«La patria está forjando la unidad» – «Η πατρίδα σφυρηλατεί την ενότητα»

Ο αριστερός παιάνας «El Pueblo Unido Jamás Será Vencido», δηλαδή «Λαός ενωμένος – ποτέ νικημένος» εκφράζει πολύ χαρακτηριστικά την πορεία προς τη νίκη και την υπερήφανη διακυβέρνηση που ακολούθησε της Χιλής από τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, τον υψηλόβαθμο ελευθεροτέκτονα (του Σκωτικού Τύπου) σοσιαλπατριώτη (κι όχι μαρξιστή), θιασώτη της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, πρόεδρο της Χιλής, ο οποίος προτίμησε την 11η Σεπτεμβρίου 1973 να πεθάνει με το όπλο στο χέρι, ταμπουρωμένος στο προεδρικό μέγαρο της Χιλής, πολιορκημένος από τους πραξικοπηματίες/σκυλιά του Πινοσέτ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μαξιμιλιανού Ροβεσπιέρου, αρνούμενος να συνθηκολογήσει με τα καθάρματα και τους άπληστους πλουτολάτρες ως πιστός στρατιώτης του λαού και της πατρίδας.

Ό,τι μας κάνει υπερήφανους από την Αριστερά είναι η πατριωτική Αριστερά.
Όχι τα πανηλίθια ελληνοφοβικά τσουτσέκια της «γουόκ ατζέντας», σαν τα πιθήκια της «Νέας Αριστεράς» και τους ομοίους τους «εκσυγχρονιστές» και ανεθνιστές μισάνθρωπους, συνεχιστές του Άγι Στίνα και του ΚΚΕ εσωτερικού.

Επιστρέφοντας στον χιλιανό παιάνα, είναι ένα πατριωτικό επαναστατικό εμβατήριο, που ξεσηκώνει τον καταπιεσμένο λαό με στίχους όπως:
«Η πατρίδα θα νικήσει», «Όλη η πατρίδα θα γίνει ένα από το Βορρά στο Νότο» και πάνω από όλα «La patria está forjando la unidad» δηλαδή «Η πατρίδα σφυρηλατεί την ενότητα».

Η Αριστερά γεννήθηκε, μέσα στις φλόγες της Γαλλικής Επανάστασης (1789), από τη Λέσχη των Ιακωβίνων ως ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ και ως τέτοια στάθηκε και στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας (1871), έχοντας στο πλευρό της και τις ελευθεροτεκτονικές στοές της γαλλικής πρωτεύουσας, 6.000 αποφασισμένοι τέκτονες, ένοπλοι δίπλα στους κομμουνάριους, παρατάχθηκαν απέναντι στα καθάρματα. Η πατριωτική Αριστερά από τη λατινική Αμερική, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα, υπό την ηγεσία σοσιαλπατριωτών ελευθεροτεκτόνων, παντού έδωσε ασυνθηκολόγητους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Γιατί είναι η πατρίδα που σφυρηλατεί την ενότητα.

Σήμερα λοιπόν ο δρόμος για την κατακερματισμένη δημοκρατική παράταξη είναι ένας: ΕΝΟΤΗΤΑ. «Ubi concordia, ibi victoria», δηλαδή, «Όπου ενότητα, εκεί νίκη». Όσοι υπονομεύσουν την ενότητα της δημοκρατικής παράταξης τους καταγγέλλω ευθέως ότι είναι δεκανίκια της παρασιτικής ολιγαρχίας, των κοτζαμπάσηδων και του καθεστώτος.

Όχι άλλη χαμένη ψήφος σε γκρουπούσκουλα, ζωούλες, γιάνηδες και λοιπά «ψυχασθενή» ανέκδοτα, ενωμένοι συμπαρατασσόμαστε για να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, μέχρι τελευταία ρανίδα ψυχής και αίματος, για την Ελλάδα και τις ζωές μας.