Ιορδάνης Πουλκούρας: Η δημιουργία του Τεκτονισμού στην Ελλάδα (βίντεο)

Το Tribune αναδημοσιεύει την ομιλία του Επίτιμου Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Ιορδάνη Πουλκούρα, 33°, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 14/8/24 στην Ακαδημία του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου Βαθμού με θέμα «Η δημιουργία του Τεκτονισμού στην Ελλάδα».

Η ομιλία αυτή αποτελεί ένα πολύτιμο ιστορικό αρχείο που φωτίζει τις απαρχές του Τεκτονισμού στη χώρα μας και αναδεικνύει τον ρόλο του στη διαμόρφωση της Ελληνικής κοινωνίας.

Από τα Μεγάλα Συντάγματα στην ίδρυση του Τεκτονισμού και του Αρχαίου Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου δια την Ελλάδα (1782- 1872)

Διάλεξη του επ. ΥΜΤ Ιορδάνη Πουλκούρα 33° στην Ακαδημία του ΑΑΣΤ, την 14 Αυγούστου 2024.

Τα Μεγάλα Συντάγματα του Μπορντό (Bordeaux) του 1762 και του Βερολίνου του 1786 θεμελιώνουν την δομή του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.

Την ίδια εποχή, στα τέλη του 18ου αιώνα αναπτύσσεται και ο Τεκτονισμός στην υπόδουλη ακόμα Ελλάδα, συμβάλλοντας με τη δυναμική και τις ιδέες του στο αίτημα της ελευθερίας και στη γέννηση του σύγχρονου έθνους – κράτους.

Υπήρξαν αρκετές μεμονωμένες Στοές που ανέπτυξαν αξιόλογη δράση –σχεδόν όλες Σκωτικές- αλλά για την οικονομία της συζήτησης μας δεν θα αναφερθούμε καθόλου σε αυτές.

Θα περιγράψουμε αρκετά συνοπτικά,

1- Τις Στοές των Επτανήσων και της Ιονίου Πολιτείας

2- Τις Στοές των μεγάλων πόλεων της Ανατολικής Μεσογείου, Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη κλπ. Και,

3- την ίδρυση της πρώτης Μεγάλης Στοάς στο ελεύθερο νέο ελληνικό κράτος και την συγκρότηση της πρώτης της διοίκησης ταυτόχρονα με την ίδρυση του ελληνικού Υπάτου Συμβουλίου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο Τεκτονισμός στην Ηπειρωτική Ευρώπη εισήχθη και αναπτύχθηκε κατ’ αρχάς από τους Σκωτζέζους Ιακωβίτες, τους οπαδούς δηλαδή του εκθρονισμένου Ιακώβου Στιούαρτ.

Ακολούθησαν τον έκπτωτο βασιλιά στην εξορία του στο Παρίσι στα τέλη του 17ου αιώνα και από εκεί άρχισαν να ιδρύουν Στοές μεταφέροντας την Σκωτική τεκτονική παράδοση στη Γαλλία και κατόπιν στην Γερμανία.

Οι ανώτεροι (πέραν της Συντεχνίας, δηλαδή και του Διδασκάλου ) βαθμοί ονομάζονται από την πρώτη στιγμή και από όλους – χωρίς εξαίρεση – «Σκωτικοί».

Οι κύριοι Σκωτικοί μυητικοί μύθοι και των Εκλεκτών, υπάρχουν ήδη από το 1750 όμως, οι Σκώτοι τέκτονες δεν έχουν μια κεντρική διοίκηση.

Έτσι αναπτύσσονται οι λεγόμενες Σκωτικές Μεγάλες Μητέρες Στοές στο Παρίσι, το Μπορντό, τη Μασσαλία, τη Λυών και το Βερολίνο μεταξύ άλλων, κάθε μια εκ των οποίων αναπτύσσει τους παρόμοιους μυητικούς μύθους με διαφορετικό τρόπο, δηλαδή σε 7, 11 ή περισσότερους βαθμούς.

Πολύ ποιητικά τα Μεγάλα Συντάγματα του Βερολίνου μας περιγράφουν τους διαφορετικούς «Τύπους του Σκωτικού Συστήματος, των οποίων οι διδασκαλίες»… υπήρξαν «κλάδοι ενός και του αυτού δέντρου» και ενώθηκαν για να συναποτελέσουν τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο.

To 1764 ιδρύθηκε το πρώτο καθαρά ιπποτικό Σκωτικό σύστημα με την Ναϊτική παράδοση, η Αυστηρά Τήρηση από τον Βαρόνο Φον Χούντ.

Ακολουθώντας την παλαιά Ιπποτική παράδοση διατήρησαν την διαίρεση της Ευρώπης στις μεσαιωνικές περιφέρειες (οι Γλώσσες, όπως τις λεν ακόμα στη Ρόδο, που δηλώνουν τις 7 πρώτες εθνικές ομάδες που μετείχαν στις σταυροφορίες, και ήταν: Προβηγκίας, Ωβέρνης, Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Αγγλίας και Ισπανίας).

Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας ξεκινώντας από τα Επτάνησα.

Η πρώτη Στοά που ιδρύθηκε είναι η Στοά Beneficenza (Bienfaisance) της Κέρκυρας.

Λέγεται ότι ιδρύθηκε αρχικά το 1740 με πρώτο Σεβάσμιο τον Προβλεπτή της Ενετικής Πολιτείας.

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν και είναι αρκετά περίεργο ο ίδιος ο Προβλεπτής να ηγείται σε τεκτονική στοά 2 χρόνια μετά την καταδίκη του τεκτονισμού με την βούλα του Πάπα Κλήμη.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν υπήρξε, σύντομα ανέστειλε τις εργασίες της.

Την 13η Ιουνίου 1782 η Μεγάλη Σκωτική Μητέρα Στοά της Βερόνας εν Ανατολή Παδούης (Πάδοβας), η οποία ήταν εξηρτημένη από το Σκωτικό Διευθυντήριο της Λυών, με εγκριτικό πίνακα επικυρώνει την αίτηση ίδρυσης της Beneficenza με αναδρομική ισχύ από την ημερομηνία της αίτησης που ήταν 30 Αυγούστου 1781.

Αυτή η Μεγάλη Στοά ασκούσε την Αυστηρά Τήρηση.

Με την ιπποτική διαίρεση τα Επτάνησα ήταν μέρος της Ιταλίας (που τότε δεν ήταν η ενιαία χώρα που σήμερα γνωρίζουμε αλλά ήταν διαιρεμένη σε 6-7 κρατίδια) και η Λυών είχε την εποπτεία της περιοχής.

Ο Πρόεδρος της Ιταλικής Μητρικής Μεγάλης Στοάς που χορήγησε την ιδρυτική χάρτα ήταν ο διάσημος στην εποχή του ακαδημαϊκός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάδοβα γιατρός Κόντε Carbouri.

