Ώδινεν Όρος και Έτεκεν Μυν;

Το αρχικό σοκ, το διαδέχθηκε η μαζική κινητοποίηση του συνόλου της κοινωνίας αλλά και του συνόλου των κοινοβουλευτικών και μη, δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα κυβερνητικό μέτρο -ακραίο όπως και όλα τα προηγούμενα βέβαια-, κινητοποιεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Ως άλλος Γιώργος Πεταλωτής όταν εκφωνούσε τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, ο Σίμος Κεδίκογλου ανακοινώνει, σε ζωντανή σύνδεση, από την συχνότητα της ΕΡΤ, το κλείσιμο της. Είναι η πρώτη φορά στη παγκόσμια ιστορία όπου το κλείσιμο ενός κρατικού (ή δημόσιου) μέσου ενημέρωσης γίνεται με αυτόν τον τρόπο. Οι κατακτήσεις των «δυτικών αστικών δημοκρατιών» που συχνά πυκνά επικαλούνται τα μέλη της κυβέρνησης για να αναπαράγουν τα δίπολα και να στηρίξουν το «νόμος και τάξη», αυτή την φορά δεν φαίνεται να τους απασχολούν.

Είναι βέβαια γνωστό ότι, οι δημοκρατικές ελευθερίες και οι κοινωνικές κατακτήσεις τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιούνται ala carte από την κυβέρνηση.

Το σύνολο του «δυτικού κόσμου», ποιεί την ήσσαν ή καταδικάζει το κλείσιμο της ΕΡΤ. Η EBU, τάσσεται αλληλέγγυα με τους εργαζομένους την ΕΡΤ που με υπεράνθρωπες προσπάθειες ξανασηκώνουν το σήμα της «στον αέρα». Οι κρατικές υπηρεσίες, άλλοτε επεμβαίνουν στους περιφερειακούς σταθμούς για να τους κλείσουν και άλλοτε εντέλουν ιδιώτες τεχνικούς, να «δολιοφθορούν» στους πομπούς, προκειμένου να σταματήσει η μετάδοση του σήματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.

Η ΕΡΤ ωστόσο, για πρώτη φορά στην ιστορία της, από Κρατική γίνεται Δημόσια. Η κοινωνία ανταποκρίνεται στην πρόκληση. Συμμετέχει στις συνελεύσεις των εργαζομένων, καθορίζει την θεματολογία των ενημερωτικών εκπομπών.

Ο προαύλιος χώρος του ραδιομεγάρου στη Μεσογείων, κατακλύζεται καθημερινά από χιλιάδες κόσμο, συμπαρίσταται στους εργαζόμενους που εξακολουθούν να εκπέμπουν. Δεκάδες δημοσιογράφοι και τεχνικοί, στηρίζουν το πρόγραμμα με ρεπορτάζ, υλικό, στη σύνταξη ειδήσεων, με εξωτερικά συνεργεία, με την ίδια τους τη ζωή. Ο δημοσιογράφος Αχιλλέας Παναγούλης χάνει τη ζωή του όταν μετά τη βάρδια του στο «Έθνος» πηγαίνει στην ΕΡΤ.

Κινηματογραφικές προβολές, μουσικές συναυλίες, η ΕΡΤ έχει μετασχηματίστεί σε έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης και πολιτισμού για όλους.

Τότε ήταν επίσης και η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, που όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με εξαίρεση φυσικά τις κυβερνητικές (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) βρίσκονται στον ίδιο χώρο, με το ίδιο σύνθημα: Να φύγει το Μαύρο.

Tο σύνολο της κοινωνίας μαθαίνει ότι η ΕΡΤ, δεν είναι μόνο ένα τηλεοπτικό κανάλι και ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αλλά είναι το αρχείο, οι συμφωνικές ορχήστρες, δεκάδες εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα που φροντίζουν να ενημερώνεται και να ψυχαγωγείται κάθε κάτοικος της χώρας απ’άκρη σ’άκρη, αλλά και πέρα από αυτή!

Επέρχεται κυβερνητική κρίση. Το ΠΑΣΟΚ επαναδιατυπώνει την θέση του ότι η ΝΔ αποφασίζει μόνη της χωρίς το ίδιο να παρεμβαίνει όσο θα ήθελε, ενώ η ΔΗΜΑΡ, αποχωρεί από το κυβερνητικό σχήμα διότι δεν είχε ερωτηθεί.

