Κατοχικός Ερσίν Τατάρ: Δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψουμε το ψευδοκράτος και τη «Γαλάζια Πατρίδα»

Τη θέση ότι δεν πρέπει να ξεχνούν ποτέ ότι αν σήμερα ζουν ελεύθεροι στην πατρίδα τους κάτω από τη στέγη του δικού τους «κράτους» αυτό οφείλεται στην «αντίσταση του λαού» τους, στους «αγωνιστές», στον τουρκικό στρατό και στη «μητέρα πατρίδα» Τουρκία εξέφρασε ο Τουρκοκύπριος κατοχικός και αποσχιστής ηγέτης Ερσίν Τατάρ σε μήνυμα που εξέδωσε με την ευκαιρία της 1ης Αυγούστου, «ημέρα εθνικής αντίστασης» (ημέρα κατάκτησης της Κύπρου από τους Οθωμανούς το 1571, της ίδρυσης της ΤΜΤ* το 1958 και της σύστασης των «δυνάμεων ασφαλείας» το 1976).

Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, η «Κίπρις» γράφει ότι ο κ. Τατάρ ισχυρίστηκε πως οι Τουρκοκύπριοι έγιναν ίσοι ιδρυτικοί εταίροι της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 μετά τον «αγώνα» που διεξήγαγε η ΤΜΤ και ότι η ελληνοκυπριακή-ελληνική ηγεσία θεωρούσε αυτή τη Δημοκρατία ως εφαλτήριο της ένωσης του νησιού με την Ελλάδα και άρχισε επιθέσεις κατά των Τουρκοκυπρίων στις 21 Δεκεμβρίου 1963 για να τους αφανίσει.

Υποστήριξε ότι οι Τουρκοκύπριοι αντιστάθηκαν υπό τη ηγεσία της ΤΜΤ και τη βοήθεια της Τουρκίας και δεν υπέκυψαν στους Ελληνοκύπριους.

«Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε ποτέ το κράτος μας, την κυριαρχία μας, τα εδάφη μας, τη Γαλάζια Πατρίδα, τις εγγυήσεις της μητέρας πατρίδας Τουρκίας και τον τουρκικό στρατό.

»Θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε με αποφασιστικότητα στον νέο και εθνικό δρόμο που καθορίσαμε μαζί με τη μητέρα πατρίδα Τουρκία στο Κυπριακό», είπε στο μήνυμά του ο κ. Τατάρ.

*ΤΜΤ, τι ήταν

Η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης (τουρκικά: Türk Mukavemet Teşkilatı, TMT) ήταν τουρκοκυπριακή παραστρατιωτική οργάνωση ελεγχόμενη από την Τουρκία με στρατιωτική εκπαίδευση ειδικών δυνάμεων, που δημιουργήθηκε από τον Ραούφ Ντενκτάς και τον Τούρκο στρατιωτικό Ριζά Βουρουσκάν το 1958, ως αντιστάθμισμα στη δράση της ΕΟΚΑ.

Η ΤΜΤ, σύμφωνα με τον ίδιο τον Ραούφ Ντενκτάς, ιδρύθηκε από τρεις ανθρώπους, τον Διοικητικό Ακόλουθο του τουρκικού προξενείου Κεμάλ Τανρισεβντί, τον γιατρό Μπουρχάν Ναλμπάντογλου και τον ίδιο.

Τα μέλη της επονομάζονταν «μουντζαχεντίν» και στις 20 Ιουλίου 1974 φέρεται ότι αριθμούσε 17.151 μέλη.

Υποστηρίζεται ότι στους κόλπους της τουρκοκυπριακής μειονότητας κυριαρχούσε από δεκαετίες ο φόβος πως μια ενδεχόμενη ένωση θα τους οδηγούσε σε αναγκαστική αποχώρηση από την Κύπρο.

Αυτή η ανησυχία αναφέρεται ως «κρητικό σύνδρομο», λαμβάνοντας υπόψη την περίπτωση των Τουρκοκρητικών, που υποστηρίζεται ότι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα κατά το 1912.

Ωστόσο, μετακινήσεις από την Κρήτη προς άλλα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πραγματοποιήθηκαν ήδη μετά την εδραίωση του καθεστώτος αυτονομίας κατά το 1898 όταν αρκετοί φανατικοί μουσουλμάνοι την εγκατέλειψαν αρνούμενοι να τεθούν υπό τη διοίκηση χριστιανού ύπατου αρμοστή.

Βέβαια, στην πραγματικότητα η τουρκική επιθετικότητα στην Κύπρο κατά την οθωμανική περίοδο είχε ήδη κοστίσει περίπου 16.000 ζωές στη σφαγή της Λευκωσίας και αρκετών εκατοντάδων κατά τη σφαγή της 9ης Ιουλίου γεγονός που διαμόρφωσε και την ανάλογη ιστορική μνήμη στις αντιπαραθέσεις των δύο κοινοτήτων.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο οι λεγόμενοι Τουρκοκρητικοί όσο και οι λεγόμενοι Τουρκοκύπριοι είναι Έλληνες εξισλαμισμένοι και σχεδόν άπαντες παρέμεναν ΕΛληνόφωνοι. Την ελληνική καταγωγή των Τουρκοκυπρίων έχει αποδείξει και το DNA.

Επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό ότι επί οθωμανικής κατοχής το συνθετικό τουρκο- σήμαινε μουσουλμάνος, δηλαδή θρήσκευμα και όχι εθνοτική καταγωγή. Για παράδειγμα οι Τουρκαλβανοί, δηλαδή οι μουσουλμάνοι Αλβανοί. Τόσο στην περίπτωση της Κύπρου όπως και της Κρήτης ΔΕΝ έγινε ποτέ εποικισμός Ασιανών. Στην Κύπρο ο εποικισμός με Ασιανούς ξεκίνησε μετά την παράνομη εισβολή και κατοχή του 1974.

Η ΤΜΤ στηριζόταν στρατιωτικά και οικονομικά από το τουρκικό κράτος, ενώ η δράση της περιλάμβανε εκτός από επιθέσεις εναντίον Ελληνοκυπρίων και δολοφονίες Τουρκοκυπρίων (κυρίως αριστερών) που υποστήριζαν την προσέγγιση των δύο κοινοτήτων του νησιού.

Ανάμεσα στα θύματα της TMT συγκαταλέγονται οι Τουρκοκύπριοι Ντερβίς Καβάζογλου, Αχμέτ Γιαχιά, Αϊχάν Χικμέτ, Αχμέτ Γκιουρκάν, Φαζίλ Οντέρ κ.ά.

Ουσιαστικά η TMT εξανάγκαζε τους Τουρκοκυπρίους μέλη του ΑΚΕΛ να αποσύρουν την υποστήριξή τους από το κόμμα.

Αφού δολοφονήθηκε ο συντάκτης της εφημερίδας των εργαζομένων Φαζίλ Οντέρ, ο Αχμέτ Σαντί, επικεφαλής του τουρκικού γραφείου της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Εργασίας (ΠΕΟ) (συνδικάτο του ΑΚΕΛ), κατέφυγε στη Μεγάλη Βρετανία για να αποφύγει την ίδια μοίρα.

Η ΤΜΤ δολοφόνησε τον Ντερβίς Αλί Καβάζογλου, τον τελευταίο Τουρκοκύπριο που ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΑΚΕΛ, το 1965.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια των μαχών της τουρκικής εισβολής του 1974 σκοτώθηκαν 70 ένοπλοι της ΤΜΤ.

Όργανο της τουρκικής προπαγάνδας η συγκεκριμένη οργάνωση φέρεται πως οργάνωσε και εκτέλεσε τη βομβιστική ενέργεια κατά του Γραφείου Τουρκικού Τύπου, προκειμένου να δικαιολογηθεί η σφαγή των Ελληνοκυπρίων του Κοντεμένου στις 12 Ιουνίου του 1958.

Έξι χρόνια αργότερα ο Τούρκος πρεσβευτής στη Λευκωσία Εμίν Ντιρβάνα έγραψε ότι η βομβιστική ενέργεια ήταν προβοκάτσια, ώστε να αιτιολογηθούν πράξεις ανάλογες με αυτές της 6ης και της 7ης Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη.

Το 1960, αφού ανατράπηκε με πραξικόπημα ο Μεντερές, η σχέση της οργάνωσης πέρασε κρίση, καθώς οι νέοι κυβερνώντες δεν γνώριζαν την δραστηριότητα της τούρκικης Γκλάντιο και την σύνδεση της με το ΝΑΤΟ. Είχαν την εντύπωση, πως η ΤΜΤ ήταν οργανωμένος στρατός του προηγούμενου καθεστώτος.

Η TMT ήταν μια εθνικιστική οργάνωση, με μια δεξιά και επαναστατική στάση.

Ο βασικός στόχος της TMT ήταν να αντιμετωπίσει την ελληνοκυπριακή απαίτηση για ένωση.

Η ΤΜΤ χρησιμοποίησε το σύμβολο του γκρίζου λύκου, ένα σημαντικό αρχέτυπο της Τουρκικής μυθολογίας και σύμβολο του τουρκικού εθνικισμού στην ηπειρωτική Τουρκία.

Η ΤΜΤ δραστηριοποιήθηκε κυρίως μεταξύ του 1958 και του 1974, προωθώντας τον διαχωρισμό της Κύπρου.

Η ΤΜΤ υποστήριξε ότι οι προσπάθειές τους απλώς ανταποκρίθηκαν σε μια πραγματική απειλή εναντίον της κοινότητάς τους από την ΕΟΚΑ και μετά το 1963, από την Κυπριακή Κυβέρνηση.

Ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ ισχυρίστηκε σε μια συνέντευξη με έναν πρώην διοικητή της ΤΜΤ ότι είναι πιθανό ότι η φωτογραφία που δείχνει μια μητέρα και τα νεκρά παιδιά της σε μια μπανιέρα που σκοτώθηκαν από τους Ελληνοκύπριους δημιουργήθηκε από την ΤΜΤ.

Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι η ΤΜΤ άλλαξε επίσης τη θέση των σωμάτων για να φαίνονται οι φωτογραφίες πιο «αποτελεσματικές».

Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Avrupa ισχυρίστηκε ότι η ΤΜΤ ήταν επίσης υπεύθυνη για το θάνατο δύο Τουρκοκυπρίων δικηγόρων το 1962 που πιστεύεται ότι είχαν σκοτωθεί από Ελληνοκύπριους.

Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι ο πραγματικός δολοφόνος, των οποίων μόνο τα αρχικά αποκαλύφθηκαν (H.C), ομολόγησε το έγκλημα που είχε διαπράξει σε έναν νοσηλευτή στο νοσοκομείο πριν πεθάνει από την υπερβολική χρήση αλκοόλ.

Ο ιδρυτής της ΤΜΤ, Ραούφ Ντενκτάς ομολόγησε δημοσίως σε συνέντευξη στο βρετανικό κανάλι ITV, ότι η ΤΜΤ ήταν υπεύθυνη για την βομβιστική επίθεση του Γραφείου Τύπου του Τούρκου Προξένου στην τουρκική γειτονιά της Λευκωσίας, στις 7 Ιουνίου 1958 για να κινητοποιήθούν οι Τουρκοκύπριοι.

Ένα ακόμη άρθρο που δημοσίευσε η πρώην τουρκοκυπριακή εφημερίδα Zafer Kıbrıslı Türklerindir, αποκαλύψε τις δολοφονίες διαφόρων Τουρκοκυπρίων που συνέχισαν να υποστηρίζουν τους Ελληνοκύπριους από την ΤΜΤ το 1958.