Ο αδελφός μας Ανδρέας Ριζόπουλος ήταν εκείνος που ταυτοποίησε τον Κόντε Carbouri με τον Μάρκο Χαρβούρη που είχε γεννηθεί στην Κεφαλονιά.

Διάσημος επιστήμονας αλλά και διάσημος τέκτονας του οποίου τη γνώμη επιζητούσαν οι τέκτονες της Ευρώπης αλλά και οι Πεφωτισμένοι της Βαυαρίας.

Γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για τη δράση του από τα αρχεία της Αστυνομίας της εποχής που τον παρακολουθούσε συνεχώς καθώς Σκώτοι Ιακωβίτες, Αυστηρά Τήρηση και Γερμανοί Πεφωτισμένοι ήταν σταθερά ύποπτοι για συμμετοχή στα επαναστατικά κινήματα που έβραζαν εκείνο τον αιώνα σε ολόκληρη την Ευρώπη και οδήγησαν στην γέννηση των σύγχρονων εθνικών κρατών.

Οφείλω να προσθέσω ότι ο αδελφός του, Μαρίνος Χαρβούρης υπηρέτησε στον Ρωσικό στρατό συνεργαζόμενος με έναν άλλο σπουδαίο Κεφαλλονίτη στρατιωτικό και τέκτονα, τον στρατηγό της αυτοκρατορίας Πέτρο Μελισσηνό.

Ο Μελισσηνός ίδρυσε τον πρώτο καθαρά Ρωσικό τεκτονικό Τύπο, επίσης επηρεασμένο από την ναϊτική ιπποτική παράδοση.

Είναι μια πληροφορία που είχα δώσει πριν από αρκετά χρόνια στον Λέανδρο με την παράκληση να μην αναθέσει απλά στον Πολυχρόνη μια μετάφραση των Τυπικών του Μελισσηνού αλλά αν βρει χρόνο να ασχοληθεί βαθύτερα με το έργο του. Σκεφθείτε, δυο Κεφαλλονίτες του 18ου αιώνα, ο Χαρβούρης στην Ιταλία και ο Μελισσηνός στη Ρωσία, συνεργάζονται και είναι αυτοί οι Έλληνες που θα αναπτύξουν τον ιπποτικό σκωτικό τεκτονισμό ο καθένας στη χώρα του και είναι εξ ίσου δυναμικά ενεργοί στο μεταβαλλόμενο πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον της εποχής τους.

Σίγουρα ένα κεφάλαιο που αξίζει κάποτε να ερευνηθεί διεξοδικά, πιθανόν αν υποστηρίζαμε με μια υποτροφία έναν νέο ερευνητή σε με μια διδακτορική μελέτη.

Συνεχίζουμε.

Τον Ιούνιο του 1782 όπως είπαμε ιδρύθηκε η Beneficenza, τον επόμενο μήνα Ιούλιο του 1782 στο Wilhelmsbad ο Βιλερμόζ καταργεί την Αυστηρά Τήρηση και την απορροφά στον Μεταρρυθμισμένο Σκωτικό Τύπο (Rite écossais rectifié).

Οι Κερκυραίοι αδελφοί ακολουθούν και μαζί σχεδόν με την ίδρυση της Beneficenza βρίσκουμε να λειτουργεί Περιστύλιο Σκώτων Διδασκάλων, του πρώτου από τους Ανώτερους Σκωτικούς Βαθμούς που εργαζόταν με τον Μεταρρυθμισμένο Τύπο (Rite écossais rectifié), και το όνομα του Περιστυλίου είναι, Σκωτική Επιτροπή Comite Ecossaise.

Υπήρξαν όμως και άλλες Στοές στα Επτάνησα οι οποίες ή ήταν εξηρτημένες από άλλη Σκωτική Μητέρα Στοά ή επέλεξαν να διατηρήσουν την δική τους Σκωτική Παράδοση και να μην ακολουθήσουν τον Μεταρρυθμισμένο Σκωτικό Τύπο.

Κα έτσι φτάνουμε σε έναν μεγάλο Έλληνα πολιτικό και τέκτονα, τον Διονύσιο Ρώμα.

Γενικός Πρόξενος της Βενετίας στο Μωριά και στη Ρούμελη, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής για την ψήφιση του Επτανησιακού Συντάγματος, στη συνέχεια Πρύτανης της Κέρκυρας και μετά Γερουσιαστής.

Ο έλεγχος της Επτανήσου Πολιτείας έχει περάσει από το 1807 στη Γαλλία του Ναπολέοντα.

Ο Βοναπάρτης χρησιμοποιεί τον τεκτονισμό ως εργαλείο της εξουσίας του και υποχρεώνει τις διαφορετικές Μεγάλες Στοές να υπαχθούν στη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας όπου Μέγας Διδάσκαλος αναλαμβάνει ο αδελφός του, Λουδοβίκος Βοναπάρτης.

Να σημειώσουμε επίσης ότι το Μητρικό Ύπατο Συμβούλιο έχει ήδη ιδρυθεί στο Τσάρλεστον [ΗΠΑ] το 1801, και από εκεί ο de Grasse-Tilly έφτασε στη Γαλλία το 1804 και ίδρυσε το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Προσχώρησε στην ένωση υπό τον Βοναπάρτη με την διαβεβαίωση ότι θα σεβαστούν την ανεξάρτητη εξουσία του Υπάτου Συμβουλίου.

Όμως μετά την ίδρυση από την Μεγάλη Ανατολή του Συμβουλίου των Τύπων (Grand Directoire des Rites) καταλαβαίνει ότι στόχος είναι η υποβάθμιση και η χειραγώγηση του Ύπατου Συμβουλίου –το οποίο για να είναι κανονικό πρέπει να είναι Κυρίαρχο και Ανεξάρτητο (Sovereign and Independent)- και μπροστά στην παραβίαση της Πράξης Ένωσης και του μεταξύ τους Κονκορδάτου ανεξαρτητοποίησε το Ύπατο Συμβούλιο και αποχώρησε από το Συμβούλιο των Τύπων.

Για να επανέλθουμε στο θέμα μας… ο Ρώμας πηγαίνει στο Παρίσι με αφορμή την γέννηση του παιδιού του Ναπολέοντα για να ευχηθεί επίσημα.

Ζητά και υπαγάγει τις Κερκυραϊκές Στοές Beneficenza και Φιλογένεια υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής, λαμβάνοντας την άδεια να λειτουργήσει ως Περιφερειακή Μεγάλη Στοά με το δικαίωμα να ιδρύει στοές στα Επτάνησα.

