Στις 25 Ιανουαρίου ψηφίζουμε όρθιοι ή σκυφτοί…

Στον αστερισμό των εκλογών, υπό την κατάμαυρη σκιά της πολύνεκρης «τρομοκρατικής» επίθεσης στο Παρίσι.

Όλο το σκηνικό είναι καταθλιπτικό, παγιδευμένο, φαλκιδευμένο ποικιλοτρόπως και όλοι εμείς υπό ομηρεία.

Μια ιδιότυπη ομηρεία στην οποία μας άγουν και μας φέρουν δεκάδες προπαγανδιστικά μέσα.

Τα μάτια όλου του δυτικού (και όχι μόνον) κόσμου, είναι στραμμένα επάνω μας. Πόσο μεγάλο άραγε είναι το παγκόσμιο παιχνίδι – στοίχημα, που παίζεται αυτό τον καιρό στην πλάτη μας; Στην πλάτη αυτής της μυριοταλαίπωρης πατρίδας;

Τα υπό αγγλοσαξωνικό έλεγχο ΜΜΕ, εκατέρωθεν του Ατλαντικού, υποστηρίζουν την καθεστωτική αλλαγή στην Ελλάδα. Τα υπό φραγκικό έλεγχο και επιρροή ΜΜΕ της Ευρώπης υποστηρίζουν τη διατήρηση του υφιστάμενου πολιτικού περιβάλλοντος. Η παρασκηνιακή μάχη είναι πολύ μεγάλη, τα συμφέροντα παγκοσμιοποιημένα και η περίοδος εξαιρετικά κρίσιμη.

Τα προβλήματα που για άλλη μια φορά στην ιστορία του ημιαυτόνομου και ημιανεξάρτητου κρατιδίου διογκώθηκαν, ξεκινάνε από τη στιγμή της ίδρυσης του Ελλαδικού κρατιδίου. (Την ίδια ακριβώς στιγμή ξεκίνησε και η συρρίκνωση του Ελληνισμού).

Αγγλικό, γαλλικό και ρωσικό κόμμα με Βαυαρό βασιλιά. Το ρωσικό κόμμα στις ανά το χρόνο μεταλλαγές του συρρικνώθηκε και παγιώθηκε σε ένα ποσοστό πέριξ του 7% που αντιπροσωπεύεται σήμερα κατά το μάλλον ή ήττον στα αριστερά έδρανα της Βουλής.

Το αγγλικό κόμμα, το γαλλικό και ο Βαυαρός βασιλιάς μπορούμε χονδροειδώς έστω να το ορίσουμε σήμερα ως τα ευρωπαϊκά συμφέροντα που σήμερα αντιπροσωπεύονται από την δεξιά πτέρυγα της Βουλής.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή άρχισαν να «βάζουν πόδι» εντός της επικράτειας τα αμερικανικά συμφέροντα, τα οποία εδραιώθηκαν μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς, όμως να νέμονται κατ΄ απόλυτο λόγο την εξουσία.

Η δυσκολία στη νομή της εξουσίας πηγάζει από το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά συμφέροντα είναι εξαιρετικά δικτυωμένα και περιπλεγμένα εδώ και δύο αιώνες στην καρδιά της ελλαδικής ελίτ (sic).

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι τους Ιταλο-Γερμανούς τους διαδέχθηκαν οι Εγγλέζοι οι οποίοι με τη σειρά τους μας μεταπώλησαν στους Αμερικανούς, αυτό, όμως δεν σημαίνει ότι παραιτήθηκαν από τα ερείσματα που διατηρούσαν εντός της ελλαδικής πολιτικής ζωής.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, κατά την ταπεινή μας πάντα άποψη.

Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ποια είναι η άποψη που έχουν της γης οι επιβήτορες για τον ελληνικό λαό.

Σύμφωνα με τους χρηματιστές της Γουώλ Στρητ: «η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Έλληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα» (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010).

Αυτή είναι η ξεκάθαρη άποψη των διεθνών επιβητόρων για τον ελληνικό λαό, αλλά και η άποψη των εδώ επιτηρητών τους.

Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.

Πρέπει να το θυμόμαστε πάντα και ιδιαίτερα τώρα που θα πάμε στις κάλπες.

Να θυμηθούμε τι ακριβώς μας συνέβη την τελευταία τουλάχιστον πενταετία. Ποιοι είναι αυτοί που μας κορόιδεψαν ασύστολα.

Τι μας έταζαν και τι έπραξαν.

Ας αναλογιστούμε ποιοι μας έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν» και ποιοι παρίσταναν τους αντιμνημονιακούς.

Ας αναλογιστούμε τις οβιδιακές τους μεταμορφώσεις.

Την οσφυοκαμψία τους στα έξωθεν κελεύσματα.

Την πονηριά και το θράσος με το οποίο μας αντιμετωπίζουν.

Την αναλγησία με την οποία μας καταδικάζουν.

Και τελικά ας καθίσουμε μπροστά στον καθρέπτη και να κοιτάξουμε το είδωλό μας βαθιά στα μάτια και να αναρωτηθούμε αν ο Αμερικανός χρηματιστής Αμίτ Σαρκάρ έχει δίκιο.

Αποφάσισε Έλληνα πολίτη αν έχουν δίκιο οι ξένοι που σε θεωρούν μαλάκα ή αν θα αντισταθείς. Αν θα σκύψεις τη μέση, όπως οι μέχρι σήμερα πολιτικές σου ηγεσίες ή αν θα αντισταθείς.

Αποφάσισε Έλληνα πολίτη.