WOKE – Στην εποχή της «ρευστοποίησης»

«ρευστοποιώ: 1. μετατρέπω μια στερεά ύλη (σώμα) σε ρευστή• (πρβ. υγροποιώ). 2. (μτφ.) μετατρέπω σε ρευστό χρήμα (ανταλλάσσω με ρευστό χρήμα) ένα περιουσιακό στοιχείο, ένα εμπορεύσιμο είδος, ένα χρηματιστηριακό τίτλο κτλ. ρευστοποίηση: η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του ρευστοποιώ. 1. μετατροπή στερεάς ύλης σε ρευστή. 2. μετατροπή περιουσιακού στοιχείου, εμπορεύματος κτλ. σε ρευστό χρήμα». Λεξικό Τριανταφυλλίδη.

Ομολογώ την αμαρτία μου. Με την woke κουλτούρα δεν είμαι εξοικειωμένος.

Δεν ανήκω στους «αφυπνισμένους». Αν έπρεπε να δηλώσω τοποθέτηση θα έλεγα ότι μάλλον είμαι αντίθετος παρά επιφυλακτικός.

Γι’ αυτό απόρησα όταν διάβασα σε άρθρο, επαγγελματία αρθρογράφου της Καθημερινής, την αναφορά σε «ρευστοποίηση των φύλων»!

Έτυχε μάλιστα λίγες μέρες μετά να διαβάσω, σε άλλον επαγγελματία αρθρογράφο της ίδιας εφημερίδας, τον όρο «επιλογή φύλου»!

Όχι προγεννητικά αλλά «κατόπιν εορτής».

Κάτι ας πούμε όπως ο επαγγελματικός προσανατολισμός.

Εκθέτεις τις επιλογές στο παιδί και αυτό επιλέγει.

Θέλει να γίνει γιατρός, μηχανικός, οικονομολόγος, ή κομμωτής;

Έτσι, σε κάποια ηλικία, παρουσιάζεις στο παιδί τις επιλογές.

Ή καλύτερα, πιο ορθόδοξα, αγοράζεις στον Γιαννάκη ένα τόπι και μια κούκλα.

Του φοράς Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή παντελόνια και Τρίτη, Πέμπτη φούστες και γοβάκια.

Τον βάζεις στην ομάδα ποδοσφαίρου αλλά του κάνεις και μαθήματα μπαλέτου.

Για να διαλέξει αν θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής ή μπαλαρίνα.

Φαντάζομαι τον μυστακοφόρο εκδορέα Μανώλη, με τα έξη παιδιά σε ηλικία σαράντα ετών να αρχίσει να «ρευστοποιείται».

Να έχει ονειρώξεις με τον Μιχαλιό και τον Κωνσταντή.

Και αφού τα όνειρά του πάρουν σάρκα και οστά, αφού απολαύσει την νέα, «ρευστή» εκδοχή του, στα πενήντα του να αρχίσει πάλι να «στερεοποιείται».

Να ξαναγυρίζει στην αγκαλιά της Κατίγκως.

Αλλά, αναρωτιέμαι, αν η επιλογή δεν είναι της φύσης (με τις αποδεκτές και σεβαστές παρεκκλίσεις της) και της βιολογίας, αν είναι θέμα ηθικής και κουλτούρας -και αν αυτές οι τελευταίες είναι υπό ριζική αναθεώρηση- τι είναι εκείνο που εμποδίζει τον έρωτα μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού;

Αν είναι μόνο θέμα ηθών μήπως απλώς δεν ήρθε η ώρα να επεκταθεί η woke culture και σε αυτό το πεδίο; Μήπως θα γυρίσουμε στην εποχή των Φαραώ;

Η εποχή της «αφύπνισης» όμως δεν περιορίζεται στην «ρευστοποίηση» των σεξουαλικών φύλων, ούτε στο πεδίο της «επιλογής» τους.

Φαίνεται ότι η«”αφύπνιση πολιτικών φύλων» και πολιτικών «ιδεολογιών και αφηγημάτων» είναι πολύ πιο διαδεδομένη και η ρευστοποίηση τους έχει γίνει του συρμού για το πολιτικό προσωπικό.

Το φαινόμενο της «πολιτικής αφύπνισης» είχε προηγηθεί. Πρωτοπορία το ΠΑΣΟΚ που σε μια δεκαετία από το «έξω οι βάσεις του θανάτου» προσγειώθηκε στον Σημιτικό «εκσυγχρονισμό» και στο «ευχαριστούμε τους Αμερικάνους».

Από τον αγώνα κατά του καπιταλισμού κατέληξε «ομόκλινο» με παλιά και «Νέα Τζάκια».

Ο αριστερισμός της παιδικής ηλικίας περνώντας από τα ευρωπαϊκά σαλόνια προσγειώθηκε στα «πουπουλένια ανάκλιντρα» των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Μετά αφού οδήγησε την χώρα στα μνημόνια ξαναθυμήθηκε την Αριστερά της νιότης του και η πλειονότητα στελεχών και ψηφοφόρων του την αναζήτησε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τελικά, όμως, η πολιτική «ρευστοποίηση» είναι σαν επιδημική ασθένεια, κολλητική.

Επεκτάθηκε και «διευρύνθηκε» με πρωτοφανείς μετοικεσίες.

Πρώην εταίροι του Κ. Πλεύρη έγιναν «κολλητοί» με πρώην συντρόφους του Χαρίλαου.

Το σοσιαλιστικό άστρο της Εύης την οδήγησε στη θαλπωρή του νέου «Προοδευτικού Κέντρου». Μάταια Δαλιανίδης, από το 1969, προειδοποιούσε: «Ξύπνα Βασίλη»!