Οι πληροφορίες πάντως που έφταναν στα δημοσιογραφικά γραφεία εκείνες τις ημέρες, ήταν ότι, όταν μία εβδομάδα νωρίτερα είχε τεθεί το θέμα στη συνάντηση των κυβερνητικών εταίρων, ο Φ. Κουβέλης, απέφυγε απλά να το συζητήσει. Στο ίδιο μήκος κύματος, για την ΔΗΜΑΡ, ήταν και το επόμενο διάστημα αφού δεν απέσυρε από το κυβερνητικό σχήμα τους υπουργούς που είχε τοποθετήσει, παρά την μεγαλειώδη της αποχώρηση ενώ έκτοτε δηλώνει συστηματικά «ΠΑΡΟΝ» σε κάθε κρίσιμη κοινοβουλευτική ψηφοφορία.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, έπειτα από προσφυγή των εργαζομένων, αποφαίνεται ότι είναι στη διακριτική ευ καίρια της κυβέρνησης να κλείσει ή όχι την ΕΡΤ, αλλά είναι συνταγματικά υποχρεωμένη να διαθέτει τουλάχιστον ένα δημόσιο τηλεοπτικό και ένα δημόσιο ραδιοφωνικό κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας.

Οι εργαζόμενοι, κέρδισαν για λογαριασμό της ελληνικής κοινωνίας το μαύρο, αλλά έχασαν την ΕΡΤ.

Η κυβέρνηση, κέρδισε 2500 απολύσεις και μία δόση του δανείου που εκκρεμούσε ελέω των 2500 απολύσεων, ενώ τέθηκε υπό αίρεση η συνταγματική της νομιμότητα. Θα την χάσει τελείως, πέντε μήνες αργότερα, όταν θα καταλάβει με τα ΜΑΤ το ραδιομέγαρο, θα ασκήσει βία σε βουλευτές, ενώ νωρίτερα θα είχε θέσει υπεύθυνο για τις διαπραγματεύσεις αποχώρησης και καταγραφής των ενδεχόμενων ζημιών από την παραμονή των εργαζομένων στο ραδιομέγαρο, τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων αντί του παρόντος εισαγγελέα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προέδρου των εργαζομένων.

Μία ημέρα νωρίτερα, η κυβέρνηση είχα παραχωρήσει τα δικαιώματα εκπομπής του ψηφιακού σήματος στους Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, Κυριακού και λοιπούς ιδιοκτήτες των ιδιωτικών καναλιών. Ταυτόχρονα, παράγραφε την είσπραξη των επί 24 χρόνια οφειλόμενων δικαιωμάτων εκπομπής τους.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της μόνης μνημονιακής δέσμευσης της κυβέρνησης που δεν υλοποίησε, το ποσό των δικαιωμάτων εκπομπής των ιδιωτικών καναλιών, αντιστοιχεί περίπου στο 20% της ετήσιας διαφημιστικής δαπάνης. Μιάς διαφημιστικής δαπάνης σε εποχές ευμάρειας και οικονομικής ανάπτυξης.

Σήμερα, εννέα μήνες μετά το κατέβασμα του διακόπτη και το κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας, εξακολουθούμε να μην έχουμε δημόσιο φορέα ενημέρωσης. Το σύνολο της περιουσίας της ΕΡΤ έχει περιέλθει στο υπουργείο Οικονομικών ενώ, έκτοτε, ο υπουργούς για τη δημόσια τηλεόραση (είτε αυτή λέγεται ΔΤ, είτε ΝΕΡΙΤ), Παντελής Καψής, δεν έχει καταφέρει να λύσει τον γόρδιο νομικό δεσμό που προκλήθηκε με τις διάφορες εταιρικές μορφές του νέου σχήματος. Ασυνεπής φυσικά και σε σχέση με τις δημόσιες δεσμεύσεις του, ότι σε 2 μήνες θα εξέπεμπε κανονικό πρόγραμμα. Τραγική ειρωνεία ή διαστροφή της Ιστορίας, ο μόνος νόμιμος, κερδοφόρος και ανεξάρτητος από οικονομικά συμφέροντα ενημερωτικός οργανισμός μέχρι πριν από εννέα μήνες, σήμερα έχει απλήρωτους εργαζόμενους και μηδενικό -λογιστικά τουλάχιστον- τεχνικό εξοπλισμό.

Πολύ φασαρία για το τίποτα λοιπόν ή το σχέδιο ολοκληρώθηκε;