Ταυτόχρονα και λειτουργώντας ως πολιτικός και Έλληνας πατριώτης διευκρινίζει ότι το όνομα της στοάς Φιλογένεια σημαίνει φίλος του γένους των Ελλήνων που είναι υπόδουλοι στους Οθωμανούς.

Αν έχει αντίρρηση η Μεγάλη Ανατολή είναι πρόθυμοι να αλλάξουν το όνομα.

Οι Γάλλοι δεν έχουν καμία αντίρρηση, αντιθέτως μάλιστα συμφωνούν απόλυτα, και έτσι 10 χρόνια πριν την έναρξη της ελληνικής Επανάστασης ο Τεκτονισμός είναι ο πρώτος ευρωπαϊκός θεσμός που επίσημα αναγνωρίζει το υπόδουλο ελληνικό γένος χάρη στον Διονύσιο Ρώμα.

Ο δαιμόνιος πολιτικός βέβαια δεν σταματά εδώ.

Μετά το 1815 η κυριαρχία των Επτανήσων φεύγει από τους Γάλλους και υπάγονται στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Εκεί ο γιος του βασιλιά, ο Δούκας του Σάσεξ είχε αναλάβει Μέγας Διδάσκαλος των Τεκτόνων, είχε ήδη ενώσει τις διαφορετικές Μεγάλες Στοές της Αγγλίας στην Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και αφιέρωσε τη ζωή του στην οργάνωση του Τεκτονισμού και των διαφορετικών του Σωμάτων στην Βρετανική Αυτοκρατορία.

Ο Ρώμας λοιπόν αποφασίζει να διαρρήξουν τις σχέσεις τους με τους Γάλλους, να μετατρέψουν την Περιφερειακή Μεγάλη Στοά σε ανεξάρτητη με το όνομα, Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, έξη χρόνια πριν την έναρξη της Επανάστασης.

Ζήτησε επίσημα την αναγνώριση από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας προσφέροντας τη θέση του Μεγάλου Διδασκάλου στον Δούκα του Σάσεξ.

Το αίτημα έγινε αμέσως δεκτό και έτσι η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος αναγνωρίστηκε και από τους Άγγλους επίσης προ της έναρξης της ελληνικής επανάστασης, ο δε Δούκας απεδέχθη επίσημα και τον τίτλο του Μεγάλου Διδασκάλου μετά από 8 χρόνια, στις 9 Δεκεμβρίου του 1823, αφού η Επανάσταση στην Ελλάδα είχε πλέον εδραιωθεί.

Τον διατήρησε μέχρι τον θάνατό του και στη συνέχεια πέρασε στον διάδοχό του, Κόμη του Ζέτλαντ, ώσπου οι Επτανήσιοι έπαψαν να λειτουργούν την Μεγάλη τους Στοά το 1857.

Ποιο είναι το ενδιαφέρον στοιχείο στην επίσημη επικοινωνία των Κερκυραίων αδελφών με την Αγγλική Μεγάλη Στοά;

Το συμβούλιο που αποφασίζει την πρόταση και την αποδοχή της σύνδεσης με την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, δεν είναι συμβούλιο Συμβολικών Στοών.

Είναι το Σκωτικό Ροδοσταυρικό Υπέρτατο Περιστύλιο καθώς εκείνη την εποχή είναι το ανώτατο τεκτονικό εργαστήριο που εδρεύει στην Κέρκυρα.

Προσέξτε, η τεκτονική κανονικότητα όπως τη γνωρίζουμε σήμερα παγιώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

Τότε, στις αρχές του 19ου αιώνα, οι ανώτεροι βαθμοί ήταν οι Σκωτικοί και ως τέτοιοι γίνονταν αποδεκτοί από όλους.

Η αποδοχή λοιπόν της μετατροπής της Περιφερειακής Μεγάλης Στοάς σε ανεξάρτητη με το όνομα Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος αποφασίστηκε όπως μας πληροφορούν τα Πρακτικά της εποχής, την 26η ημέρα του 2ου μήνα (δηλαδή σκωτικά μιλώντας του Απριλίου) του έ.φ. 5816 από ποιόν;

Από το «Υπέρτατο Επαρχιακό Περιστύλιο προσαρτημένο στη Σκωτική Μεγάλη Επαρχιακή Στοά του Σκωτικού Φιλοσοφικού Δόγματος του Αγίου Ιωάννη της Σκωτίας υπό το διακριτικό τίτλο Αγαθοεργία και Φιλογένεια Ηνωμέναι στην Ανατολή της Κέρκυρας».

Όποιος ενδιαφέρεται για μια βαθύτερη έρευνα μπορεί να βρει τα κυριότερα σχετικά πρακτικά της εποχής στο βιβλίο του Κρατ. αδελφού μας Ανδρέα Ριζόπουλου με τίτλο, Τεκτονικά Ανάλεκτα.

Αφήνουμε τα Επτάνησα και περνάμε στις Ανατολικές ακτές της Μεσογείου.

Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο 18ος αιώνας είναι η εποχή των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών.

Γεννιούνται τα κράτη έθνη και με τους αγώνες χειραφετείται η αστική τάξη, νέοι επιστήμονες που δεν ανέχονται στην έρευνα τους τους περιορισμούς της καθολικής Εκκλησίας και έμποροι που αποκτούν την δική τους δύναμη που δεν εξαρτάτε από κανένα άρχοντα, ευγενή ή ηγούμενο.

Όλοι αυτοί βρίσκουν στον τεκτονισμό μια πηγή έμπνευσης και ενθάρρυνσης, μια αδελφότητα που ενθαρρύνει και υποστηρίζει με πάθος το όραμα του νέου κόσμου που διεκδικούν.

Έτσι οι πρώτες στοές στην περιοχή (Χαλέπι, Κωνσταντινούπολη) δημιουργούνται το 1744 από τον σκωτσέζο Alexander Drummond ο οποίος μάλιστα ήταν και ο πρώτος που έλαβε τον τίτλο του Περιφερειακού Μεγάλου Διδασκάλου από την Μεγάλη Στοά της Σκωτίας.

Η περιοχή είναι εμπορικό σταυροδρόμι των Ηπείρων και έχει τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον.

Ο Drummond εκπροσωπούσε την Levant Company που ήλεγχε τα εμπορικά συμφέροντα της Βρετανίας στην περιοχή και επίσημα είχε τον τίτλο του Προξένου.

Όμως εμάς σήμερα μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δράση της ανταγωνίστριας γαλλικής εταιρείας της Societe Francaise d΄ Orient που με έδρα την Μασσαλία εξαπλώνεται στα ίδια μέρη.

Στην Μασσαλία δρα η Μεγάλη Σκωτική Μητέρα Στοά της Μασσαλίας του Αγίου Ιωάννη της Σκωτίας ‘Saint-Jean d’Ecosse’, η οποία είχε ιδρυθεί από Σκώτους Ιακωβίτες και ασκούσε ένα Σκωτικό σύστημα επτά βαθμών.

