Με χαμηλό ηθικό η γενικευμένη κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου γίνεται όλο και πιο πιθανή

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, επιδιώκει την ταχεία επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας στον συνεχιζόμενο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, θέτοντας ένα φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα 100 ημερών για την ολοκλήρωση αυτής της περίπλοκης πολιτικής πρωτοβουλίας.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο αναλυτή Γκόρντον Χαν, το χρονοδιάγραμμα αυτό στερείται ρεαλιστικής βάσης, καθώς η επιδεινούμενη κατάσταση στο πεδίο της μάχης καθιστά την προοπτική μιας ταχείας συμφωνίας ολοένα και πιο απίθανη.

Η βασική αιτία, κατά τον Χαν, είναι η διαρκώς επιδεινούμενη ικανότητα του ουκρανικού στρατού να συγκρατήσει τις ρωσικές επιθέσεις.

Ο ίδιος εκτιμά πως η κατάρρευση των ουκρανικών αμυντικών γραμμών ενδέχεται να συμβεί πριν από τη λήξη του 100ήμερου ορίου που έχει θέσει ο Τραμπ, κάτι που θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της Ρωσίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Η προοπτική μιας γενικευμένης κατάρρευσης του ουκρανικού μετώπου γίνεται όλο και πιο πιθανή.

Η αμυντική γραμμή της Ουκρανίας, η οποία εκτείνεται από τη Χερσώνα, βόρεια της Κριμαίας, προς τα ανατολικά και στη συνέχεια βόρεια μέσω του Ντόνετσκ, έως το Χάρκοβο και το Σούμι, βρίσκεται υπό έντονη πίεση.

Αν και ορισμένα σημεία της άμυνας ενδέχεται να αντέξουν για μεγαλύτερο διάστημα, ο Χαν θεωρεί απίθανο να διατηρηθούν ανέπαφα καθ’ όλη τη διάρκεια του 2025.

Ο αναλυτής επισημαίνει ότι τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας αυξάνονται σταθερά, ενώ οι απώλειες της Ουκρανίας πολλαπλασιάζονται, ακολουθώντας μια πορεία που είχε διαβλέψει ένα χρόνο νωρίτερα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η ρωσική προέλαση επιταχύνεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς και υπάρχει πιθανότητα οι ρωσικές δυνάμεις να σημειώσουν σημαντικές νέες κατακτήσεις στις όχθες του Δνείπερου ανά πάσα στιγμή.

Παράλληλα, η κατάσταση του ουκρανικού στρατού επιδεινώνεται συνεχώς.

Η στρατιωτική κινητοποίηση έχει οδηγήσει σε σοβαρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, χωρίς όμως να επιτυγχάνει την αποτελεσματική αναπλήρωση των απωλειών στο πεδίο της μάχης.

Οι νεοσύλλεκτοι είναι στην πλειονότητά τους άπειροι, χωρίς εκπαίδευση και με χαμηλό ηθικό, γεγονός που υπονομεύει ακόμα περισσότερο την ανθεκτικότητα των ουκρανικών δυνάμεων.

Σύμφωνα με αναφορές, οι εθελοντές έχουν σχεδόν εκλείψει, ενώ κυβερνητικοί αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι μέχρι την άνοιξη η κατάσταση θα έχει καταστεί μη αναστρέψιμη. Η πλειοψηφία των νέων στρατιωτών είναι είτε μεγάλης ηλικίας είτε στερούνται κινήτρου, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Economist.

Ανώτεροι αξιωματικοί, όπως ο διοικητής του τάγματος μη επανδρωμένων αεροσκαφών της 30ής μηχανοποιημένης ταξιαρχίας της Ουκρανίας, επιβεβαιώνουν ότι η στρατολόγηση του 2024 υπήρξε αποτυχία, καθώς υπάρχουν ελάχιστοι διαθέσιμοι στρατιώτες για την αντικατάσταση των απωλειών.

Η στρατολόγηση πλέον διεξάγεται με βίαιες και καταναγκαστικές μεθόδους.

