολοκαύτωμα που σκότωσε πάνω από 6 εκατομμύρια Εβραίους και τη ναζιστική εισβολή στην ΕΣΣΔ, η οποία οδήγησε στο θάνατο 27 εκατομμύρια σοβιετικούς πολίτες.

Η οργάνωση των Ουκρανών εθνικιστών (OUN) ιδρύθηκε το 1929 ως αντι-κομμουνιστική οργάνωση που αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Περιφερειακός καθοδηγητής της κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ο Στεπάν Μπαντέρα, αντικομουνιστής θιασώτης μια ανεξάρτητης Ουκρανίας με εθνοκάθαρση όλων των άλλων εθνικοτήτων.

Μετά τη ναζιστική εισβολή στην ΕΣΣΔ το 1941, η οργάνωση των Ουκρανών εθνικιστών προσφερόταν ως βοηθητική δύναμη των Ναζί και της Βέρμαχτ εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, βοηθώντας στη σφαγή των 200.000 Εβραίων στην περιοχή Volhynia το 1942.

Μετά την ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας η οργάνωση διατηρούσε καλές σχέσεις και συνεργαζόταν με τη CIA με στόχο τη Σοβιετική Ένωση.

Οι κληρονόμοι αυτών των εγκληματιών φασιστών έχουν κινητοποιηθεί με στόχο τη σταθεροποίηση του καθεστώτος, την κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία και φυσικά την κατάπνιξη κάθε διαφορετικής φωνής από την εσωτερική αντιπολίτευση.

Ο δημοκρατικός θρίαμβος του Μαϊντάν κατέληξε σε αναβίωση του Ναζισμού στην Ουκρανία με τις ευλογίες της Δύσης.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της Μαϊντάν μετά από ενάμιση χρόνο.

Στην 70η επέτειο της νίκης επί του ναζισμού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και βλέπουμε πλήρη αναβίωση του ναζισμού και του φασισμού στην Ουκρανία.

Η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος αν θέλουν να διασώσουν την αξιοπρέπεια τους πρέπει να πάρουν θέση τώρα.

Διότι μέχρι στιγμής, υπήρξαν παραπάνω από επιεικείς όσον αφορά στα τεκταινόμενα στην Ουκρανία – υποστήριξαν το Μαϊντάν και όλα όσα ακολούθησαν.

Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τώρα πως θα αντιδράσουν μετά τη νομιμοποίηση της ναζιστικής αυτής οργάνωσης.

Οι μάσκες μοιραία θα πέσουν και θα αποκαλυφθεί ποιος συνεχίζει να στηρίζει σκανδαλωδώς φασίστες στο όνομα μιας υποτιθέμενης δημοκρατίας, κράτους δικαίου και ευρωπαϊκών ιδεωδών.