Μετά το 1751 ιδρύουν στοές στην Κωνσταντινούπολη ‘Saint-Jean d’Ecosse de la Parfaite Union/ Άγιος Ιωάννης της Σκωτίας της Τέλειας Ένωσης’, στη Θεσσαλονίκη ‘Saint-Jean d’Ecosse de l’Amitié/ Άγιος Ιωάννης της Σκωτίας της Φιλίας’ και στη Σμύρνη ‘Saint-Jean d’Ecosse des Nations Réunies/ Άγιος Ιωάννης της Σκωτίας των Επανενωμένων Εθνών, καθώς και περιστύλια ανώτερων βαθμών.

Οι Έλληνες φοιτητές, επιστήμονες και επιχειρηματίες μετέχουν ενεργά σε αυτές.

Με την επανάσταση διακόπτουν τη λειτουργία καθώς κυρίως οι Σμυρνιοί θεωρούνται ύποπτοι συμμετοχής στα επαναστατημένα νησιά, Χίο και Ψαρρά.

Το 1824 επαναλειτουργούν αλλά η Σκωτική Μεγάλη Μητέρα Στοά της Μασσαλίας έχει υπαχθεί στην Μεγάλη Ανατολή.

Η αίτηση αναγνώρισης με ημερομηνία 25 Φεβρουαρίου 1824 βεβαιώνει ότι εκτός της συμβολικής Στοάς Nations Reunies υπήρχε στην Σμύρνη και το Σκωτικό Υπέρτατο Περιστύλιο των Φιλαδελφων (Philadelphes) το οποίο επίσης αναγνωρίζεται και επαναλειτουργεί.

Ποιο είναι τώρα το ενδιαφέρον στοιχείο; Είπαμε ότι όλος ο αστικός πολιτισμός της εποχής αναπτύσσεται σε αυτά τα μέρη, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη.

Η Αθήνα είναι ένα άσημο χωριό που θα αναπτυχθεί πολύ αργότερα.

Μέχρι σήμερα στο Τυπικό μας του 9ου βαθμού έχουμε μια μοναδική ιδιαιτερότητα, περιγράφονται κάποια θηρία που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο Τυπικό άλλης χώρας.

Αν ερευνήσουμε λίγο βαθύτερα θα δούμε ότι είναι κατά λέξη αντιγραφή από το ανάλογο Τυπικό του 18ου αιώνα της Μεγάλης Σκωτικής Μητέρας Στοάς της Μασσαλίας.

Οι Έλληνες αδελφοί της Σμύρνης της Θεσσαλονίκης ή της Κωνσταντινούπολης του 18ου και 19ου αιώνα το χρησιμοποιούσαν και το αγαπούσαν οπότε όταν ιδρύθηκε επίσημα ο Τεκτονισμός στο νέο Ελληνικό κράτος καθώς αποτελούσαν μέρος του πιο δυναμικού οικονομικού και πολιτισμικού στοιχείου, προσφέραν μαζί και την παράδοση που γνώριζαν.

Και από εκεί έφτασε μέχρι τις μέρες μας και είναι απολύτως θεμιτό και αποδεκτό καθώς ο Τεκτονισμός είναι πρώτα απ’ όλα , παράδοση και ασκώντας αυτό το Τυπικό, εμείς, συντηρούμε αδιάσπαστα μια σκωτική παράδοση δυόμιση αιώνων.

Και έτσι φτάνουμε στην ίδρυση της πρώτης Μεγάλης Στοάς και του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου στο νέο ελληνικό κράτος.

Το 1857 αναστέλλεται η λειτουργία της Γαληνοτάτης Μεγάλης Στοάς των Επτανήσων και την ίδια χρονιά φαίνεται να λειτουργούν στην ελεύθερη Ελλάδα επτά στοές υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας.

Γιατί υπό την Ιταλία και όχι την Γαλλία ή την Αγγλία;

Πιθανόν γιατί οι δυο τελευταίες μαζί με την Ρωσία είναι εγγυήτριες δυνάμεις.

Και έξυπνα πράττοντας οι πρόγονοι μας επέλεξαν μια τρίτη γειτονική και φιλική χώρα που δεν θα τους ενέπλεκε σε πολιτικές αντιπαλότητες.

Οι ελληνικές Στοές αποκτούν το 1863 ημιαυτονομια με τη μορφή Διευθυντηρίου.

Και το 1868 με Διάταγμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας ιδρύεται η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος με οκτώ Στοές και παρουσία στην Αθήνα, Κέρκυρα, Πειραιά, Λαμία, Άργος, Ιωάννινα και Ζάκυνθο.

Παρ’ όλα αυτά, το αρχέγονο μειονέκτημα της φυλής μας – η διχόνοια- έχει εκκωφαντική παρουσία.

Τα λιγοστά ενεργά μέλη αδυνατούν να συμφωνήσουν στην εκλογή ενός Μεγάλου Διδασκάλου και συνεχίζουν να λειτουργούν με ένα διευθυντήριο στο οποίο προεδρεύει ως Πρόσθετος Μέγας Διδάσκαλος ο Νικόλας Δαμασκηνός.

Οι Στοές οδηγούνται σε μαρασμό και δεν θα ενεργοποιηθούν ούτε θα λειτουργήσουν κανονικά μέχρι τον ερχομό του Ροδοκανάκη.

Λίγα λόγια για τον Ροδοκανάκη που ουδόλως μας ενδιαφέρει αν ήταν πρίγκιπας καθώς το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει τέτοιους τίτλους.

Η οικογένεια του Ροδοκανάκη με καταγωγή από την Χίο ήταν μια ισχυρά εδραιωμένη στην Ευρώπη επιχειρηματική και οικονομική δύναμη, και σήμερα ακόμα υπάρχουν δρόμοι που φέρουν το όνομα Ροδοκανάκης τόσο στην Αγγλία όσο και στη Γαλλία.

Ο ίδιος ο πρίγκιπας, όπως αποκαλούσε τον εαυτό του, Δημήτριος Ροδοκανάκης, δεν ήταν τέκτων.

Αποδέχθηκε την πρόσκληση να έρθει στην Ελλάδα για να συμβάλλει στην οργάνωση του τεκτονισμού.

Σε μια «έκτακτη» τελετή της St Andrew lodge No 48, και παρουσία εκπροσώπων της Μεγάλης Στοάς της Σκωτίας και του Καναδά και αξιωματούχων του Υπάτου Συμβουλίου έλαβε τους τρείς συμβολικούς βαθμούς.

