Βενιζέλος: Η πολιτική αβεβαιότητα κάνει καχύποπτους τους εταίρους μας

«H εσωτερική πολιτική αβεβαιότητα κάνει καχύποπτους, δύστοκους και άδικους τους εταίρους μας», υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος.

Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Αγορά» ο Ευάγγελος Βενιζέλος,υπεραμύνθηκε της κυβερνητικής πολιτικής και καυτηρίασε τη στάση της αντιπολίτευσης, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση αγωνίζεται να δώσει λύσεις, ενώ η αντιπολίτευση προσδοκά το αδιέξοδο.

Μεταξύ άλλων ο κ. Βενιζέλος να ανέφερε:

«Η διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας είναι όντως δύσκολη και έχει τραβήξει σε μάκρος. Αυτό συμβαίνει γιατί η διαπραγμάτευση γίνεται ταυτοχρόνως και σε τεχνικό και σε υψηλό πολιτικό επίπεδο. Γιατί δεν αφορά μόνο τη λήξη του ισχύοντος προγράμματος, αλλά το θεσμικό πλαίσιο που θα υπάρχει μετά. Αυτό όμως συμβαίνει κυρίως γιατί η εσωτερική πολιτική αβεβαιότητα κάνει καχύποπτους, δύστοκους και άδικους τους εταίρους μας.

Άλλωστε η εικόνα της διαπραγμάτευσης μιλά από μόνη της. Υπάρχει μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης που αγωνίζεται να πείσει εχθρούς και φίλους για δεδομένα και επιτεύγματα που είναι εντυπωσιακά χάρις στις θυσίες του ελληνικού λαού.

Και από την άλλη πλευρά υπάρχει μια ετερόκλητη αντιπολίτευση που εύχεται, προσδοκά και προδικάζει το «αδιέξοδο», δηλαδή την παράταση του μνημονίου και του μηχανισμού της τρόικας.

Προσδοκούν και προδικάζουν αυτό εναντίον του οποίου υποτίθεται ότι αγωνίζονται, αυτό χάρις στο οποίο υπάρχουν πολιτικά, αυτό χωρίς το οποίο δεν μπορούν!

Τεχνικά έχουν δοθεί πλήρεις απαντήσεις. Πολιτικά έχει καταβληθεί τεράστιο κόστος. Οι ρόλοι είναι άλλωστε πάντα μοιρασμένοι άδικα και άνισα. Στη χώρα μας κάποιοι κουβαλούν το βάρος της ευθύνης και κάποιοι άλλοι καταχρώνται της ευκολίας της αντιπολίτευσης .

Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης αγωνιά και θέλει να υπάρξει ασφαλές πλαίσιο. Ένα άλλο μέρος έχει επιλέξει το παιχνίδι με την αβεβαιότητα είτε από εσφαλμένη εκτίμηση, είτε από απόγνωση, είτε και γιατί περιμένει οφέλη από μια καταστροφική εξέλιξη. Υπάρχει όμως και ένα τρίτο μέρος που αξιώνει από τη κυβέρνηση να βρει λύση, αλλά είναι έτοιμο, αμέσως μετά, να την κατακρίνει στο όνομα μιας άλλης καλύτερης συμφωνίας που θα μπορούσε δήθεν να γίνει.

Δεν υπάρχουν όμως περιθώρια ούτε για τεχνάσματα, ούτε για παρεξηγήσεις. Η Πατρίδα μας δικαιούται να αλλάξει θεσμικό πλαίσιο σε σχέση με τους εταίρους της και σε σχέση με τις αγορές. Έχει διαμορφώσει τις προϋποθέσεις με πολύ κόπο και αυτό πρέπει να της αναγνωριστεί. Για να αναγνωριστεί αυτό διεθνώς, πρέπει να γίνει κατανοητό στο εσωτερικό.

Χρειάζεται ενότητα, συναίνεση, καλή πίστη, σοβαρότητα. Έχουμε μπροστά μας το συνταγματικό ορόσημο της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η διαμόρφωση του νέου πλαισίου των σχέσεων μας με τους εταίρους και η εκλογή του ΠτΔ έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Την ανάγκη για υπευθυνότητα και συναίνεση. Οποίος δεν το κατανοήσει αυτό, θα έχει κάνει μεγάλο λάθος στην εκτίμηση του για το τι πραγματικά θέλει ο ελληνικός λαός».