Ο βουλευτής της ουκρανικής βουλής, Αλεξάντρ Μπακούμοφ, δήλωσε ότι στην περιοχή του Χαρκόβου εφαρμόζονται πρακτικές κράτησης, ξυλοδαρμού και βασανιστηρίων πολιτών για την εξαναγκαστική στρατολόγησή τους.

Δικηγόροι που υπερασπίζονται άνδρες που προσπαθούν να αποφύγουν την επιστράτευση υφίστανται επίσης βίαιες επιθέσεις.

Επιχειρήσεις κλείνουν λόγω της έλλειψης εργατικού δυναμικού, ενώ πολλοί πολίτες μεταναστεύουν στο εξωτερικό υπό τον φόβο της αναγκαστικής κατάταξης.

Οι δυτικές κυβερνήσεις φέρονται να πιέζουν το Κίεβο να επεκτείνει την επιστράτευση σε άνδρες ηλικίας 18-25 ετών, κάτι που θα επιδείνωνε τη δημογραφική κρίση της χώρας, η οποία ήδη έχει χάσει περίπου το 30% του πληθυσμού της λόγω των θανάτων στον πόλεμο και της μαζικής φυγής στο εξωτερικό.

Η διαφθορά αποτελεί ένα ακόμα μείζον ζήτημα.

Ο χαμηλός αριθμός στρατολογημένων και η αποτυχημένη επιστράτευση έχουν προκαλέσει ανισορροπίες στη στρατιωτική δομή.

Οι λεγόμενες «ταξιαρχίες-ζόμπι» ή «χάρτινες ταξιαρχίες» δημιουργούνται μόνο για να παρουσιάζονται ως οργανωμένες μονάδες, διευκολύνοντας τη διαφθορά, καθώς οι διοικητές καρπώνονται τους μισθούς των ανύπαρκτων στρατιωτών.

Το φαινόμενο των λιποταξιών έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2024, είχαν καταγραφεί πάνω από 100.000 περιπτώσεις λιποταξίας, αριθμός που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 10% του ουκρανικού στρατού, με δεδομένο ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε πρόσφατα πως το στράτευμα αριθμεί 800.000 άνδρες.

Το φαινόμενο αυτό είχε αγνοηθεί από τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης επί τρία χρόνια, ωστόσο πλέον είναι αδύνατο να αποσιωπηθεί.

Στρατιωτικοί και πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν περιστατικά ολόκληρων μονάδων που εγκαταλείπουν το μέτωπο.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η φυγή μιας ολόκληρης ταξιαρχίας 1.000 ανδρών, οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί στη Γαλλία, αλλά εγκατέλειψαν τις θέσεις τους αμέσως μετά την άφιξή τους στο πεδίο της μάχης.

Αυτή η κατάσταση υποδηλώνει πως η δημιουργία νέων ταξιαρχιών συχνά αποτελεί μέρος διεφθαρμένων πρακτικών, αντί για πραγματική ενίσχυση των ουκρανικών δυνάμεων.

Η γενικευμένη κατάπτωση του ηθικού αντανακλάται και στην άρνηση των στρατιωτών να υπακούσουν σε επιχειρησιακές εντολές που θεωρούνται αποστολές αυτοκτονίας.

Οι αναφορές για ολόκληρες μονάδες που παραδίδονται ή υποχωρούν ανεξέλεγκτα πληθαίνουν.

Οι στρατιώτες και οι οικογένειές τους απαιτούν τη θέσπιση κανονισμών για τακτικές εναλλαγές των στρατευμάτων, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται τις οικογένειές τους, αλλά καμία τέτοια πρωτοβουλία δεν φαίνεται να προχωρά.

Η κατάσταση στο ουκρανικό στράτευμα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, με τις αντοχές των δυνάμεων να δοκιμάζονται, ενώ η στρατιωτική ηγεσία αγωνίζεται να διατηρήσει τον έλεγχο στο πεδίο της μάχης.