Τον επόμενο μήνα σε μια εξ ίσου πανηγυρική τελετή και παρουσία εκπροσώπων και της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας και του Μεγάλου Περιστυλίου του Καναδά έλαβε τους βαθμούς του Διακεκριμένου Διδασκάλου, του Πρώην Σεβασμίου και του Διδασκάλου του Σήματος και αφού «διήλθε των Πέπλων» κατά τον αρχαίο τρόπο ανυψώθηκε στην Υπέρτατη Τάξη της Βασιλικής Αψίδος

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε «με τον δέοντα και αρχαίο τρόπο» μέλος του Θρησκευτικού και Στρατιωτικού Τάγματος του Ναού στο priory of the lothians Νο 1, και ακολούθως προήχθη και ανήλθε στην τιμή της ιπποσύνης γινόμενος μέλος του Βασιλικού Τάγματος της Σκωτίας.

Αντιγράφω φράσεις από τα πρακτικά της εποχής και σημειώνω ότι κάθε τελετή είχε τον χαρακτήρα έκτακτης ή ειδικής, emergency ή special meeting και γινόταν παρουσία εκπροσώπων της Μεγάλης Στοάς και Μεγάλων Σωμάτων τόσο της Σκωτίας όσο και άλλων χωρών.

Υπογραμμίζοντας έτσι την σπουδαιότητα του γεγονότος.

Όλοι δε οι μετέχοντες των τελετών, δίπλα στο όνομα τους όπως φαίνεται στις δημοσιεύσεις της εποχής σημειώνουν και τον σκωτικό βαθμό που κατέχουν

Μη σας ξενίζει καθώς τα όρια της τεκτονικής Κανονικότητας που τηρούμε σήμερα μεταξύ των τεκτονικών σωμάτων, σταθεροποιήθηκαν μετά το 1930.

Και τέλος, την 28η Απριλίου του 1870, το Ύπατο Συμβούλιο της Σκωτίας απέδωσε στον Πρίγκιπα Δημήτριο Ροδοκανάκη τον 33ο βαθμό του Μεγάλου Γενικού Επιθεωρητή του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου και τον υποδέχθηκε ως ενεργό μέλος του Ύπατου Συμβουλίου.

Ο Δημήτριος Ροδοκανάκης, αν και έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους μεταγενέστερους Έλληνες «σκώτους Τέκτονες», δηλαδή κάποιους που αν και δηλώνουν «Σκώτοι» ανεδαφικά και με σοφιστείες προσπαθούν να υπονομεύσουν τον ίδιο τον Σκωτικό Τύπο, ήταν ο άνθρωπος που συγκρότησε τον ελληνικό Ελευθεροτεκτονισμό.

Έφτασε στην Ελλάδα από την Αγγλία όπου διέμενε διασχίζοντας την εμπόλεμη Ευρώπη σε ένα ταξίδι που κράτησε οκτώ μήνες και χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο για να μπορέσει να συνενώσει τους ελάχιστους εναπομείναντες αδελφούς και να τους πείσει να κινηθούν ενωμένα και σύμφωνα με τα διεθνή τεκτονικά θέσμια για να ιδρύσουν κανονικές διοικήσεις.

Την 9/21η Ιουλίου 1872, ξεκίνησε η τριήμερη συνεδρίαση της Μεγάλης Στοάς.

Την πρώτη μέρα και υπό την προεδρία του Προσθέτου Μεγάλου Διδασκάλου Νικολάου Δαμασκηνού εξέλεξαν 9 Αντιπροσώπους των Στοών «περιβεβλημένους εξουσίαν απεριόριστον, όπως προβώσιν εις την εκλογήν των Μελών του Συμβ. της Μ.Α. κατά το άρθρο 20 του Συντάγματος».

Την δεύτερη ημέρα οι Αντιπρόσωποι με φανερή ψηφοφορία εξέλεξαν πρώτο Μεγάλο Διδάσκαλο τον Δημήτριο Ροδοκανάκη και την τρίτη ημέρα 11/23η Ιουλίου εξελέγη κανονικά το υπόλοιπο Μεγάλο Συμβούλιο.

Βλέπετε σε όλες τις αναφορές που προέρχονται από τα πρακτικά της εποχής διπλή ημερομηνία, πχ 11/23.

Αυτό συμβαίνει γιατί εκείνη την εποχή έχει υιοθετηθεί από πολλές χώρες το νέο ημερολόγιο, το Γρηγοριανό αλλά όχι από όλες.

Στην Ελλάδα για παράδειγμα εισήχθη επίσημα το 1923.

Οπότε επειδή τα πρακτικά εστάλησαν σε όλες τις τεκτονικές δυνάμεις των δυο ημισφαιρίων περιλάμβαναν και τις δυο ημερομηνίες Ιουλιανού και Γρηγοριανού.

Αφού ολοκληρώθηκε πλήρως και κανονικώς η εγκατάσταση της διοίκησης της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, την επόμενη ημέρα, την 24η Ιουλίου, ιδρύθηκε κανονικά το Ύπατο Συμβούλιο της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου από τον Πρίγκιπα Δημήτριο Ροδοκανάκη στη βάση των εξουσιών που του είχε απονείμει το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου της Σκωτίας.

Σχεδόν αμέσως χάρη στις συντονισμένες ενέργειες του τόσο η Μεγάλη Στοά όσο και το Ύπατο Συμβούλιο της Ελλάδος αναγνωρίστηκαν από όλες τις διεθνείς κανονικές τεκτονικές δυνάμεις.

Και έτσι ξεκίνησε ο Τεκτονισμός και η Σκωτική παράδοση στο Ελληνικό κράτος η παράδοση που αδιάσπαστα και σταθερά ακολουθούμε και στηρίζουμε μέχρι σήμερα.

From the Grand Constitutions to the establishment of Freemasonry and the Ancient Accepted Scottish Rite throughout Greece (1782-1872)

Lecture of the hon. SGC Jordan Pulkouras 33° at the Academy of AAST, on August 14, 2024.

The Grand Constitutions of Bordeaux (Bordeaux) of 1762 and Berlin of 1786 establish the structure of the Ancient and Accepted Scottish Rite.

At the same time, at the end of the 18th century, Freemasonry also developed in the still enslaved Greece, contributing with its dynamics and ideas to the demand for freedom and the birth of the modern nation-state.

There were a number of individual Lodges which developed admirable activity—almost all Scottish—but for the economy of our discussion we shall not refer to them at all.

We will describe quite briefly,

1- The Lodges of the Ionian Islands and the Ionian State

2- The Lodges of the great cities of the Eastern Mediterranean, Thessaloniki, Constantinople, Smyrna, etc. And,

3- the establishment of the first Grand Lodge in the free new Greek state and the establishment of its first administration at the same time as the establishment of the Greek Supreme Council of the Ancient and Accepted Scottish Type.

