Ανοικοδόμηση της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στη Χασάκα της Συρίας

Εργάτες οικοδομών αποκαθιστούν τους τοίχους και τους πύργους της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στην πόλη Χασάκα της βορειοανατολικής Συρίας, η οποία θεωρείται μία από τις εκκλησίες που υπέστη ζημιές από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) το 2015.

Οι επόπτες είπαν ότι η αποκατάσταση ξεκίνησε το 2022 αλλά αργότερα σταμάτησε λόγω έλλειψης υλικών.

Ο Γαβριήλ Χάτζο (Gabriel Khajo), εφημέριος της εκκλησίας, λέει ότι η διαδικασία της αποκατάστασης μεταφέρει ένα μήνυμα σχετικά με την ύπαρξη και την επιβίωση των Σύρων στη Χασάκα.

Ο Χάτζο θυμάται πότε το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) επρόκειτο να πάρει τον έλεγχο της Χασάκα και πώς ο καθεδρικός ναός χρησίμευε ως καταφύγιο για τους κατοίκους, λέγοντας ότι οι πόρτες της εκκλησίας παρέμεναν ανοιχτές για όλους, ακόμη και όταν το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) ήταν μόλις διακόσια έως τριακόσια μέτρα μακριά.

Ο ναός, ηλικίας έξι δεκαετιών, έχει ιδιαίτερη θρησκευτική σημασία καθώς είναι η έδρα του Επισκόπου στη Χασάκα και στον Ευφράτη, η δικαιοδοσία του οποίου περιλαμβάνει την Ντέιρ αλ΄Ζουρ, τη Χασάκα και την περιοχή του Ευφράτη.

Η εκκλησία στεγάζει επίσης το γραφείο του επισκόπου και την έδρα της επισκοπής.

Θεωρείται μια από τις παλαιότερες εκκλησίες στην Ανατολή, η εκκλησία καλύπτει συνολική έκταση 950 τετραγωνικών μέτρων και έχει ύψος 40 μέτρα, με χωρητικότητα περισσότερων από 1.200 άτομα.

Η εκκλησία χτίστηκε σε σχήμα σταυρού και περιβάλλεται από τέσσερις δρόμους στην καρδιά της παλιάς Χασάκα.

Ο Ταμίμ Αντάρ, επιβλέπων της επιχείρησης αποκατάστασης, λέει ότι η εκκλησία είναι ένα ιστορικό ορόσημο για τους Χριστιανούς της Χασάκα στην Ανατολή, «επομένως προσπαθήσαμε να δώσουμε προσοχή στις συριακές λεπτομέρειες ανεξάρτητα από τα έργα μηχανικής».

Ο Αντάρ προσθέτει ότι προσπάθησαν όσο το δυνατόν περισσότερο να αναζητήσουν όλα τα στοιχεία που βοηθούν αυτό το ορόσημο να παραμείνει ιστορικά και πολιτιστικά σημαντικό, αντλώντας αρχιτεκτονικές εμπνεύσεις από όλες τις Ανατολικές Εκκλησίες, όπως το ελληνικό, το βυζαντινό και το ρωσικό στυλ.

Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία

Η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πρέπει να ταυτίζεται με την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία.

Είναι επίσης γνωστή ως Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία της Αντιοχείας και ανεπισήμως ως Ιακωβιτική Εκκλησία.

Είναι μια αυτοκέφαλη Ανατολίτικη Ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα μέλη της διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, κυρίως στη Σουηδία, την Ινδία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Χρησιμοποιεί την παλαιότερη σωζόμενη Θεία Λειτουργία στον Χριστιανισμό, τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου Αποστόλου, και χρησιμοποιεί τη Συριακή ως επίσημη και λειτουργική της γλώσσα.

Η Εκκλησία καθοδηγείται από τον Σύρο Πατριάρχη Αντιοχείας.

Η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία έχει της ρίζες της ιστορίας της σε μία από τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες στην Αντιόχεια, που περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων (Καινή Διαθήκη, Πράξεις 11:26) και ιδρύθηκε από τον Απόστολο Πέτρο το 37 μ.Χ.

Η Εκκλησία έχει επικεφαλής τον Σύρo Ορθόδοξο Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνάτιο Εφραίμ Β΄, από το 2014.

