Τελικά, η Ελλάς που ανήκει;

Στην συνάντηση της Γιάλτα, το 1943, ο Τσώρτσιλ είχε επιμείνει να βρίσκεται η Ελλάδα, κατά «90%» στη σφαίρα επιρροής της Δύσης.

Μερικά χρόνια αργότερα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το επιβεβαίωσε, με το περιβόητο «Η Ελλάς ανήκει στη Δύση».

Αν εξαιρέσει κανείς την προεκλογική και μόνο ρητορεία του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1981, όπου τα κυρίαρχα συνθήματα ήταν «Έξω από την ΕΟΚ» και «Έξω από το ΝΑΤΟ», οι επόμενες δεκαετίες κύλησαν με την χώρα μας να αγκιστρώνεται ολοένα και περισσότερο στη Δύση.

Αισίως, φτάσαμε στο 2015 και στην εποχή της αμφισβήτησης όσον αφορά το που ανήκουμε ως κράτος και έθνος.

Πολιτικοί, Οικονομικοί και Διπλωματικοί λόγοι έχουν επιβάλλει την εμπλοκή μας σε μια διαρκή αντιπαράθεση με τη Δύση.

Ανεξαρτήτως των συγκυριών, η χώρα μας ανήκει φύσει και θέσει στην Ευρώπη. Το «διπλωματικό παιχνίδι» του «ανήκω και δεν ανήκω» ανάλογα με την κατάσταση στο εσωτερικό της Ελλάδας, έχει κουράσει τους εταίρους μας.

Αγνοεί η κυβέρνησή μας, ότι εν αντιθέσει με τη Βρετανία, η οποία ανέκαθεν εφαρμόζει το δόγμα «μαζί αλλά και χώρια», κλείνοντας περιστασιακά το μάτι στις ΗΠΑ, η χώρα μας δεν είναι ούτε οικονομική, ούτε στρατιωτική αλλά ούτε και πολιτική δύναμη.

Ας τελειώσει το άκρως επικίνδυνο παιχνίδι λοιπόν, γιατί οι φερόμενοι ως δυνητικοί κηδεμόνες μας, οι Κινέζοι και οι Ρώσοι, δεν αποτελούν ιδανικές λύσεις. Δεν μπορούμε να εξαρτώμεθα από απολυταρχικά κράτη, τα οποία σε μια υποτιθέμενη συστράτευση, θα φερθούν πολύ χειρότερα από τους νυν κηδεμόνες…

Η Ελλάς, ανήκει ακόμα στη Δύση!