We must remember that Freemasonry in Continental Europe was first introduced and developed by the Scottish Jacobites, i.e. the followers of the dethroned James Stuart.

They followed the deposed king into exile in Paris in the late 17th century and from there began to establish Lodges taking the Scottish Masonic tradition to France and then to Germany.

The higher (beyond the Guild, i.e. also the Master) degrees are called from the first moment and by all – without exception – “Scottish”.

The main Scottish initiatory myths and the Elect have been around since 1750 but the Scottish Freemasons do not have a central administration. Thus are developed the so-called Scottish Grand Mother Lodges in Paris, Bordeaux, Marseilles, Lyons and Berlin among others, each of which develops the similar initiatory myths in a different way, i.e. in 7, 11 or more degrees.

Very poetically our Berlin Grand Constitutions describe the different “Types of the Scottish System, whose teachings”…were “branches of one and the same tree” and united to form the Ancient and Accepted Scottish Type.

In 1764, the first purely chivalric Scottish system with the Templar tradition, the Strict Observance, was founded by Baron Von Hood. Following the old Chivalric tradition, they maintained the division of Europe into medieval regions (the Languages, as they are still called Rhodes, which denote the first 7 national groups that participated in the Crusades, and were: Provence, Auvergne, France, Italy, Germany, England and Spain).

Let’s now come to ours, starting from the Ionian Islands.

The first Lodge founded is the Beneficenza (Bienfaisance) Lodge of Corfu.

It is said that it was originally founded in 1740 with the First Venerable the Prophet of the Venetian State.

There is no evidence to confirm this and it is quite strange that the Prophet himself leads a masonic lodge 2 years after the condemnation of freemasonry by the seal of Pope Clement. In any case, even if there was, it soon suspended its operations.

On June 13, 1782 the Grand Scottish Mother Lodge of Verona in the East of Padua (Padua), which was dependent on the Scottish Directory of Lyon, with a table of approval validates the application for the establishment of the Beneficenza with retroactive effect from the date of the application which was August 30 1781.

This Grand Lodge practiced Strict Observance. With the knightly division, the Ionian Islands were part of Italy (which at that time was not the single country we know today but was divided into 6-7 states) and Lyon had the supervision of the region.

The President of the Italian Mother Grand Lodge who granted the founding charter was the famous academician and professor at the University of Padua, doctor Conte Carbouri.

Our brother Andreas Rizopoulos was the one who identified Count Carbouri with Markos Harbouris who was born in Kefalonia.

A famous scientist as well as a famous mason whose opinion was sought by the masons of Europe as well as the Enlightened of Bavaria. We know quite a bit about his activities from the records of the police of the time who were constantly watching him as Dark Jacobites, Strict Observances and German Enlightenments were consistently suspected of involvement in the revolutionary movements that were boiling that century across Europe and led to the birth of the modern nation states.

I must add that his brother Marinos Harbouris served in the Russian army working with another great Cephalonite military man and mason, the general of the empire Petros Melissinos.

Melissenos founded the first purely Russian masonic press, also influenced by the Natic chivalric tradition.

It is information that I had given several years ago to Leander with the request that he not simply entrust Polychronis with a translation of the Typica of Melissenos, but if he finds time to deal more deeply with his work. Consider, two 18th century Cephalonites, Harbouris in Italy and Melissinos in Russia, work together and it is these Greeks who will develop chivalric Scottish Freemasonry each in their own country and are equally dynamically active in the changing political and social environment of their time.

Certainly a chapter that deserves to be thoroughly researched someday, possibly if we were to support a new researcher with a scholarship in a doctoral study.

We continue.

In June 1782, as we said, the Beneficenza was founded, the following month of July 1782 in Wilhelmsbad, Wilhelmose abolished the Strict Observance and absorbed it into the Reformed Scottish Type (Rite écossais rectifié).

The Corfu brothers follow, and almost together with the foundation of the Beneficenza we find a Peristyle of Dark Teachers operating, the first of the Higher Scottish Degrees working with the Reformed Type (Rite écossais rectifié), and the name of the Peristyle is, Scottish Committee Comite Ecossaise.

But there were other Lodges in the Ionian Islands which were either dependent on another Scottish Mother Lodge or chose to maintain their own Scottish Tradition and not follow the Reformed Scottish Type.

And so we arrive at a great Greek politician and mason, Dionysios Roma.

Consul General of Venice in Moria and Roumeli, member of the Drafting Committee for the adoption of the Heptanisian Constitution, then Rector of Corfu and then Senator. Since 1807, the control of the Heptanisou State has passed to Napoleon’s France.

Bonaparte uses Freemasonry as a tool of his power and forces the different Grand Lodges to submit to the Grand Orient of France where his brother, Louis Bonaparte, takes over as Grand Master.

Note also that the Mother High Council had already been established in Charleston in 1801, and from there de Grasse-Tilly arrived in France in 1804 and established the first High Council of Europe.

He joined the union under Bonaparte with the assurance that they would respect the independent authority of the Supreme Council. But after the establishment by the Grand Orient of the Council of Presses (Grand Directoire des Rites) he understands that the aim is to degrade and manipulate the Supreme Council – which to be normal must be Sovereign and Independent – and in the face of the violation of the Act of Union and the Concordat between them, he made the Supreme Council independent and withdrew from the Press Council.

To return to our topic… Rome goes to Paris on the occasion of the birth of Napoleon’s child to officially wish. Requests and submits the Corfu Beneficenza and Filogenia Lodges under the auspices of the Great East, receiving permission to operate as a Regional Grand Lodge with the right to establish lodges in the Ionian Islands.

At the same time and acting as a politician and Greek patriot, he clarifies that the name of the Filogenia lodge means friend of the Greek race who are slaves to the Ottomans.

If the Big East objects they are willing to change the name. The French have no objection, on the contrary, they completely agree, and so 10 years before the start of the Greek Revolution Freemasonry is the first European institution to officially recognize the subservient Greek race thanks to Dionysian Rome.

Of course, the demonic politician does not stop here. After 1815 the sovereignty of the Ionian Islands leaves the French and they fall under the United Kingdom.

There the king’s son, the Duke of Sussex had assumed Grand Master of Masons, had already united the different Grand Lodges of England into the United Grand Lodge of England and devoted his life to the organization of Freemasonry and its different Bodies in the British Empire.

Rome therefore decides to break their relations with the French, to transform the Regional Grand Lodge into an independent one with the name, Serene Great East of Greece, six years before the start of the Revolution.

He formally sought recognition from the United Grand Lodge of England by offering the position of Grand Master to the Duke of Sussex.

The request was immediately accepted and thus the Great East of Greece was also recognized by the English before the start of the Greek revolution, and the Duke officially accepted the title of Great Teacher after 8 years, on December 9, 1823, after the Revolution in Greece it was now established.