Εκτιμάται ότι η Εκκλησία έχει πάνω από 5.000.000 μέλη παγκοσμίως, στα οποία περιλαμβάνονται 1.500.000 μέλη στην Ινδία και την ινδική διασπορά.

Η πλειονότητα των υπολοίπων οπαδών της είναι οι εθνοτικά Συροχριστιανοί/Ασσύριοι, οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν τους αυτόχθονες προαραβικούς πληθυσμούς της σύγχρονης Συρίας, του Ιράκ και της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Ήταν επίσης η εθνότητα που προσηλύτισε τους Χριστιανούς του Σεντ Τόμας της Ινδίας το 700 μ.Χ.

Επιπλέον, υπάρχει επίσης μια μεγάλη Συριακή κοινότητα μεταξύ των Μάγιας στη Γουατεμάλα.

Επίσης υπάρχουν και μερικές άλλες αυτοκέφαλες (ανεξάρτητες) Συριακές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακολουθούν την ίδια ή παρόμοια λειτουργία.

Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες

Προχαλκηδόνιες ή Ανατολίτικες Ορθόδοξες Εκκλησίες ονομάζονται εκείνες οι Ανατολικές Χριστιανικές Εκκλησίες που υιοθέτησαν τον Μιαφυσιτισμό και αντί για την χρήση ορολογιών που χρησιμοποιήθηκαν στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο (Σύνοδος της Χαλκηδόνας, 451 μ.Χ.), υιοθέτησαν την ορολογία του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας «Μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη», εξηγώντας πως ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, με τις δύο φύσεις να είναι ενωμένες “αναλλοιώτως, ασυγχύτως”».

Οι Εκκλησίες αυτές καταδικάζουν τόσο τον Μονοφυσιτισμό ή Ευτυχιανισμό, όσο και τον Νεστοριανισμό.

Στις Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες ανήκουν η Κοπτική Εκκλησία (της Αιγύπτου), η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία, η Συριακή Εκκλησία, η Εκκλησία του Μαλαμπάρ των Ινδιών, η Αιθιοπική Εκκλησία και η Εκκλησία της Ερυθραίας.

Στις Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες τηρούνται κάποιες αρχαίες παραδόσεις.

Για παράδειγμα, η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία διατηρεί τον εορτασμό των Χριστουγέννων και Θεοφανίων σε μια γιορτή κατά την 6η Ιανουαρίου.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία συμμετέχει σε θεολογικούς διαλόγους με τις Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες με σκοπό την υπέρβαση των διαφορών.

Κατόπιν μακρόχρονου διαλόγου το 1990, στη Γενεύη, επιτεύχθηκε κοινή δήλωση μεταξύ των Προχαλκηδόνιων και της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην οποία αμφότεροι συμφώνησαν να καταδικάσουν τις αιρέσεις του Νεστορίου και του Ευτυχή και να απορρίψουν εκείνες τις ερμηνείες των Οικουμενικών Συνόδων που δεν συμφωνούν πλήρως με τους Όρους της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου και την επιστολή (433) του Κύριλλου Α΄ της Αλεξάνδρειας προς τον Ιωάννη της Αντιόχειας.

Συμφώνησαν επίσης να αρθούν τα αναθέματα και οι καταδίκες του παρελθόντος.

Το καλοκαίρι του 2001, το Κοπτικό (Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία) και το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας συμφώνησαν να αναγνωρίσει το καθένα αμοιβαία τα βαπτίσματα που έγιναν στις εκκλησίες του άλλου.

Παρόμοιες συμφωνίες έχουν επιτευχθει και με άλλες Εκκλησίες (όπως π.χ μεταξυ του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αντιοχείας και της Συρο-Ιακωβίτικης Εκκλησίας).

Παράλληλα, οι Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες συμφωνούν πλήρως με την πίστη και των υπολοίπων, όσον αφορά τη χρήση των εικόνων, την αναγνώριση της Παναγίας ως «Θεοτόκου».

Η σύγκλιση δεν έχει καταλήξει σε Ένωση, καθώς οι Προχαλκηδόνιοι εξακολουθούν να αναγνωρίζουν μόνο τις τρεις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους.