Πολιτισμική και βιολογική συρρίκνωση

Η πολιτισμική συρρίκνωση συνιστά νοητική και -εν τέλει- βιολογική συρρίκνωση.

Η συρρίκνωση που υφίσταται μια γλώσσα ή διάλεκτος (language contraction) επιφέρει στην κοινότητα που την χρησιμοποιεί νοητική απίσχνανση και ένδεια, τόσο ως προς τους διαθέσιμους τρόπους έκφρασης, όσο και τους αντίστοιχους επίλυσης ή διερεύνησης νοητικών προβλημάτων.

Αν και κάθε γλώσσα αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται συν τω χρόνω και μαζί με τη ζωή των ανθρώπων που την ομιλούν, εντούτοις η ολοένα και μεγαλύτερη απομάκρυνση από τα πηγαία ύδατα της γλώσσας μοιάζει με το συνεχές, αλλά άσκοπο, μπόλιασμα εύρωστου οπωροφόρου δέντρου.

Αν τώρα, η συρρίκνωση αυτή έρχεται ως συνέπεια, στην πίεση που ασκεί μία ισχυρή γλώσσα εναντίον της απειλούμενης, εξαιτίας της εξουσιαστικής ισχύος της πρώτης έναντι της δεύτερης, τότε η κοινωνιογενής αυτή συμπίεση έχει οικονομικά και πολιτικά αίτια.

Είτε στην πρώτη (ανατροφοδοτούμενη γλωσσική ένδεια), είτε στη δεύτερη περίπτωση (συμπίεση της α’ έναντι της β’ γλώσσας), η συρρίκνωση ΔΕΝ αποτελεί «φυσικό φαινόμενο εμπλουτισμού» ή «φαινόμενο συνήθους κοινωνιογλωσσικής διάδρασης με ..επικοινωνιακές προεκτάσεις», αλλά είναι ο προθάλαμος του τέλους της απειλούμενης γλώσσας. Με άλλα λόγια, η εξουσιαστική επίδραση της πρώτης εις βάρος της δεύτερης στοχεύουν στην εξάχνωση της τελευταίας.

Οι εικόνες αποκεφαλισμού ανθρώπινων σωμάτων, εξευτελισμού ψυχών και η αναπαραγωγή αυτών των πράξεων απίστευτης χυδαιότητας, ωμότητας και κτηνώδους βίας από τα διεθνή ΜΜΕ όχι μόνον αμβλύνουν την ανοχή του κόσμου στη φρικαλεότητα, αλλά εξοικειώνουν τους ανθρώπους σε αυτή την ακραιφνώς βάρβαρη πράξη του ατιμώρητου εκμαυλισμού ψυχών, ιδίως των νέων παιδιών.

Εκεί που ξεχειλίζει το αίμα, εκεί που πέφτουν άψυχα κορμιά δεν έχεις να αντιτάξεις τίποτα. Τίποτα!! Σου μένει είτε να εξοργιστείς σαν από ενστικτώδη αντίδραση, είτε να κλείσεις τα μάτια ηθελημένα. Κι αυτά τα μανιχαϊστικά δίπολα δεν ανήκουν στη σφαίρα της σύνεσης και σωφροσύνης..

Ολόκληρος ο Πολιτισμός του Ανθρώπου, οτιδήποτε δημιούργησε και φρόντισε να αναπτυχθεί με πολύ κόπο και θυσίες η ανθρωπότητα, για να το προτάσσει ως επίτευγμα και να το εσωτερικεύει ως αξία δεν έχουν καμία απολύτως ισχύ απέναντι στην επικράτηση του ωμού ανθρώπινου κρέατος ή στη μαρμαρόσκονη που πνίγει την ατμόσφαιρα των μουσείων της Μοσούλης. Εκεί που –για άλλη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας- δόθηκε ξερά η εντολή: «εις έδαφος φέρειν» και τα αρχαία αγάλματα των 7.500 και πλέον χρόνων αποκεφαλίστηκαν και αυτά με κρύες βαριοπούλες.