He retained it until his death and then passed to his successor, the Earl of Zetland, until the Seven Islanders ceased to operate their Grand Lodge in 1857.

What is the interesting element in the official communication of the Corfu brothers with the English Grand Lodge? The council which decides the proposal and acceptance of affiliation with the United Grand Lodge of England is not a council of Symbolic Lodges.

It is the Scottish Rosicrucian Supreme Peristyle as at that time it is the highest masonic workshop based in Corfu.

Mind you, tectonic regularity as we know it today was established in the early 20th century.

Back then, at the beginning of the 19th century, the upper ranks were the Scots and as such they were accepted by all.

The acceptance of the transformation of the Regional Grand Lodge into an independent one under the name of the Serene Great East of Greece was decided, as the Minutes of the time inform us, on the 26th day of the 2nd month (that is, in Scottish terms of April) of the year 5816 by whom? From the “Supreme Provincial Peristyle attached to the Scottish Grand Provincial Lodge of the Scottish Philosophical Order of St. John of Scotland under the distinctive title Charity and Filogenia United in the East of Corfu”.

Anyone interested in a deeper investigation can find the main relevant records of the time in Krat’s book. of our brother Andreas Rizopoulos with the title, Masonic Analects.

We leave the Ionian Islands and cross to the Eastern shores of the Mediterranean.

We should remember that the 18th century is the era of great social changes.

The nation-states are born and with the struggles the bourgeoisie is emancipated, young scientists who do not tolerate the restrictions of the Catholic church in their research and merchants who acquire their own power that does not depend on any lord, noble or abbot.

All of them find in Freemasonry a source of inspiration and encouragement, a brotherhood that passionately encourages and supports the vision of the new world they claim.

Thus the first lodges in the region (Aleppo, Constantinople) were created in 1744 by the Scottish Alexander Drummond who was also the first to receive the title of Regional Grand Master from the Grand Lodge of Scotland.

The area is a commercial crossroads of Epirus and has a huge economic interest. Drummond represented the Levant Company which controlled Britain’s commercial interests in the region and officially held the title of Consul.

But today we are particularly interested in the activity of the competing French company of the Societe Francaise d’Orient which is based in Marseille and is spreading in the same places.

Marseilles is home to the Grand Scottish Mother Lodge of Saint John of Scotland ‘Saint-Jean d’Ecosse’, which was founded by Scottish Jacobites and practiced a Scottish system of seven degrees.

After 1751 they founded lodges in Constantinople ‘Saint-Jean d’Ecosse de la Parfaite Union/ Saint John of Scotland of the Perfect Union’, in Thessaloniki ‘Saint-Jean d’Ecosse de l’Amitié/ Saint John of Scotland of Friendship’ and in Smyrna ‘Saint-Jean d’Ecosse des Nations Réunies/ Saint John of Scotland of the Reunified Nations, as well as peristyles of higher degrees. Greek students, scientists and businessmen actively participate in them.

With the revolution, they stop working as mainly Smyrni people are suspected of participating in the revolutionary islands, Chios and Psarras.

In 1824 they reopen but the Scottish Grand Mother Lodge of Marseilles has been subordinated to the Grand Orient.

The application for recognition dated February 25, 1824 confirms that apart from the symbolic Lodge of Nations Reunions there was also the Scottish Supreme Peristyle of Philadelphes in Smyrna which is also recognized and reopened.

Now what’s the interesting part? We said that all the urban culture of the time developed in these places, Thessaloniki, Smyrna and Constantinople. Athens is an unremarkable village that will develop much later.

To this day in our Standard of the 9th grade we have a unique peculiarity, some beasts are described which do not exist in any other Standard of another country.

If we investigate a little deeper we will see that it is a verbatim copy from the similar 18th century Standard of the Grand Scottish Mother Lodge of Marseilles.

The Greek brothers of Smyrna, Thessaloniki or Constantinople in the 18th and 19th centuries used and loved it, so when Freemasonry was officially established in the new Greek state, as they were part of the most dynamic economic and cultural element, they offered along with them the tradition they knew.

And from there it reached our days and it is absolutely legitimate and acceptable as Freemasonry is, first of all, a tradition and by practicing this Standard, we, unbroken, maintain a Scottish tradition of two and a half centuries.

And thus we arrive at the establishment of the first Grand Lodge and the Ancient and Accepted Scottish Press in the new Greek state.

In 1857 the operation of the Serene Grand Lodge of the Ionian Islands was suspended and in the same year seven lodges appear to be operating in free Greece under the auspices of the Grand Orient of Italy.

Why under Italy and not France or England? Probably because the last two, together with Russia, are guarantor powers.

And acting intelligently our ancestors chose a third neighboring and friendly country that would not involve them in political rivalries.

In 1863, the Greek Lodges acquired semi-autonomy in the form of a Directory. And in 1868, by Decree of the Grand Master of the Grand Orient of Italy, the Serene Grand Orient of Greece was established with eight Lodges and a presence in Athens, Corfu, Piraeus, Lamia, Argos, Ioannina and Zakynthos.

Nevertheless, the primordial flaw of our race – discord – has a deafening presence.

The few active members are unable to agree on the election of a Grand Master and continue to function with a board of directors chaired by Nicholas Damascene as Additional Grand Master.

The Lodges are languishing and will not activate or function normally until the coming of Rodokanakis.

A few words about Rodokanakis who is of no interest to us if he was a prince as the Greek state does not recognize such titles.

The Rodokanakis family, originally from Chios, was a firmly established business and financial power in Europe, and today there are still streets bearing the Rodokanakis name in both England and France.

The prince himself, as Dimitrios Rodokanakis called himself, was not a mason.

He accepted the invitation to come to Greece to contribute to the organization of Freemasonry. In an “extraordinary” ceremony of St Andrew lodge No 48, and in the presence of representatives of the Grand Lodge of Scotland and Canada and officials of the Supreme Council he received the three symbolic degrees.

The following month in an equally solemn ceremony and in the presence of representatives of both the Grand Orient of France and the Grand Peristyle of Canada he received the degrees of Distinguished Master, Past Venerable and Master of the Sign and after “passing the Veils” in the ancient way elevated to the Supreme Order of the Royal Arch.

He was then “duely and anciently” installed a member of the Religious and Military Order of the Temple in the priory of the lothians No. 1, and was subsequently promoted and raised to the honor of knighthood by becoming a member of the Royal Order of Scotland.

I copy phrases from the minutes of the time and note that each ceremony had the character of an emergency or special meeting and took place in the presence of representatives of the Grand Lodge and Grand Bodies both of Scotland and of other countries.

Thus underlining the importance of the event.

And all the participants of the ceremonies, next to their name as seen in the publications of the time, note the Scottish degree they hold. Don’t be surprised as the boundaries of tectonic Normality we observe today between tectonic bodies were stabilized after 1930.

And finally, on April 28, 1870, the High Council of Scotland awarded Prince Dimitrios Rodokanakis the 33rd degree of Grand Inspector General of the Ancient and Accepted Scottish Press and welcomed him as an active member of the High Council.

Dimitrios Rodokanakis, although he has been questioned by some later Greek “dark Masons”, i.e. some who, although they declare themselves “Scots” without ground and with sophistry try to undermine the Scottish Press itself, was the man who founded Greek Freemasonry.

He arrived in Greece from England where he resided crossing Europe at war in a journey that lasted eight months and required a whole year to be able to unite the few remaining brothers and persuade them to move unitedly and in accordance with international Masonic institutions to establish normal administrations.

On July 9/21, 1872, the three-day meeting of the Grand Lodge began.

On the first day and under the chairmanship of the Additional Grand Master Nikolaos Damascenes, they elected 9 Representatives of the Lodges “enveloped with unlimited authority, as they proceed in the election of the Members of the Synod. of M.A. according to article 20 of the Constitution”.

On the second day, the Delegates by open vote elected Dimitrios Rodokanakis as the first Grand Master, and on the third day, July 11/23rd, the rest of the Grand Council was duly elected. You see in all the references that come from the minutes of the time a double date, eg 11/23. This happens because at that time the new calendar, the Gregorian, has been adopted by many countries, but not by all.

In Greece, for example, it was officially introduced in 1923.

So because the minutes were sent to all the tectonic forces of the two hemispheres, they included both Julian and Gregorian dates.

After the installation of the administration of the Great East of Greece was fully and properly completed, the following day, July 24, the High Council of Greece of the Ancient and Accepted Scottish Type was duly established by Prince Dimitrios Rodokanakis on the basis of the powers granted to him by the High Council of the 33rd of Scotland. Almost immediately thanks to his concerted actions both the Grand Lodge and the Supreme Council of Greece were recognized by all international canonical masonic powers.

And thus began Freemasonry and the Scottish tradition in the Greek state, the tradition that we unbroken and steadfastly follow and support to this day.

Μεγάλη Στοά και Ύπατο Συμβούλιο δεν είναι το ίδιο

Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος του Ελευθεροτεκτονισμού, γνωστός απλά και ως Σκωτικός Τύπος, είναι μια ενιαία πνευματικά και εννοιολογικά σειρά 33 προοδευτικών βαθμών, οργανωμένων σε δύο διακριτές σειρές:

Τον Συμβολικό Τεκτονισμό (1°- 3°) που συνήθως έχει διακριτή δομή και υπάγεται στη διοίκηση της οικείας Μεγάλης Στοάς.

Τον Φιλοσοφικό Τεκτονισμό (4°- 33°), διοικούμενο από το Ύπατο Συμβούλιο (υπό την προεδρία του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη), που συνιστά και «φύλακα» (δηλαδή τον πνευματικό καθοδηγητή και «προστάτη») του Τύπου.

Ο Φιλοσοφικός Τεκτονισμός είναι μία από τις δύο κύριες εξελίξεις του Συμβολικού Τεκτονισμού (1°- 3°) που ένας Διδάσκαλος Τέκτων μπορεί να ακολουθήσει για εμβάθυνση στις αρχές και έννοιες του Ελευθεροτεκτονισμού.

Η άλλη κύρια εξέλιξη είναι ο Τύπος της Υόρκης, που καθιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος ιδρύθηκε και άρχισε να λειτουργεί στην Ελλάδα υπό την ονομασία Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος το 1868, αφού η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας με απόφαση του Μεγάλου Διδασκάλου παραχώρησε σχετική άδεια στις 16 Φεβρουαρίου 1867 στο μέχρι τότε Διευθυντήριο, που διοικούσε από το 1864 τον υφιστάμενο Ελληνικό Τεκτονισμό (με πρώτες καταγεγραμμένες στοές στις πόλεις Αθήνα, Πειραιά, Χαλκίδα, Πάτρα, Σύρο, Λαμία και Άργος).

Το Ύπατο Συμβούλιο του 33° του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου της Ελλάδος ιδρύθηκε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το έτος 1872, υπό του Δημητρίου Ροδοκανάκη που ανυψώθηκε στον 33° βαθμό από το Ύπατο Συμβούλιο της Σκωτίας, με εξουσιοδότηση για την ίδρυση Υπάτου Συμβουλίου στην Ελλάδα.

Το 1936, η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος μετονομάσθηκε σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, και εδρεύει μέχρι σήμερα στην Αθήνα, επί της οδού Αχαρνών 19 και Σουρμελή, ενώ ο Σκωτικός Τύπος ήταν ο μόνος ενεργός Τεκτονικός Τύπος στην Ελλάδα μέχρι και το 1980.

Το Ύπατο Συμβούλιο για την Ελλάδα δέχεται μέλη, τέκτονες διδασκάλους, από τις δύο κανονικές μεγάλες στοές, τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος (ΜΣτΕ) και την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος (ΕΜΣτΕ).

Που μπορείτε να βρείτε τον Σκωτικό Τύπο

Το ελληνικό Ύπατο Συμβούλιο υπό τον Εμ. Γερακιό αποτελεί το νόμιμο και κανονικό στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τεκτονικές παραδόσεις και δεκάδες αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου του Αρείου Πάγου.

Ως νόμιμο και κανονικό Ύπατο Συμβούλιο διατηρεί αγαστές σχέσεις τόσο με το μητρικό των ΗΠΑ όσο και με το γαλλικό, που είναι το δεύτερο στον κόσμο και το πρώτο στην Ευρώπη.

Η συμμαχία Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Ελλάδα, ο άξονας Ουάσιγκτον, Παρίσι, Αθήνα, είναι κι εδώ ισχυρός.

Το Ύπατο Συμβούλιο έχει την έδρα του στην οδό Σουρμελή 2 στην Αθήνα, ακριβώς δίπλα στο Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς, γνωστό κι ως «Αχαρνών».

Το Ύπατο Συμβούλιο δέχεται μέλη από τις δύο κανονικές Μεγάλες Στοές της χώρας μας, τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδας (ΜΣΤΕ) και την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδας (ΕΜΣΤΕ).

Για να «ακολουθήσει» κάποιος τον Σκωτικό Τύπο πρέπει να φέρει τους τρεις πρώτους βαθμούς του ελευθεροτεκτονισμού, που τους αποκτά μέσα από τη συμμετοχή σε κάποια από τις δύο κανονικές Μεγάλες Στοές.

Η σελίδα του Σκωτικού Τύπου στο Facebook είναι αυτή: srherald.gr