Κάθε άγαλμα που αποκεφαλίζεται (χριστιανικό, μουσουλμανικό, βουδιστικό, αιγυπτιακό) πνίγει με τη σκόνη του την ανάσα μας, κάνει τον πολιτισμό του ανθρώπου να πνίγεται, μπήγει στην καρδιά μία σφήνα φόβου και καταστρέφει μερικές περιοχές του εγκεφάλου του σύγχρονου, πολιτισμένου ανθρώπου.

Κάθε βιβλίο που καίγεται (από οποιαδήποτε νέα ιερά εξέταση) καταστρέφει μερικές κρίσιμες σειρές γονιδίων του πολιτισμού του ανθρώπου, που διατρέχουν φυλογενετικά το είδος μας: «Κάψε, σπάσε, κόψε..!!»

Όχι, αγαπητέ μου φίλε. Δεν υπάρχει θεός που να θέλει αυτές τις ωμότητες. Και οι μουσουλμάνοι που επικαλείσαι δεν έχουν καμία σχέση με αυτή τη φρίκη. Ο φανατισμός φταίει, που τον εκθρέψανε -μεταξύ άλλων- οι δυτικοί, η μισαλλοδοξία σου που βαπτίστηκε στα γράμματα που (δεν) έμαθες, στα βιβλία που (δεν) διάβασες, στα ταξίδια σε άλλους τόπους που (δεν) έκανες.

Ο υπέρμετρος εγωισμός θέριεψε, γιατί τόσα χρόνια σου τον χρηματοδοτούσανε κάποια δυτικά και άλλα «κέντρα» και παραχαϊδεύτηκε και έγινε θεριό ανήμερο που απειλεί να καταπιεί τον κόσμο ολάκερο.

Δες ΤΙ σε βάζουν να κάνεις! Δες ΠΩΣ εκών άκων, κάνεις τον κόσμο πιο μικρό, πιο βάρβαρο. Δες ΠΟΣΟ σύντομα έχεις στρέψει όλους τους υπόλοιπους εναντίον σου σε έναν πόλεμο που δεν χρειαζόταν. Δες ΓΙΑΤΙ σε μετέτρεψαν σε αυτόκλητο μάρτυρα μιας επαπειλούμενης (για τους άλλους) και αυτοεκπληρούμενης (για σένα) προφητείας.

Θυμάσαι, φίλε μου, εκείνη την δήθεν αστεία, τότε, θεωρία περί σύγκρουσης των πολιτισμών των Λιούις (1964) και Χάντιγκτον (1993); Άκου τί έλεγε τότε ο τελευταίος:

«Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολιτισμών θα είναι τα πολεμικά μέτωπα του μέλλοντος».

Μην βλέπεις επιφανειακά σαν απολυμασμένος δυτικός ιστορικός κάποιου ..μελλοντικού κλιβάνου. Δες, ως παρατηρητής και άνθρωπος που ζεις ΤΙ ιδέες εμφυτεύθηκαν προσεκτικά, ώστε να διογκωθούν την κρίσιμη εποχή.

Αν επιλέξεις να βάλεις τα πάντα μέσα στο γουδί εκείνου του Αρχαίου Πολέμου (όχι, δεν μιλώ για τις επαίσχυντες Σταυροφορίες των «πολιτισμένων δυτικών» και των συνεχιστών τους, αλλά για τον Πόλεμο στην Ειρήνη του Αριστοφάνη), το ανθρώπινο αίμα μαζί με τη μαρμαρόσκονη δεν θα δώσουν νέα γέννα.

Έλα, αν θέλεις, και ξέχνα το κρεβάτι του Προκρούστη, εκεί που κόβεται ό,τι περισσεύει σύμφωνα με το νομοκάνονα των δογμάτων. Έλα, βγες εκεί που ενώνεται η θάλασσα με τον ουρανό και διάβασε μαζί μας… δυο λέξεις σ’ αρχαία γλώσσα.. «συμφιλείν έφυν», πά’ να πει: «γεννήθηκα για να αγαπώ [μαζί σου]», κι ένα όνομα: «Αντιγόνη»… [θα ‘ταν δεκάξι χρονών, όταν προτίμησε να πεθάνει η ίδια για μια ιδέα. Οι πρόγονοί μου την είπανε «άνθρωπο» […]